Tom, Rozdzial

 1  1,  1 |   Panie świeć... Stoją se oto pode drzewem z cicha i czekają.
 2  1,  11|  stronę, ku Wygnance. Gdy się pode wsie obejrzał, już mu kawalkada
 3  1,  13|   rozkosz to niemała wystawać pode drzwiami francuskich potentatów,
 4  3,  3 |       hiszpański krył się tuż pode drzwiami. Nabijał spokojnie
 5  3,  4 |     wioski zachodził, bywało, pode dwór karbowy albo włódarz
 6  3,  5 |      Cedru zobaczył stojącego pode drzwiami lansjera. Ujrzawszy
 7  3,  6 |   tamtejszych suchych przejść pode dworem, między trzema stawami.
 8  3,  6 | chacie bose dziecko wyrzucone pode drzwi. Chore było na jakieś
 9  3,  14|     wapna, może tu ona gdzieś pode mną gnije? Może, gdyby rękoma
10  3,  16|    uczynił los! Niechaj gnije pode skwarem.~Uderzyły bębny.