Tom, Rozdzial

 1  2,  2 |         osiadł kroplami na czole pełnym ołowiu, a na duszy owa tajemnicza
 2  2,  2 |          uśmiechem tak szczerym, pełnym dobroci, zachęty, jakiejś
 3  2,  2 |     radosny anodos. Niewolnica w pełnym blasku piękności wydostaje
 4  2,  5 |    Porywała ku sobie, ku głębiom pełnym rozkoszy niewysłowionej,
 5  2,  9 |         zatwardziałym, okrutnym, pełnym zbójeckiego męstwa, patrzał
 6  3,  5 | olbrzymich lansjerów w czapach i pełnym uzbrojeniu, dźwigających
 7  3,  5 |          było?~Mikułowski ruchem pełnym niewinności przyjął z rąk
 8  3,  8 |          i głębokim spojrzeniem, pełnym miłości i żalu, oglądał
 9  3,  9 |         tonął w sercu ścierpłym, pełnym gniewu i zemsty: ~Och, żeby
10  3,  10|         znającym istotę rzeczy i pełnym sprawiedliwości, na pustkę