Tom, Rozdzial

 1  1,  1 |         przedziwnie żebrzące o pamięć. Był daleko od tego miejsca,
 2  1,  1 |   okrutne ptasie oczy, wbite w pamięć jak gwoździe wbite w rany,
 3  1,  7 |        lekarstwa, uczył się na pamięć pozdrowień, błogosławieństw,
 4  1,  8 |    drogi. Wyście to znieważyli pamięć tego świata, mędrkowie.
 5  1,  12|   obraz fal i pian. Ale stuoka pamięć i tam z każdego kąta, zza
 6  1,  16|      Umiała już to wszystko na pamięć.~- Ty mi wytłumacz - mówiła
 7  1,  17|        duszy. Nie pochwyci ich pamięć ni myśl. Tulą się do sennych
 8  2,  1 | uważasz, krótką z przyrodzenia pamięć co do hołoty.~- Osobliwie,
 9  3,  3 |      ruchów, których piękności pamięć nie może w sobie zamknąć,
10  3,  7 |        umierają...~- Jeśli mię pamięć nie myli, można dostrzec