Tom, Rozdzial

  1  1,  1 |             nasłuchiwał.~Nad sobą i przed oczyma miał tęgie, powykręcane,
  2  1,  1 |            Król na Łysicy! Nie drżą przed wiatrem jego gałęzie, pień
  3  1,  1 |         Szczyty drzew pochylały się przed nim jakby we czci, gdy płynął
  4  1,  1 |    przyciesi świętej kontyny, gdzie przed wiekami Pogoda łaskawie
  5  1,  1 |           sam na tym miejscu, gdzie przed sekundą odbyło się coś jak
  6  1,  1 |             na dół po kamieniach, a przed nim jakiesi światło, tak
  7  1,  1 |            na skraju leśnym stanęli przed kurną chatą, zadętą ze wszech
  8  1,  1 |         fornalskich sanek stała już przed niskimi drzwiami. Wwalono
  9  1,  1 |            na dziedziniec i stanęły przed gankiem dworu. Z okien tryskało
 10  1,  1 |            nabijanymi, i położył je przed dziedzicem na stole.~- Kontynuuj
 11  1,  2 |        płaszczyźnie widoczny, kładł przed oczy zaspy, parowy, urwiska
 12  1,  2 |                A w saniach lecących przed nim - te dwie panie... Jedna
 13  1,  2 |             dwu zjawisk, które miał przed oczyma. Teraz już widział
 14  1,  2 |            górę rzeki, gdzie jakoby przed laty był jakiś lekki mostek.~-
 15  1,  2 |             miejsca. Widzieli znowu przed sobą rwący się w kierunku
 16  1,  2 |           aż wreszcie zatrzymał się przed szczelnie zamkniętymi drzwiami.
 17  1,  2 |             świece słabo paliły się przed starym, sczerniałym zwierciadłem.
 18  1,  2 |       ciągnął likwor, skoro go masz przed nosem. Oto filozof...~Rafał
 19  1,  2 |             tłum mężczyzn stojących przed nim rozsunął się i że jedna
 20  1,  2 |            powszechny, Rafał ruszył przed siebie z głową schyloną,
 21  1,  3 |           zwolnił biegu.~Był gdzieś przed nimi głuchy, przeraźliwy
 22  1,  3 |        zachowany przy brzegu. Mieli przed sobą otchłań głównego toru,
 23  1,  3 |     zostawimy. Powie się jutro rano przed lekcjami Bobrzykowi, da
 24  1,  3 |          Wywlókł go z fali i pchnął przed siebie jak drewno.~Ochynął
 25  1,  3 |          wpół i zaczął wlec dokądś, przed siebie. Ale uszedł tak zaledwie
 26  1,  3 |          mentor i chlebodawca. Stał przed nimi w bieliźnie, wysoko
 27  1,  3 |             febrze. Winowajcy stali przed nim, zachowując cyniczne
 28  1,  3 |              Nie chciał tego wyznać przed sobą, bał się wyjawić wobec
 29  1,  3 |      odpowiedzi, a nadto w sekrecie przed sofizmatami udręczonej głowy
 30  1,  4 |           czterokonne sanie stanęły przed drewnianym kościołkiem w
 31  1,  4 |            ucha:~- Nie chodź z nami przed ołtarz. Masz zostać na kościele.
 32  1,  4 |          ręku, nie widział. Dopiero przed Podniesieniem dźwignął ukradkowo
 33  1,  4 |        zapamiętają... Otwierały się przed jego wzrokiem coraz to nowe
 34  1,  4 |           oklep, nocami, w sekrecie przed cześnikiem. Nie dziesięć,
 35  1,  5 |      dopuszczony już w drodze łaski przed rodzicielskie oblicze, wszedł
 36  1,  5 |           szerzył piec z rogu izby.~Przed północą siadł na posłaniu
 37  1,  5 |             od siebie i, już stojąc przed stajnią, badał pogodę. Śmiał
 38  1,  5 |        cholerycznych, dawno, dawno, przed wieloma laty tu schowanych.
 39  1,  5 |             tylko wytchnął, stanęły przed nim jawniejsze i oczywistsze
 40  1,  5 |        cudnobarwny żywota. Jaśniała przed nim w mroku nocy wszystka
 41  1,  5 |         zdrętwiał. Tuż, o dwa kroki przed nim siedziała Helena. Na
 42  1,  5 |             okryła się była, widać, przed chwilą zabierając się do
 43  1,  5 |      bachmankę pod wiatr i pojechał przed się miernym kłusem. Baśka
 44  1,  5 |          czasami, cofała się czując przed sobą urwiste wąwozy, nieraz
 45  1,  5 |             Przez chwilę Rafał stał przed tą ścianą niewidzialnego
 46  1,  5 |            ciemność rozdzielała się przed rzuconym spojrzeniem i ukazywało
 47  1,  5 |           krzywa sztaba. Gdy zgasły przed nim straszne kagańce, zaczął
 48  1,  6 |          chwilę oczy Rafała ujrzały przed sobą rogatą głowę krowy
 49  1,  6 |         wichrowym wołanie... Ujrzał przed sobą starca pomiędzy dwoma
 50  1,  7 |              Może nawet w tajemnicy przed samym sobą pragnął także
 51  1,  7 |            miłości: upadał na twarz przed szczęściem utraconej. Schodziło
 52  1,  7 |        ojciec nie chciał go widzieć przed odjazdem.~Mając przed oczyma
 53  1,  7 |       widzieć przed odjazdem.~Mając przed oczyma tylko sen swój wieczny,
 54  1,  7 |           dół, zaprowadziła wkrótce przed kuźnię. Rafał kazał tu stanąć
 55  1,  7 |       spojrzeniem oczu. Na rabatach przed oknami domu świeciły się
 56  1,  7 |             wsie i folwarki spalone przed dwoma laty do przyciesi.
 57  1,  7 |      pęknięte, mur trupi unosił się przed nim w powietrzu niby czaszka
 58  1,  7 |            drzewa, to otwierała się przed oczyma żółta smuga litego
 59  1,  7 |      rosnące samowładnie takież jak przed wiekami, takie same, być
 60  1,  7 |      wyjechali z lasów.~Otwarła się przed nimi jakby ogromna polana,
 61  1,  7 |     tajemnicą tego zakątka. Widział przed sobą ciągle na wzgórzu świecące
 62  1,  7 |       zwróciła się w górę i stanęła przed zamkniętymi wrotami.~Naokół
 63  1,  7 |            pod cień ogromnych drzew przed gankiem, Rafał nieśmiało
 64  1,  7 |          wejścia, drzwi otwarły się przed nim i człowiek wysokiego
 65  1,  7 |   odpowiedzieć, gdyż nie brata miał przed sobą. Zapytał wreszcie:~-
 66  1,  7 |            ognie żywe.~Piotr stanął przed nim. Zaczął mówić:~- Widzisz,
 67  1,  7 |           Piotr zatrzymał się znowu przed nim i pałającymi oczyma
 68  1,  7 |              jak chłopiec, o drzewa przed domem i w ogrodzie, szczególnie
 69  1,  8 |           macierzanką, była, widać, przed wiekami orana, gdyż znać
 70  1,  8 |            roboty najmuje. Dawniej, przed dwoma laty, pan kapitan
 71  1,  8 |          swoim własnym, tamtejszym, przed wiekami osiadłym, a tak
 72  1,  8 |            w tumanie kurzawy stanął przed wrotami jakiś pojazd. Za
 73  1,  8 |        grzeczną obojętnośeią, jakby przed chwilą rozmawiał o upale
 74  1,  8 |              czyli Miłość.~Czemużeś przed wiecznością zamyślił ten
 75  1,  9 |       wyleźć ze swego śpichlerzyka. Przed oczyma jego wyskakiwały
 76  1,  9 |     przypomniał sobie chwilę, która przed nim jak chybka mysz uciekała,
 77  1,  10|        trzymała go na miejscu, więc przed samym sobą udawał, że jest
 78  1,  10|           drzwi za sobą. Przepłynął przed nim widok ślicznej szyi
 79  1,  10|            miękkie złoto. Rzucić ją przed siebie na kolana...~Stał
 80  1,  10|           pokoju, z którego wyszedł przed chwilą, i wskazał mu miejsce.
 81  1,  11|       jechał trupiomartwy, jakby go przed chwilą rozstrzelano. Kiedy
 82  1,  11|           się do serca. To, co miał przed oczyma, to, co włamywało
 83  1,  11|       kościach pałające zarzewie, a przed całą duszą jakby dół wykopany.~
 84  1,  12|            Złota świątynia" stanęła przed nim znowu. Śnił patrząc
 85  1,  12|      przypływ morza. Lud uciekający przed dziczą Attyk stworzył tu
 86  1,  12|              Ci wskazywali mu jeden przed drugim wieżę zegarową. Rzucił
 87  1,  12|         tutaj nie tylko schronienia przed motłochem swej ojczyzny,
 88  1,  12|     sprawach i zabiegach, z których przed rokiem śmialiby się szyderczo.
 89  1,  12|             otwiera... Święte kości przed nim leżą!~Świętokradztwo!
 90  1,  12|  przysłuchując się rozmowie widział przed oczyma ów zastęp bagnetów
 91  1,  12|       ujrzał przyczynę zbiegowiska. Przed samym wejściem do katedry
 92  1,  12|          krokiem, laską rozpychając przed sobą żołnierzy, którzy na
 93  1,  13|          miesięcznej. W zagłębieniu przed kościołem Santa Maria Antica,
 94  1,  13|             stron i siłą pociągnęło przed oblicze oficera. Ten srogim
 95  1,  13|         Balland pięć dni bronił się przed Wenecjanami, zbuntowanym
 96  1,  13|             za jego plecami, obok i przed nim, notesy podsunąwszy
 97  1,  13|       wspólnego fiasco, skłonił się przed pierwszym młodzieńcem z
 98  1,  14|             Paryżu. Znał go dawniej przed żywiołowym wybuchem. Obecnie
 99  1,  14|     niepokój.~Powozik zatrzymał się przed bram ą domu sławnego zegarmistrza
100  1,  14|         brudny człowiek, który stał przed nim, przypatrywał mu się
101  1,  14|            i ledwie zdołał dostrzec przed sobą stojącego człowieka.~-
102  1,  14|          jeszcze nie umarł, jeszcze przed nim i przed nami lata stoją
103  1,  14|          umarł, jeszcze przed nim i przed nami lata stoją otworem.
104  1,  14|        usiłuje naśladować. Oto masz przed sobą trzy tarany: L'armee
105  1,  14|             przecież w tym samym co przed wojną stopniu kapitana-adiutanta,
106  1,  14|              mój dragi?~- Nie wiem. Przed nią jedną drżą mi kolana.~-
107  1,  14|         dolinami Sterzingu, pchając przed sobą Laudona wśród wzburzonego
108  1,  16|         pierwszych dniach kwietnia, przed wielkanocnymi świętami.
109  1,  16|          najęte szkapięta zajechały przed ganek, Rafał z wolna wysiadał
110  1,  16|      wszystkim rodziców i nic zgoła przed nimi nie taić. Tak będzie
111  1,  16|            na chwilę rozchyliła się przed jego duszą, ukazała cudowne
112  1,  16|            nad wieczorem albo jutro przed obiadem. Wszystkie Żydy
113  1,  16|             najwspanialsze bastardy przed nasz dwór, bo chodziło o
114  1,  17|       wschodu miasto siedziało, jak przed wiekami, za jeziorem di
115  1,  17|            swych robót podkopowych. Przed brzaskiem wracał już to
116  1,  17|            cóż to'? Jak żywa rośnie przed upadłymi oczyma wydma piaszczysta
117  1,  17|         szatański.~Usunęła się wraz przed wewnętrznym okiem duszy
118  1,  17|            licząc pociski. Krył się przed słońcem. Pod murami stał
119  1,  17|        ulicy o kilkadziesiąt kroków przed idącym. Zrazu nie mógł zrozumieć,
120  1,  17|         stamtąd. Ale dalej w ulicy, przed kościołem San Rocco, przejście
121  1,  17|          biały bambus. Książę szedł przed siebie na oślep. Ujrzał
122  1,  17|         walki, książę Gintułt szedł przed samym zachodem słońca do
123  1,  17|      siedział na posłaniu i patrzał przed siebie. W czołach i barkach
124  1,  17|          rannych i trupów, dojrzała przed sobą białe mundury. Wzięła
125  1,  17|         którzy je męstwem w bitwach przed oczyma dwu armii zdobyli,
126  1,  17|             na rozkaz rozchylił się przed nimi we dwie strony. W dali,
127  2,  1 |          swego miejsca, skłonił się przed wchodzącym i zaraz, wskazując
128  2,  1 |         dziedziniec i zatrzymał się przed lustrzanymi drzwiami parterowego
129  2,  1 |          dawna. Kupy dukatów leżały przed nimi. Jedni z graczów byli
130  2,  1 |      nasunął się buńczucznie idącym przed oczy człowieczyna w haftowanym
131  2,  1 |           ale jeszcze zdyshonorować przed śmiercią dla uniknięcia
132  2,  1 |       Większość miała tu oczekujące przed teatrem powozy, karykle
133  2,  1 |        czegoś krzyczano, a sam miał przed oczyma to salę widzów, to
134  2,  1 |          muskały wąsy, świeciły się przed nim roziskrzone oczy i przyjazne
135  2,  1 |            O jakiejś porze zobaczył przed sobą w grubej ciemności
136  2,  1 |           ulicy. Patrol, nie czując przed sobą napastujących, zaczął
137  2,  2 |            a osobliwie nocy. Chował przed nimi głowę to tu, to tam,
138  2,  2 |          kształtuje w mrokach nocy, przed zimnym porankiem...~Zadumał
139  2,  2 |        pierwsza roślina poczęła się przed wiekami. Demeter jest obrazem
140  2,  2 |              To wszystko działo się przed nocą tajemnic. Ci, którzy
141  2,  2 |     winowajcą. On jest grzesznikiem przed wiekuistym Panem. A tamten
142  2,  2 |       współwieczna jest Bogu. Rzuca przed rodem ludzkim ten olbrzymi
143  2,  2 |             się w głuchej tajemnicy przed resztą ludzi kłonił do snu
144  2,  2 |             i rodzenie. Zaprzysiągł przed swoją duszą, że nie chce
145  2,  2 |      przestaje. Ciągle również miał przed oczyma dzieła św. Bernarda,
146  2,  2 |            loży swą młodą małżonkę, przed rokiem poślubioną, z ciekawością
147  2,  2 |            zawodu.~Damy, które miał przed oczyma, nie budziły w nim
148  2,  2 |        rozkaz Mistrza. Tak przyszła przed Rafała. Wyciągnęła rękę
149  2,  3 |          dwoma ludźmi, że ktoś jest przed nim i dotyka jego piersi
150  2,  3 |      poprowadzili go naprzód. Idący przed nim zastukał. Obcy jakiś
151  2,  3 |        drzwi się otwarły i pytający przed chwilą pchnął go w ręce
152  2,  3 |            Przysięgam - powtarzał - przed Bogiem Najwyższym, całego
153  2,  3 |            dozorcami, ci zaś którzy przed chwilą kierowali przeciw
154  2,  3 |           tron ze złotymi ozdobami. Przed tronem był ołtarz, a wyżej
155  2,  3 |          obok ołtarza - trzeci. Tuż przed sobą miał kobierzec z dziwnymi
156  2,  3 |            Złoty lichtarz" i świeżo przed miesiącem powstałej "na
157  2,  3 |      bieguna do bieguna ziemi, więc przed wystrzałem uczyńcie, Bracia,
158  2,  4 |      przestaje. Ciągle również miał przed oczyma dzieła św. Bernarda,
159  2,  4 |            loży swą młodą małżonkę, przed rokiem poślubioną, z ciekawością
160  2,  4 |            zawodu.~Damy, które miał przed oczyma, nie budziły w nim
161  2,  4 |        rozkaz Mistrza. Tak przyszła przed Rafała. Wyciągnęła rękę
162  2,  5 |           strachem, i słuchała, jak przed nią i za nią nieruchomą
163  2,  6 |             nocy dosięgła, wysiadła przed nędzną żydowską oberżą,
164  2,  6 |          stanowczo, zamknąwszy oczy przed jego oszalałym spojrzeniem. -
165  2,  6 |      miejscu konie krótko wytchnęły przed zatarasowaną we wsi karczmą.
166  2,  6 |           otchłaniami bez dna. Szły przed oczyma w głębokość gruntu
167  2,  7 |            tej świetlicy, gdzie się przed ludźmi schowało ich szczęście.
168  2,  7 |         wysoki świetlicy miłości...~Przed chatą ciągnął się w dół
169  2,  7 |         dzwonki z łonami rozdartymi przed chwilą za sprawą słonecznych
170  2,  8 |     płomieni, z chichotem kryli się przed nim do wnętrza jaskini,
171  2,  8 |   skrwawiona, jednym susem skoczyła przed siebie na wystający, najwyższy
172  2,  9 | nieskończenie wytrwała, obrachowana przed wiekami, zastosowana do
173  2,  9 |    podpłomyk. To uczyniwszy poszedł przed siebie z zamiarem szukania
174  2,  9 |             Łudziło mu się, że jest przed sądem, że mu czytają wyrok.
175  2,  9 |             człowieka, który dawno, przed secinami, zdawało się, lat,
176  2,  9 |         prędzej, jakby uciekających przed nim ścigał na oko. Zdziwiony
177  2,  9 |             rękojeść noża i poszedł przed siebie mocnym, wytężonym
178  2,  9 |            Okrągłe głazy wymiecione przed wiekami siłą lodowca leżały
179  2,  9 |           wielkogóry. Jeniec ujrzał przed sobą mocne, kute drzwi,
180  2,  9 |         Trzask zardzewiałego rygla, przed oczyma nikły jakiś brzask
181  2,  10|          zduszenia gardzieli, która przed chwilą napełniła to miejsce
182  2,  11|             tej ostatniej mieścinie przed łańcuchem gotardzkim, dokąd
183  2,  11|        zgasłym tak samo, jakby miał przed sobą ściany i piec zimowego
184  2,  11|           senna rozkosz ukazały się przed oczyma pod przeciwległym
185  2,  11|             Weszli do parku. Stanął przed nimi eukaliptus z pniem
186  2,  12|         piersiach, dolinami Wagu... przed siebie! Był zniszczony do
187  2,  12|          szeroko. We mgłach stanęły przed okiem równie omglone...~
188  2,  12|      szczerym polu murowana oberża, przed którą niemal wszyscy podróżni
189  2,  12|          drąc się i swarząc. Leżały przed nimi pieniądze. Obok stały
190  2,  12|          przysuwał się do nich, gdy przed gospodą rozległ się łoskot
191  2,  12|      wejścia i skłaniał już grzbiet przed niewidzialnymi jeszcze przybyszami.
192  2,  12|              wołał Cedro nachylając przed Rafałem swą piękną twarz,
193  2,  13|          wzgórza i chwilę zatrzymał przed bramą. Ale nim służący zlazł
194  2,  13|          ojcu mówiąc:~- Oto papa ma przed sobą mojego wybawcę z nurtów
195  2,  13|             pan, którego Rafał miał przed oczyma.~- Siłą go zabrałem
196  2,  13|     dziewiczym.~- Ile razy ziewnęła przed zaśnięciem?~- Siedmnaście
197  2,  13|        starą panną i będziesz wtedy przed zaśnięciem ziewała siedmnaście
198  2,  13|           tym pytaniu bardziej, niż przed chwilą, jak go twarz pali,
199  2,  13|           oczywistą przyjemność, że przed dalekim a niezamożnym krewniakiem
200  2,  14|      pragnął przecież pochwalić się przed Rafałem swą własną chudobą
201  2,  14|          Gdy bryczka zatrzymała się przed gankiem, na spotkanie przybywających
202  2,  14|             Ludzie ci nie cofną się przed niczym. Czy wiesz? - krzyknął
203  2,  15|            ich cieniu, jakby ukryta przed światem. Dołu widać było,
204  2,  17|            psy, drzemiące na piasku przed gankiem, dźwignęły łby i
205  2,  17|            Niech dziadowina podje i przed nocą wędruje dalej, bo tu
206  2,  17|      siostra. Idę, ta ciężkie myśli przed sobą toczę, panowie bracia.~-
207  2,  17|         łbie się przewracało, kiedy przed frontem wzięli z polska
208  2,  17|    postawili na Adydze dwa mosty, a przed nimi usypali szańce ziemne.
209  2,  17|              ramię w ramię, puklerz przed nimi z bagnetów...~Panowie
210  2,  17|              leda chwila przybędzie przed nasz front i powiedzie poprzez
211  2,  17|            całych pozżerał!" W dali przed nami było wielkie morze.
212  2,  17|            gdzie cienia nie znaleźć przed mściwym słońcem. Czasem
213  2,  17|           nas piękne dziewki stojąc przed progami murowanek i pokazują
214  2,  17|            jakoby na komendę, staną przed szeregami panowie oficerowie
215  2,  17|    adiutantem generała Roszambo, że przed nimi stoi połowa pierwszej
216  2,  19|             liści w brzozowym lesie przed burzą, leciał z ust do ust,
217  2,  20|            miało powrócić, wezwanie przed oczy ducha jeszcze raz chwili
218  2,  20|    wypatrzyć z akwareli, którą miał przed oczyma, wszystko, co w niej
219  2,  20|        miejsca i obrócił się.~Stała przed nim księżniczka Elżbieta.~
220  2,  20|          zorza ranna w błękit dnia. Przed chwilą jeszcze nie widział
221  2,  20|         później stanęła od razu tuż przed Rafałem. Przez chwilę miała
222  2,  20|  nasuwającym obrazy, że widział tuż przed spalonymi ustami nieśmiertelną
223  2,  20|            cóż stąd? Dotknąć ustami przed odtrąceniem, przycisnąć
224  2,  21|       zawracały schody, kłaniał się przed każdą wkraczającą parą kamerdyner
225  2,  21|              Kamerdyner skłonił się przed nim we dwójnasób nisko i
226  2,  21|             wiedeńczyka skłonił się przed nią, przyjęła go, równie
227  2,  21|            i on zostanie? Wyłżą się przed Trepką trudnościami... Bo
228  2,  21|        wionął na jego czoło. Ujrzał przed sobą szereg świetlistych
229  2,  21|       wszystko, nawet na to, co się przed chwilą dokonało. Wiedział
230  2,  21|             przez tłum, skłonił się przed gospodynią i prosił, żeby
231  2,  21|      zamknął za sobą drzwi i usiadł przed ogniem. Zapadł w zadumę
232  2,  21|            sobą. Gdy wstał z fotela przed ogniem, zajęła to miejsce
233  2,  21|         leżącymi bezwładnie. Ujrzał przed sobą, w słabych brzaskach
234  2,  21|              szyję, ręce. Ujrzał ją przed swoją duszą. Kiedy podniosła
235  2,  21|              Wer da!~Ujrzeli go tuż przed sobą, osędziałego i lśniącego
236  2,  21|           potężnych rękach. Ujrzeli przed sobą ogromną jego postać,
237  2,  22|             jedną i w drugą stronę. Przed karczmą nie było nikogo,
238  2,  22| roztatrywały siano i resztki obroku przed wrotami zajazdu: Nie wypuszczając
239  2,  22|             Tam Cedro ujrzawszy ich przed sobą palnął z krócicy wprost,
240  2,  22|            bratersku, wesoło ruszył przed siebie i znikł w zaułku.
241  2,  22|             nocleg dla ochotników. ~Przed zachodem słońca wyszli obadwaj
242  2,  22|          Stojąc na wzgórzu widzieli przed sobą za .rzeczką Przemszą
243  2,  22|          srogą Jarzymski.~Ujrzawszy przed sobą tak dawno nie widzianego
244  2,  22|   zapomnieniu i nic nawet nie mieli przed sobą do jedzenia ani picia.
245  2,  22|    wyjeżdżamy z lasu: rzeka okropna przed nami! Pilica! Czekaliśmy
246  2,  23|        wśród łowickiego błonia. Już przed godziną dziesiątą zaczęły
247  2,  24|       weszły wojska Francuzów. Była przed nimi niedościgła gołemu
248  2,  24|             rzeczkę Długą, snuć się przed lasami Słupna i Radzymina,
249  2,  24|         Narwi w Bugu utonąć.~Stojąc przed szeregami uczyli swych żołnierzy
250  2,  24|        łydki pod nimi dygocą, jeden przed drugim szwargoce, że nie
251  2,  24|        swoim własnym zagonie czapkę przed nim trzymaj! Bo na to wyszło. -
252  2,  24|        nigdzie nie mógł zdybać, tak przed nim chyżo Niemce uciekały.
253  2,  24|           musiała się w niej cofnąć przed nieprzyjacielem, który z
254  2,  24|  ostrożnościami, mając o 200 kroków przed sobą kwatermistrza dowodzącego
255  2,  24|         Brama zachodnia zawarła się przed atakującymi, którzy teraz
256  2,  24|        teraz dachu nad głową. Idzie przed siebie i tyla. Ponieważ
257  2,  24|          podały go dalej, aż stanął przed obliczem generała Dąbrowskiego,
258  3,  1 |             wieczora, widział nawet przed sobą konnego brodacza, ale
259  3,  1 |            francuskiej ze Szczytna. Przed południem nieprzyjaciel
260  3,  1 |             Pochody były nocne. Gdy przed zmierzchem rozlegało się
261  3,  1 |           wygryzł z dziedziny? Któż przed nimi niesie buńczuk grabieży,
262  3,  1 |          nastawał poranek, widzieli przed sobą zrazu w mglistym niebie,
263  3,  1 |          śnieżnych Pirenejów. Stała przed nimi na południu niezmierzona
264  3,  1 |            okryte, kraju Guipuzcoa.~Przed oczyma sterczał na skalnym
265  3,  1 |       rozpasane z popręgów. Huczały przed nim idąc z daleka. Coś jakby
266  3,  1 |   powierzchnie mórz ukazują z kolei przed martwymi oczyma Seleny.
267  3,  1 |          najwyższe wierzchołki gór. Przed zupełnością czasów wydał
268  3,  2 |             nie mogło. Otworzył się przed oczyma, gdy tylko wyszli
269  3,  2 |     niewysokim wzniesieniu, widział przed sobą na pewnej przestrzeni
270  3,  2 |      poubierani w komeżki wypchnęli przed ołtarz siwego człeczynę
271  3,  2 |      kołnierz od koszuli i popchnął przed siebie, między tłum. Ksiądz
272  3,  2 |          widokiem świętego kadzenia przed wypielęgnowaną beczułką
273  3,  2 |        pożywienia. Stanął za innymi przed ołtarzem. Tłum rozgrzany
274  3,  3 |         nieraz można się było ukryć przed natarczywością dziennych
275  3,  3 |          Val de Osera. Rysowały się przed oczyma niezliczone wieże:
276  3,  3 |             na zachodzie kapucynów, przed bramą Carmen; okrągłe kopuły
277  3,  3 |           Rozumieli to już, że mają przed sobą nie oficerów i żołnierzy,
278  3,  3 |              Nie będziesz nam stała przed oczyma, zmoro przeklęta!
279  3,  3 |        strzał nowy. Tamci nie uszli przed lecącym tłumem. Z milczącą,
280  3,  3 |   wszystkich oknach na górze i dole przed nimi ukazały siei głowy
281  3,  3 |            większy. Ujrzawszy istny przed sobą tłum, piechur rzuciły
282  3,  3 |        tupnie z cegły, rozwarły się przed nim w ciemności jakieś drzwiczki.
283  3,  3 |             krzyknął o kilka kroków przed nitu. Żołnierz pchnął w
284  3,  3 |             szelestem kroków, które przed nim w mroku zniknęły. Cichu
285  3,  3 |        prawie jednocześnie. Ujrzeli przed sobą kilku mężczyzn uzbrojonych.
286  3,  3 |      Domyślił się, że ona to biegła przed nim w mroku po schodach.
287  3,  3 |            mig suknie...~Cedro stał przed swoją wybranką i patrzał
288  3,  3 |      straszliwego widoku, który się przed nimi roztoczył. Wałka i
289  3,  3 |               Mademoiselle...~Stała przed nim blada, zbielała jak
290  3,  3 |             a on ją jeszcze widział przed sobą oddalającą się szeregiem
291  3,  3 |         okiem. Może jeszcze zalśnią przed nim te oczy wieczne, oczy
292  3,  3 |         Jakże on teraz, towarzysze, przed obliczem swej bogdanki stanie?~-
293  3,  3 |            mu takt. Wkrótce stanęli przed dębowymi drzwiami wielkiego
294  3,  3 |            na warcie. Otwarli drzwi przed kapitanem śmiejąc się szelmowsko.
295  3,  3 |        narzeczonym, kryje żołnierzy przed kartaczami, a zapewnia kapitulację.
296  3,  3 |             Należy im się ta chwila przed śmiercią... Toteż wolę,
297  3,  3 |             Tymczasem tamten stanął przed celą bez drzwi, zajrzał
298  3,  3 |       wydobył szpadę i sprezentował przed umarłą broń. Wyszli stamtąd.~
299  3,  3 |      stamtąd.~Wyganowski maszerował przed siebie dużymi krokami mówiąc
300  3,  3 |     Kazałbym swoim armiom defilować przed twoim trupem z rozwiniętymi
301  3,  3 |              czy rzeczywiście widzi przed sobą kapitana, czy tylko
302  3,  3 |            idziemy.~- Jestem gotów.~Przed klasztorem, w jego zdeptanych
303  3,  3 |           ciemnego wnętrza. Ujrzeli przed sobą ogromną sień z szerokimi
304  3,  3 |           pierwszego piętra, ujrzał przed sobą w zwojach i kłębach
305  3,  3 |          dopadł żołnierza, zabitego przed chwilą, chwycił lewą ręką
306  3,  3 |           Bić się na powietrzu! Iść przed siebie i walczyć z żołnierzem!
307  3,  3 |           głębiny ciemnej wytrysnął przed oczyma ponad szarzejący
308  3,  3 |            obraz śniegu zamyka oczy przed ohydnym widokiem. Kropli
309  3,  3 |      zeszedł ku cysternie. Oto miał przed sobą uśpione krzaki różane.
310  3,  3 |            oplatają mu szyję. Łkały przed nim w nocy te bezsenne białe
311  3,  3 |           do okna zwrócony, klęczał przed zmarłymi i półgłosem mamrotał
312  3,  3 |             z pęt zamyślenia. Wziął przed się bukiet róż, rozdzielał
313  3,  4 |         lipowe... Dym ciężki błądzi przed oczyma, wlecze się po piasku,
314  3,  4 |           piersiom dymy z kwietnika przed domem w Olszynie.~O, błogosławione
315  3,  4 |            i kamieni...~Otwiera się przed oczyma cudne dziwactwo,
316  3,  4 |              raz-raz!~A potem jeden przed drugim, na wyprzódki! Aż
317  3,  4 |          ich kroków. Mrużył powieki przed olśniewającym światłem i
318  3,  5 |       żółwiej szkarłupiny, dokonane przed wiekami przez nieznanych
319  3,  5 |           Gdy się znalazł na siodle przed domem, płonęły już smolne
320  3,  6 |             będzie ci wywalał ziemi przed deszczami, dopiero jak wiosny
321  3,  6 |          kupie o dwa tysiące kroków przed oddziałem głównym. Dwudziestu
322  3,  6 |            żółtawą obrosły, kijkiem przed sobą ścieżynę maca. Czapczysko
323  3,  6 |         ziemi sztorcem się nasuwają przed ogniste, czerwone oczy.
324  3,  6 |          kłów ziół wiosennych.~Wtem przed oczyma zamglonymi dumaniem
325  3,  6 |     wypoczynku tu stanął. Przeszedł przed awangardą mamrocząc do siebie
326  3,  6 |          Ukośnie miał przeciąć pole przed frontem polskiego oddziału.
327  3,  6 |           doskonale, jak roztrącone przed chwilą skrzydła Austriaków
328  3,  6 |             zemstą. Toteż ujrzawszy przed sobą miejsce i starego rębacza
329  3,  6 |           chwili, tak oczywisty był przed okiem tamten kraj, że teraźniejszość
330  3,  6 |           nim w miejscu i stanąwszy przed swym oddziałkiem prędkie
331  3,  6 |        jazdy. Cały trakt warszawski przed Falentami zajęty był przez
332  3,  6 |         Wszystkie wojska ustępowały przed idącym powoli konwojem.
333  3,  6 |            rodzinne gniazdo stanęło przed oczyma. Muślinowe firanki
334  3,  6 |           już myśleć o spaniu. Miał przed oczyma pełgający krąg światła,
335  3,  6 |       naprzeciwko Rafała, rozłożono przed nim mapę, i ten sam głos,
336  3,  6 |        gościńcu i w obrębie szańca, przed kościołem raszyńskim, spostrzegli
337  3,  6 |       Twardym krokiem szedł z wolna przed wyciągniętym frontem. Mijając
338  3,  6 |            dala od wszystkich, sam. Przed oczyma jego po prawej i
339  3,  6 |   osierociała kura. Połamane płotki przed chatami odkryły lechy ugracowane
340  3,  6 |             w taki sposób, że miały przed wylotami otwarte pole i
341  3,  6 |        widział ich nigdzie. Dopiero przed samymi zaroślami ujrzał
342  3,  6 |  Olbromskiego uwagi, gdy ten stanął przed nim, z mistrzostwem i potężną
343  3,  6 |    salutując w biegu, ukazywał pole przed wioską.~Generał nie czekając
344  3,  6 |          drżał tak całym ciałem jak przed chwilą. Mordowała go tylko
345  3,  6 |          posuwa się kierunku, brnął przed siebie. Za chwilę znalazł
346  3,  6 |           to o kilkadziesiąt kroków przed nim. Dym nie pozwalał nic
347  3,  6 |             i przetarł oczy, ujrzał przed sobą szlak ku grobli, na
348  3,  6 |          kupę zbici. Armaty huczały przed nimi. Kule bluzgały po wodach
349  3,  6 |         nareszcie twardego wybrzeża przed kuźnią raszyńską.~Stamtąd
350  3,  7 |             i podniósł oczy, ujrzał przed sobą żelazną kratę ogrodu,
351  3,  7 |               Nie.~- Gdzież jest?~- Przed Bogiem. Mistrz katedry zginął.~-
352  3,  8 |          Dworu. Na prawo widać było przed rogatką Ząbkowską jeszcze
353  3,  8 |        opłotki wsi i zatrzymali się przed murowaną oberżą: Zaledwie
354  3,  8 |             mil, Jesteśmy jak łacha przed przypływem.~- To wiemy,
355  3,  9 |        ówczesnej Galicji, zobaczyli przed sobą most dopiero co spalony.
356  3,  9 |          wierzb, cały oddział idący przed nimi huknął z nagła pieśń.
357  3,  9 |        wstawały jak widma, to nagle przed idącym nikły jak cienie
358  3,  9 |        nozdrzami, a pałacu nie mógł przed sobą dojrzeć. Pobłądziwszy
359  3,  9 |       oficer wszedł i wyciągnął się przed dowódcą, generał zażądał
360  3,  9 |         darni. Jak wiadomo, wycinki przed narożnikiem frontowym i
361  3,  9 |             narożnikiem frontowym i przed narożnikami ramiennymi ogołocone
362  3,  9 |                Sądziłem, że ujrzymy przed sobą linijkę dwuramników
363  3,  9 |           furmanki zatrzymywały się przed krytymi drogami szańca i
364  3,  9 |    Siemiątkowskiego. Gdy ten stanął przed nim, ujął go pod rękę i
365  3,  9 |             Natychmiast stawiono go przed generałami.~- A więc? -
366  3,  9 |           Sokolnicki. Rafał widział przed sobą jego czarną, pochyloną
367  3,  9 |        począł czarną linią wyrastać przed nimi. Jeszcze chwila i dał
368  3,  9 |             i te szykany. Usłyszeli przed sobą wrzawę, łoskot broni,
369  3,  10|    Wspomniał sobie, jak to jesienią przed laty patrzali na inny pochód.
370  3,  10|            jak marmur, nasunęły się przed oczy niby wierzeje gościnnie
371  3,  10|           cwał...~Nie chciałby tego przed sobą wyznać, że ma na myśli
372  3,  10|         podlotka, które był słyszał przed laty, lecz piękny głos młodej,
373  3,  10|      śpiewie. Ta pieśń skarżyła się przed całym pokrewnym światem
374  3,  10|             światem młodości jakoby przed sądem przenikliwym, znającym
375  3,  11|            zbożami, gdzie drzewiej, przed wieki, na początku stało
376  3,  11|             na czele, zamordowanych przed pięciu z górą secinami lat.
377  3,  11|             i głośno zachrapał. Ale przed północą zbudził go wściekły
378  3,  11|           właśnie z łóżka, kiedy mu przed oczyma wybuchnął olbrzymi
379  3,  11|     przełęczy górskich..: Teraz oto przed jego oczyma wszystkie bezsilnie
380  3,  11|             Z początku cofnięto się przed ich wilczymi susami, ale
381  3,  11|            kościół. Świątynia stała przed nim w lunie, w blasku ognistym,
382  3,  11|       złożył lunetę. Gintułt stanął przed nim.~- Czego? - krzyknął
383  3,  11|           Idą wraz, biegną... Pożar przed nimi. Olbrzymie zgliszcza
384  3,  12|             co pary w koniach, żeby przed jasnym dniem wjechać między
385  3,  12|             miejsca. Ogród rodzinny przed oczyma Rafała! Cały w gęstym
386  3,  12|           napatrzyć się nie może... Przed rokiem wydali ją za mąż
387  3,  12|            takiej chwili zjawia się przed nią jej "książę"... Tenże
388  3,  13|        zbójeckiej. Łysica rozwinęła przed jadącym oddziałkiem żołnierzy
389  3,  13|           pachniała knieja. Stanęła przed oczyma jej głębia wewnętrzna,
390  3,  13|            kazał iść dalej drogą aż przed kościołek, a sam na czele
391  3,  13|             sił, która miała czekać przed kościołem. Zmierzał przez
392  3,  13|     kielicha rzucił, widzi go jasno przed sobą, ale palcem wskazać
393  3,  13|            śpiącego w zbroi, wykuty przed wiekami w pięknym włoskim
394  3,  13|             grubych dylach podłogi, przed progiem i za progiem, stały
395  3,  13|             na dół, stawiony został przed oblicze oficera. Był to
396  3,  13|         poszedł w tę stronę. Ujrzał przed sobą ziemię świeżo narzuconą,
397  3,  14|            Za klasztorem otwarł się przed nimi widok, bo w całej prawie
398  3,  14|          rzeki szarzały liście. Już przed zamczyskiem Inkwizycji dopadli
399  3,  14|     oblężnicze francuskie. Na prost przed sobą mieli szańce przedmostowe
400  3,  14|   zmarszczoną brwią. Kiedy przybyli przed wylot ulicy Engracia, kapitan
401  3,  14|             sklepienia. Stały teraz przed oczyma jak trupy gnijące.
402  3,  14|            drobny pył głazy złożone przed wiekami! Strzaskali to,
403  3,  14|   przychodniów. Nie stoisz wreszcie przed oczyma ze starodawnym krzykiem
404  3,  15|   maurytańskich, od chwili wygnania przed wiekami morysków tak już
405  3,  15|           secinami ludzi bronił się przed zbuntowaną okolicą kapitan
406  3,  15|            nie cofnie przecie oręża przed gerylasami, boby całą swoją
407  3,  15|             dalszym ciągu tę dewizę przed sobą i Panem Bogiem. Ja
408  3,  16|             go wlókł, żeby pohańbić przed oczyma całego wojska. Tu
409  3,  16|         serce i dusza znowu stanęła przed obliczem tego trupa.~Niewymowny
410  3,  16|     szykujące się do bitwy. Wyszedł przed front i gromkim głosem zwrócił
411  3,  16|            w pazury. Leży sam jeden przed wami wszystkimi, a nad nim
412  3,  17|          tym dziwowisku, jakie miał przed oczyma. Nie będzie już starego
413  3,  18|            ze wzgórza. Gwardie szły przed nim, świta za nim, i znowu
414  3,  18|      podłużne kolumny. Jechał wolno przed wyprostowanymi frontami,