Tom, Rozdzial

  1  1,  1 |               pomiędzy mgłami Łysicy. Tu i owdzie stała samotnica,
  2  1,  1 |              ranne z krańców nieba aż tu przyżeglowały i między wysokimi
  3  1,  1 |              rosach nóg nie zamoczyć. Tu rzuca mu się w oczy biedronka
  4  1,  1 |             wiedziałeś; prawda? że ja tu czekam na stanowisku. Gdzieżbyś
  5  1,  1 |                żeby zatkać, patrzą, a tu z krzaków wyłazi dozorca
  6  1,  1 |      królewski. Starostwo je i pokój. Tu my takie stada dzików gonili,
  7  1,  1 |              Siekierno... Ile razy ja tu na Łysicy niedźwiedzia widział,
  8  1,  1 |               ściąć nie da! Sadził ją tu, czy co? Nic, ino kamera.
  9  1,  1 |             Wielmożny panie, ony nama tu i zapolować z pieskami nie
 10  1,  1 |        błękitnawy płomyczek biegał to tu, to tam po zgiętych pałąkach.
 11  1,  1 |                z dziecięcych lat. Był tu dawno, dawno, wiosną...
 12  1,  1 |               z tych drzew i rzekł:~- Tu pięć lat temu zabiłem sępa.~-
 13  1,  1 |              mało?~- Już ja bym wolał tu mieszkać! Tu to dopiero
 14  1,  1 |             ja bym wolał tu mieszkać! Tu to dopiero życie.~- Tu wolałbyś
 15  1,  1 |                Tu to dopiero życie.~- Tu wolałbyś mieszkać? Co gadasz?
 16  1,  1 |                Co gadasz? He, bracie, tu niełatwo wysiedzieć. Tu
 17  1,  1 |               tu niełatwo wysiedzieć. Tu tylko taki jak ja wytrzyma.~-
 18  1,  1 |               urzędnik. - Żadne drogi tu są, osobliwie w kieleckim
 19  1,  1 |              Osobliwie suka. Chodź no tu do pana, Wisełka.~Przygarnął
 20  1,  1 |       Wyszlakował był dziki w lasach, tu na Bukowej Górze. Nocowały
 21  1,  1 |            albo ciapnie pyskiem... Ja tu strzelić nie mogę, bobym
 22  1,  1 |       połechtał po szyjce...~- Ba! my tu rozprawiamy - wtrącił Nardzewski -
 23  1,  1 |       chociażby kije z nieba leciały! Tu siedzę, i skończona rzecz.
 24  1,  1 |          brzegi radością tych dni! Ja tu w lasach, pośród wilków
 25  1,  1 |           wrzasnął Nardzewski - bo ci tu na miejscu łeb roztrzaskam !~-
 26  1,  1 |         wstając ze swego miejsca. -Ja tu jestem panem, ja prawem!
 27  1,  1 |           panem, ja prawem! Naddziady tu moje siedziały... Moja to
 28  1,  1 |           więcej! I przez Boga żywego tu nikt...~Komisarz śmiał się.~-
 29  1,  1 |       Kazimierza, po wojnach, przybył tu prapradziad mój, Józef,
 30  1,  1 |            dworach czyli też siedzieć tu w jasnych domostwach, na
 31  1,  1 |               przecie pieniędzy? Żyli tu jako jedna rodzina. Babka
 32  1,  1 |              Co też to będzie? Co się tu stanie?~Widział rozognione
 33  1,  2 |           leżały pierzastymi zaspami. Tu i owdzie wypełniły po brzegi
 34  1,  2 |            żuchwą i nachylając się to tu, to tam. Rafał na widok
 35  1,  2 |           projektodawca.~- Kapelę nam tu dawajcie, kapelę! - dopominała
 36  1,  2 |          dopominała się młodzież - co tu mamy próżnujący czekać...~-
 37  1,  2 |            drugim łopaty, ubijcie nam tu śnieg, a równo, twardo!...~-
 38  1,  2 |        stojących. - Do Tarnin!... cóż tu stoicie, mazgaje?~Wszyscy
 39  1,  2 |       Zakipiały śmiałe żarty, mignęły tu i owdzie ukradkowe całusy
 40  1,  2 |            widzę i boleję, ale nieraz tu już krzesano hołubca pod
 41  1,  2 |       szczelnie zamkniętymi drzwiami. Tu zarzucił wyloty, musnął
 42  1,  2 |        rozsiepie ten cały dom, wyzwie tu wszystkich i zeklnie. Będzie
 43  1,  2 |               dachu wystrzelały. Były tu pokoje gościnne, śpiżarnie
 44  1,  3 |            zobaczę, czy brzeg daleko. Tu właśnie musi być zator.
 45  1,  3 |               nie będę ciągnął. - Cóż tu począć?...~- A to też to!
 46  1,  3 |             począć?...~- A to też to! Tu ją zostawimy. Powie się
 47  1,  3 |                Krzyś!~- Idź sobie. Ja tu zostanę.~- Krzyś!~- Zimno
 48  1,  3 |                    Cicho! Będziesz mi tu się stroił w bohatera, mnie
 49  1,  3 |              zimie! W roztop... Drwić tu śmiesz z nas wszystkich,
 50  1,  5 |             dawno, przed wieloma laty tu schowanych. Rafał rozeznał
 51  1,  5 |            łaska miłości przechodziła tu szczyt swój najwyższy. Słuchał
 52  1,  5 |             Jakim sposobem waćpan się tu znalazłeś?~- Przyjechałem.~-
 53  1,  5 |             osądzić, gdzie jest. Było tu zacisznie. Las go zasłaniał
 54  1,  5 |            oklask, chichot diabelski. Tu i ówdzie wierzchówka skręcała
 55  1,  6 |             że mu gwer nie wypalił. A tu ogień gęsty, kule pierą
 56  1,  6 |               Wyszedłem ja z glitu, a tu akuratnie wtedy Francuz
 57  1,  7 |               Na podłodze zaczerniały tu i owdzie czarne krople spadłych
 58  1,  7 |              nocny, czy ten gach jest tu jeszcze?~I tego dnia Rafał
 59  1,  7 |              paniczku, na Dersławice? Tu droga jak strzelił. Zapowiedział
 60  1,  7 |             przed kuźnię. Rafał kazał tu stanąć i zalecił furmanowi,
 61  1,  7 |             zetlały, rozłażący się to tu, to tam. Uliczka mokra jeszcze,
 62  1,  7 |               chaty. Kępy lasów stały tu i owdzie nad owymi łęgami,
 63  1,  7 |           popiołem widać było naokół. Tu i owdzie wznosiły się na
 64  1,  7 |          miejsca przeznaczenia. Nigdy tu jeszcze Rafał nie był. Ukazał
 65  1,  7 |              barwą cmentarną, ale już tu i tam mokra droga w głębokim
 66  1,  7 |               leśne głębiny. Czuł się tu skrytym ze swoją duszą,
 67  1,  7 |         wyskoczyć z bryki, rzucić się tu na ziemię i samemu zostać
 68  1,  7 |            Zdrowe...~- Zdrowe... Mama tu do mnie za tobą nie przyjedzie?~-
 69  1,  7 |           zaczął znowu:~- Przyszedłem tu z tym żołnierzem, skąd on
 70  1,  7 |        wioszczynę i tak siedzę. Ziemi tu mało, więc karczujemy jałowce.
 71  1,  7 |           widziałeś nawet, Rafuś, jak tu jest u mnie. Chodź no, zobacz.
 72  1,  8 |         częściej być z tobą, Piotruś. Tu pusto w tych lasach i piaskach,
 73  1,  8 |                  Jeśli tak, to czemuż tu siedzieć w głuszy? Czemużbyś
 74  1,  8 |            rozmowy nie masz. O czymże tu mówić? Najlepsza, co każdy
 75  1,  8 |          gorzałki - cha, cha! - stały tu i owdzie, a dokoła nich
 76  1,  8 |           Chude szkapska wałęsały się tu i owdzie, łudząc do reszty,
 77  1,  9 |       błotnisty, porznięty wyrwami, a tu i owdzie zawalony mnóstwem
 78  1,  9 |              Winien mu jestem. Waćpan tu staniesz jako sukcesor?
 79  1,  10|              dawną symetrię ogrodu, a tu i owdzie gaje młodej leszczyny
 80  1,  10|               W głębi parku kryły się tu i owdzie między drzewami
 81  1,  10|            sobie wiadomości o tym, co tu było.~Głębokie marzenia
 82  1,  10|                tobym kupił. Mówili mi tu, że to niby asan dysponujesz,
 83  1,  10|              i ślepie na nic podbiło. Tu będzie wyczekiwała na swego,
 84  1,  10|        Niewymowna rozkosz zastępowała tu drogę na każdym kroku. Rafał
 85  1,  10|               powrozów pracy, czekało tu w utajeniu od dawien dawna,
 86  1,  10|                A sam nie jedź. Zostań tu lepiej, u mnie. Przyjrzysz
 87  1,  10|        odzienie podług mody i naszego tu zwyczaju... To tam marszałek...~
 88  1,  10|          teraz dopiero spostrzegł, że tu ktoś stoi i że go słucha.
 89  1,  11|      towarzystwa, ale czasami posłano tu i owdzie albo wyręczono
 90  1,  11|           godził się na wszystko. Żył tu, oddychał, upajał się wolnością.
 91  1,  11|              z Grudna! Przenigdy! Był tu u siebie, na swej drodze.
 92  1,  11|         brzegu:~- Ojciec, a co się to tu robi?~Podniósł na niego
 93  1,  11|             Nie słyszę...~- Co się to tu dzieje?~- Gadaj, mali gadać,
 94  1,  11|            nie słyszę:..~- Czegóż was tu taka kupa?~Ów stary, trzęsący
 95  1,  11|               że my som niby wolne. A tu sam pokazał, jaki to...
 96  1,  12|             wprost na mały rynek. Był tu za lat wczesnej młodości
 97  1,  12|               nad Bizancjum i stanęły tu, u drzwi św. Marka, na pięćset
 98  1,  12|     spojrzeniom rzesz ludzkich, które tu przychodziły ze wszystkich
 99  1,  12|            odbierać grób Chrystusowy. Tu, na kamieniach przedsionka,
100  1,  12|           przed dziczą Attyk stworzył tu ludzkie siedlisko. W ciągu
101  1,  12|            wieków potomkowie tych, co tu przybyli, wbijają w muł
102  1,  12|            ciasnymi zeszedł schodami. Tu, będąc już pod powierzchnią
103  1,  12|              złotym kluczem otworzył. Tu olśnił go widok kaplicy.
104  1,  12|    piorunującym głosem zawołał:~- Kto tu wami dowodzi?~Kilku oficerów,
105  1,  12|             tam? Nie puszczać!~- Waść tu dowodzisz? - zawołał książę
106  1,  12|       Kondotiery!~- Rabusie!~- Daj go tu!~- Pachoły, siepacze!~Karabiny
107  1,  13|              winne, brunatne i jasne, tu i owdzie ciążyły na wątłych
108  1,  13|          ciężkie jak góra. Błądził to tu, to tam. Noc była już zupełna,
109  1,  13|             Nie powiem nazwiska.~- Co tu waćpan robisz sam jeden
110  1,  13|          jednej z ulic Werony. Ale co tu waćpaństwo robicie w charakterze
111  1,  13|               Dowody?~- Pytam się, co tu robicie.~- Spełniamy rozkaz
112  1,  13|           przyszedł ratować.~- Waćpan tu byłeś?~- Jakże! Już my w
113  1,  13|               nas żywcem zarznęli. Aż tu nadchodzi wieść: pokój zawarty
114  1,  13|           Prawda święta! Ale nie czas tu i miejsce na gawędę. Proszę
115  1,  13|              oficerskie słowo. Jestem tu przejazdem. Nie będę robił
116  1,  13|       malvagia e scempia ~Con la qual tu cadrai in questa valle,~
117  1,  13|               jak Dante wygnany pisał tu właśnie, w tej samej Weronie.~-
118  1,  15|         wyjeżdżać z miasta. Bawił się tu arcywesoło. Mecenas Dorszt,
119  1,  15|              łacińskich, dostawał się tu i owdzie na bale, wprowadzany
120  1,  16|              czarnymi szmatami leżały tu i owdzie w parowach. Drzwi
121  1,  16|               Dziki chmiel przerzucał tu i owdzie swe mocne nici,
122  1,  16|      śpiżarnią i kredensem, siedziała tu, schwytana na gorącym uczynku "
123  1,  16|               Na co? Żeby przychodzić tu na wiosnę i siedzieć "sobie".
124  1,  16|     tatuńciowi dobrodziejowi, żeś mię tu zastał...~- Nie mówić?~-
125  1,  16|               to mi ty powiedz, po co tu siedzisz!~- Nie mów! Zobaczysz,
126  1,  16|          odwdzięczę.~- Powiedz, po co tu siedzisz?...~- No, tak siedzę
127  1,  16|         praniu, to tego... To przyjdę tu i odpoczywam sobie.~- A
128  1,  16|             to przeszkadza albo komu? Tu mię nikt nie widzi, a tam
129  1,  17|             kloców dębowych.~Po cóżeś tu, głupcze, został? -zadrwił
130  1,  17|        wierzch i środek. Wszystko, co tu przedsiębrał, wsiąknie w
131  1,  17|          platanową aleją. Nie ocalało tu ani jedno drzewo. Ogrody
132  1,  17|              Posłaniec uczuł, że jest tu między wszystkimi sam, sam
133  1,  17|                 Roje komarów wirowały tu i rzuciły się na twarz.
134  1,  17|            wierzchołki przedpiersia i tu, rażeni śmiertelnie wyciorami,
135  1,  17|               z dnia 28 lipca. Nie ma tu żadnego bezprawia. Zbiegowie
136  2,  1 |         obowiązek milczenia o tym, co tu będziemy pisali, czytali,
137  2,  1 |              spać i posilić się. Masz tu pokojów bez liku. Wybierz
138  2,  1 |         rzeźbiona balustrada galerii. Tu i owdzie stały posągi, globusy,
139  2,  1 |               Nie inaczej, a ty?~- Ja tu mieszkam.~- Tu? W Warszawie?
140  2,  1 |               ty?~- Ja tu mieszkam.~- Tu? W Warszawie? I dawno?~-
141  2,  1 |               poniekąd wychowanek. Bo tu, uważasz, nikt z nim nie
142  2,  1 |       wspomniał, od wczorajszego dnia tu dopiero jestem.~- Opowiadają
143  2,  1 |            każdy gorętszy kipi. Toteż tu młodzież ostrzy sobie na
144  2,  1 |                 Powiedzże mi: a ty co tu porabiasz? jak czas spędzasz?~-
145  2,  1 |           stały ogromne fajczarnie, . tu i owdzie porozrzucane przybory
146  2,  1 |           rzekł z niedbałością:~- Jak tu zwykle - po dusiu, a zakłady
147  2,  1 |              Cóż, Rafałku?... weselej tu żyć można niż pod okiem
148  2,  1 |               stare portrety i meble, tu i owdzie wkradł się jakiś
149  2,  1 |           słyszę! Przecie nie mogę... Tu tyle saloników, dam cudowny
150  2,  1 |           krzykliwe Ii~słowa:~- Z kim tu wchodzisz, starosto przemyślski?~-
151  2,  1 |          miejsca przy stole.~- Mówimy tu - wołał do Jarzymskiego
152  2,  1 |             czerep gospodarza. - Wina tu przynoś, zbogacony lokaju!
153  2,  1 |         gardła! Przenigdy! Trupem się tu uwalę, a będę gadał, co
154  2,  1 |               ci plotą?~- Przypominam tu bladookiemu, że jest mieszczaninem,
155  2,  1 |        przekrzyczał wszystkich:~- Czy tu myślicie do rana siedzieć?
156  2,  1 |             chyłkiem. Większość miała tu oczekujące przed teatrem
157  2,  1 |               ktoś wydzwaniał marsza. Tu i owdzie w oknach zapalało
158  2,  2 |            Chował przed nimi głowę to tu, to tam, odwracając się
159  2,  2 |          spytał major.~- Tak, nie był tu wcale i nigdy. Nikogo w
160  2,  2 |          książę rzekł innym głosem:~- Tu ci będziemy przeszkadzali
161  2,  2 |            które z dziwną rozkoszą to tu, to tam, w różnych miejscach
162  2,  3 |          brutalnym zapytaniu:~- Czego tu chcesz?~- Chcę być przyjęty
163  2,  4 |            które z dziwną rozkoszą to tu, to tam, w różnych miejscach
164  2,  6 |           dalej... - szepnęła.~- Nie! Tu zostańmy - błagał pochylony
165  2,  6 |             Czy są konie?~- Są... ale tu zostańmy...~- Jedziemy!~
166  2,  6 |          pewnik, że ona jest na pewno tu, gdzie na nią czekał tyle
167  2,  6 |           wdzierała na strome zbocza. Tu i owdzie wyzierał ze szczytu
168  2,  6 |           najwyższe, uśmiechnięte!... Tu, na twoich piersiach był
169  2,  6 |            twoich piersiach był wilk, tu, gdzie tak bije serce! Aleś
170  2,  6 |               wilcza i białe kły były tu, obok gardła. Krzywe pazury
171  2,  7 |            między ziołami ponik leśny tu i owdzie rozkisał w młakę.
172  2,  7 |           płomieniejącą zwieszają się tu i tam mokre, ciężarne gałęzie,
173  2,  7 |       chwiejne, wałęsały się drżąc to tu, to tam, jak muzyka złowieszcza,
174  2,  9 |           objąwszy rękoma kolana. Tak tu zawsze siadywał z Heleną.
175  2,  9 |        obojętnej na śmierć, która się tu dokonała, zapłonął gniewem,
176  2,  9 |        zwracał na nich uwagi, płoszył tu i tam stado kozic, ale nie
177  2,  9 |         mostach, sztucznie wiązanych. Tu i tam sennymi oczyma widział
178  2,  10|              Czarna koszula migała to tu, to tam. Z piersi wypadał
179  2,  10|              oczyma. Milczał.~- Dawno tu siedzisz?~- Musi dawno!~-
180  2,  10|                powiem ci, jako... Mas tu siedzieć - ani nie wiem,
181  2,  11|         łańcuchów górskich, które się tu schodziły z czterech stron
182  2,  11|             okropna zawieja, która je tu przyniosła?~Mistrz katedry
183  2,  11|               wierzb Północy. Ale już tu i owdzie lśniąca murawa
184  2,  11|              trójgraniastym liściu, a tu i owdzie kwiat jakoby naszego
185  2,  11|             ale duszami, tak samo jak tu ciągnęły barbarzyńskie plemiona
186  2,  11|               w otwarte morze. Krótko tu jednak bawili. Celem ich
187  2,  11|        światami Żyd Wieczny Tułacz...~Tu i owdzie otwierały się między
188  2,  11|               obrączkami kolan, rosły tu w kępach odosobnione od
189  2,  11|          godną tych kwiatów. Dla niej tu rosły. Ją wysławiają. Duch
190  2,  12|               się setnie zmitrężył, a tu jeszcze ten łajdak jadła
191  2,  12|               jadła nie daje~- No, on tu pewnikiem w te pędy wyniesie..~-
192  2,  12|            Jeść mi się chce diablo, a tu jeszcze ta pokraka marudzi... -
193  2,  12|      kieliszek z jego butelki.~- A ja tu czekam na pana.~- Co za
194  2,  12|               sam, bracie...~- Cóż ty tu robisz? - mamrotał z przerażeniem,
195  2,  12|            powiedz, na Boga! Skąd się tu wziąłeś?~- Idę w stronę
196  2,  12|            przyjacielem. Przynieść mi tu walizę, i wszyscy precz!~
197  2,  13|                Patrz no, Krzyś, co to tu podają...~Najstarszy z lokajów,
198  2,  13|        szukając... czyż mam wyznać?~- Tu leży sekret... - śmiał się
199  2,  14|               świeżym gontem; a mocni tu i owdzie wygięty. Modrzewiowe
200  2,  14|          Żebyż to gościnę! Zaczął się tu, Rafałku, rządzić jak szara
201  2,  14|              szkołę umyślił wybudować tu w Stokłosach. Sam powiedz,
202  2,  14|             marnowanie mienia? Sam ja tu teraz popatrzę na twoje
203  2,  14|         szerokim stole pośrodku izby. Tu i owdzie wisiały na ścianach
204  2,  14|              i przybory myśliwskie.~- Tu siedzi i knuje swoje przemierzłe
205  2,  14|              Trepka - zagłady... Mnie tu kto zgładzi, mnie wytępi
206  2,  15|            piachów, które jej łożysko tu i tam przegradzały. Cały
207  2,  15|       przegradzały. Cały horyzont był tu szczelnie zasłoniony przez
208  2,  16|          polerowany warszawiak. Toteż tu i owdzie puszczał się w
209  2,  17|               nad spłowiałymi rolami. Tu i owdzie płonęła już ozimina,
210  2,  17|          przed nocą wędruje dalej, bo tu psy złe i dziadom przeciwne.~
211  2,  17|               wlepiła krwawe oczy. Ci tu stali, co na tym miejscu
212  2,  17|        słyszysz waszmość, dopadła mię tu wieść w jednym miasteczku:
213  2,  18|         Trepka wymykał się bryczką to tu, to tam, upatrując dyplomatycznie
214  2,  18|              Ogieniaszki błyskały już tu i tam w małych, przyziemnych
215  2,  19|         Zachciało się parte franse. A tu dragon w te tropy i za połę!
216  2,  20|             pałacu, w których właśnie tu i tam światła błyskać poczęły.
217  2,  20|           życiu być nie mogło. Musiał tu przybyć. Doświadczał nawet
218  2,  20|               znów fenomenalne?~- Oto tu nareszcie znajduję samego
219  2,  20|            podróżni, raczycie zabawić tu przez święta, a w czasie
220  2,  20|          sprawa nie załatwiona. Wisła tu nie szeroka, ale jej nie
221  2,  20|             pomoc...~- A ba... pomoc! Tu się właśnie rozłazi. Bardzo
222  2,  20|            był najulubieńszy mój kąt. Tu najczęściej chodziłam.~-
223  2,  20|                żeby za jaką bądź cenę tu zostać. W jakiejkolwiek
224  2,  20|              Nad jej brzegiem płonęły tu i owdzie przygasłe ogniska,
225  2,  21|    Kalwickiego, do Ołowskiego, weźmie tu folwark w dzierżawę. Będzie
226  2,  21|               w dzierżawę. Będzie się tu włóczył po polach. Będzie
227  2,  21|     pójdziecie waćpanowie.~- Wolałbym tu umierać niż na rzece:~Rozłączył
228  2,  21|             Szal. Przebiegała salę to tu, to tam, rozciągając nad
229  2,  21|            spodobało iść na wojnę, ty tu leżysz! Boże, Boże! Cóż
230  2,  21|               żyje Cesarz! Przyjdę ja tu do was, psy kulawe!~Poszedł
231  2,  21|             jest ta chałupa? Kalwicki tu nam kazał się zgłosić. Powiedział,
232  2,  21|             niczym nie wiem.~- No, my tu mieli do niego interes.~-
233  2,  21|          wrócił po wyjaśnienie, gdzie tu najbliższa wieś czy dwór,
234  2,  22|              jak to Niemcy...~- Teraz tu, podobno, u was chodzi.
235  2,  22|               patrolującym. Ale drogi tu nie były woźnicy znane.
236  2,  22|        zostali do pierwszej stancji i tu znowu czekali blisko godzinę.
237  2,  22|              ruszymy pod Łowicz. Mamy tu dosyć tego, jak je Cesarz
238  2,  22|               A i waćpanu także. Mamy tu młodzieży tęgiej, dostatniej -
239  2,  22|              się, że szczęśliwie. Mam tu krewnych, moja to jest okolica,
240  2,  22|              Kraj potrzebuje ludzi, a tu brak zupełny. Trzeba było
241  2,  22|    poczęstować. Ale wiecie co... Jest tu resursa Greka, Pescarego,
242  2,  22|             do ucha. - Skądżeś się ty tu wziął u diaska? Psujesz
243  2,  22|          Jakże to było?~- A no stoimy tu już ze dwa tygodnie w tym
244  2,  22|               do tych panów dowódców (tu wskazał nieznacznie głową
245  2,  22|               złość wzięła. Będziecie tu do nas jak do zajęcy na
246  2,  22|            mieszczanach, we dworach i tu w Siewierzu. Ośmiu na zagonach
247  2,  22|              spełnić poprzedni, który tu pito, Wosińskiego. Było
248  2,  22|             ani jednego działa. Jakże tu dobywać twierdzy samą konnicą?
249  2,  24|        przedstawiała się jazda. Stali tu w szeregu ludzie lepiej
250  2,  24|          znaczyły, skąd ta kto rodem. Tu barwy papuzie - więc od
251  2,  24|              armat bije. Słyszysz! My tu nad rzeką, nad Wisłą, a
252  2,  24|            wyszło. - Na wieki, prawi; tu ostanę i ciebie, prawi,
253  2,  24|           fosy wodą napełnione dawały tu niejaką nadzieję obrony.
254  2,  24|               Wojsko spoczęło i miało tu przebyć czas pewien na leżach.
255  2,  24|               kraj i czyniły wywiady. Tu i owdzie, skoro tylko było
256  2,  24|             wśród parowów stały tylko tu i owdzie na wyższych miejscach
257  2,  24|              co jest za jeden i czego tu łazi, odpowiedział, że jest
258  2,  24|               strzelacie z przodka, a tu od Wisły miasto całkiem
259  3,  1 |              marca. Gajkoś wyszykował tu dla konia dobre pomieszczenie
260  3,  1 |            rotmistrz Zaborowski. Byli tu w kawalerii krakowskiej
261  3,  1 |       Sopoćkiń, w pobliżu już Grodna. Tu z woli cesarza Francuzów
262  3,  1 |              pyta się - skądeście się tu zjawili?"~Kapitan Fijałkowski
263  3,  1 |            pod Kunt toczę. Samego mię tu, mówi, zostawili z Sasami,
264  3,  1 |              ale rady dać nie mogą. A tu, powiada, Wrocławia mogą
265  3,  1 |             się i tyla.~- Gajkoś! Toć tu...~- E, mnie tu śmierdzi
266  3,  1 |           Gajkoś! Toć tu...~- E, mnie tu śmierdzi między onymi, z
267  3,  1 |               wiary, do swoich. Co mi tu za niewola ziewać z nudów!
268  3,  1 |             oraz Ferdynanda VII. Masa tu było wojska, a kraj pusty.
269  3,  1 |          tysiąc koni lansjerów, które tu miały dłużej popasać, intendenci
270  3,  2 |             ścierpł ze strachu. Stały tu między drzewami naprędce
271  3,  3 |           chwili niejako domem pułku. Tu po trudach wypraw odpoczywano
272  3,  3 |        zimnych korytarzach klasztoru, tu nieraz można się było ukryć
273  3,  3 |            Świętego Józefa...~Poznali tu męstwo jeszcze nie widziane,
274  3,  3 |            nazad, ku bramie Engracia. Tu się ukryło wojsko za zrębami
275  3,  3 |              umierania... Gdzie to on tu jest'?~Tuż obok pod murem,
276  3,  3 |               wyprostował.~- Skąd się tu wziąłeś, ufanie z wciętą
277  3,  3 |          pierwszego pułku zmagali się tu jeszcze z Hiszpanami. Rzucił
278  3,  3 |               My są piechota, a ty co tu robisz'' ~- Dobrze, dobrze...~-
279  3,  3 |               Za nami idą i za moment tu będą. A jak zobaczą, jakiego
280  3,  3 |              i na sprzętach. Znoszono tu, widać, z ulicy i rzucano
281  3,  3 |             od onego podwórza, bo nas tu zejdą i wyduszą jak gniazdo
282  3,  3 |          trzech. Zginęli prędzej, niż tu przybiegli. Dwaj wyrzuceni
283  3,  3 |              środek! Ja ci kazuję, ja tu teraz wódz! - rzekł pierwszy
284  3,  3 |             baletnica baletnicę. Jest tu, powiem ci na ucho, mniszeczek
285  3,  3 |        drzwiami wielkiego refektarza. Tu stało kilku grenadierów
286  3,  3 |          nozdrza drgały.~- Zostaniesz tu waćpan zapewne? - rzekł
287  3,  3 |              śpij waćpan! ~- Czy mogę tu gdziekolwiek, na korytarzu?~-
288  3,  3 |         ciemny nastręczył korytarz.~- Tu są cele... - rzekł Wyganowski. -
289  3,  3 |           śmiercią... Toteż wolę, gdy tu moje Maćki są po celach,
290  3,  3 |          Mówił zmienionym głosem:~- A tu mam coś specjalnie dla twego
291  3,  3 |               widział.~- Czy mogę się tu położyć? - rzekł przerywając
292  3,  3 |              mruknął Cedro.~- Nie, ja tu sobie posiedzę. Poczekam
293  3,  3 |            się na nich pociski. Stały tu posępne, wielkościenne gmachy,
294  3,  3 |           wychodziła na ogrody. Stały tu pod ścianami długie i szerokie
295  3,  3 |       zdobywał w gronie woltyżerów. I tu brama była wyrwana z zawias.
296  3,  4 |             złowrogie pytanie:~Skądże tu, u Boga, ma być Trepka?
297  3,  4 |              myślał ospale, że pewnie tu wszyscy pomrą z zimna na
298  3,  5 |       Santa-Cruz...~- A pan pułkownik tu z wami? - zdołał dopytać
299  3,  5 |         bracie, nie przeczuwasz, jaką tu gorzałkę Majewski z wina
300  3,  5 |        Chowamy je na pamiątkę. Muzeum tu nasze fundujemy w tym przybytku.
301  3,  5 |        Manzanares piechury śpią, a my tu za nich na szpicu czuwamy
302  3,  5 |              z chrzanem.~- Ależ to wy tu wielkanocne święta, widzę,
303  3,  5 |           Podniósł kielich...~- Wołać tu Dysa! - krzyczał Prendowski -
304  3,  6 |      przeciągał się i dźwigał ze snu. Tu i owdzie otwierało się pole
305  3,  6 |             nie dla samego wypoczynku tu stanął. Przeszedł przed
306  3,  6 |            czego tak hergotać, bo cię tu na rożnie nie pieką. Szable
307  3,  6 |              serca, tobym cię wziął i tu na tym miejscu dorznął.
308  3,  6 |              przecisnąć. Ustepowano i tu, ile można. Piechota wyciągała
309  3,  6 |      warkoczykami koło uszu. Wszystko tu było w ruchu. Nie wiedziano,
310  3,  6 |       obojętnie słuchał zapewnień, że tu będzie mu stokroć lepiej
311  3,  6 |               rozwalony parkan, który tu i ówdzie spróchniał i runął.
312  3,  6 |                ucieszył się lekarz. - Tu podporucznikowi będzie lepiej...~-
313  3,  6 | podporucznikowi będzie lepiej...~- Ja tu nikogo nic puszczę! - zgrzytnął
314  3,  6 |          wkroczył do sąsiedniej izby. Tu obejrzał z fukaniem wszystkie
315  3,  6 |              pierzynami.~- Diabli cię tu przynieśli... -- mruknął
316  3,  6 |              ku Helenowu, piaskami. A tu, mości książę, miejsce jest
317  3,  6 |         domostwa żydowskie, skoro już tu koniecznie bronić się mamy.~
318  3,  6 |            Dwadzieścia siedlisk stało tu po obudwu stronach odwiecznej,
319  3,  6 |          wzdłuż całej wsi, zajrzał to tu, to tam i w skok wrócił
320  3,  6 |             wilczych dołach, naprędce tu i ówdzie w ziemi wydartych
321  3,  6 |           oficerek usiłując sformować tu kolumnę i ruszyć z nią naprzód.~
322  3,  6 |        stodołami. Odetchnął. Nie było tu takiej ulewy pocisków. Do
323  3,  6 |         zalewała wzniecone pożary. To tu, to tam buchał ogień. Gdy
324  3,  6 |   przywędrował, niemiecki ryju! Twoja tu ziemia, złodzieju? Bij,
325  3,  6 |               z drugim, nie żałuj!~To tu, to tam wzmagał się wrzask
326  3,  6 |              tropy tym samym bajorem. Tu, wśród pniaków, suchych
327  3,  7 |          zawieszeniu broni. Nie mając tu co czynić, strudzony ułan
328  3,  7 |         patrzał uważnie w to miejsce. Tu za lustrzanymi drzwiami
329  3,  7 |         szelest sukni Heleny de With. Tu szemrały pod atłasowymi
330  3,  7 |           pobłażliwie.~- Ojciec pisał tu do mnie po twym wyjeździe,
331  3,  8 |           ulicę Szeroką. Tłoczyło się tu mnóstwo furmanek, bud przekupniów,
332  3,  8 |             rozmawiali z cicha:~- Mam tu za Świdrem, w Galicji -
333  3,  8 |           książę, zająć miejsce. Mamy tu radzić o dalszych naszych
334  3,  8 |          skraweczek ziemi? Gdzież się tu podziać? Z czego wyżywić
335  3,  8 |         wojska, które mi powierzył, a tu mogę je tylko zmarnować.~
336  3,  8 |         pułapki, manewr wojenny. Sami tu nic nie zbudujemy. Stracimy
337  3,  8 |               mego planu. Złożymy ich tu kupami znowu w jakim Raszynie
338  3,  8 |           mówca rzekł łagodniej:~- Ja tu zresztą słyszałem, oprócz
339  3,  8 |              Rakoczeńku, do ciebie! A tu jeszcze nie na cudze, mospanku,
340  3,  8 |               wszyscy, żołnierze, jak tu jesteśmy! - Zbyt to dla
341  3,  9 |            brzeg, żeby pokazał, gdzie tu woda najpłytsza. Prąd leciał
342  3,  9 |        przesiąkła wilgocią, czarowała tu nieobliczalnym mnóstwem
343  3,  9 |       zawróciła w dół, ku Wiśle. Znać tu było jeszcze ślady wiosennego
344  3,  9 |               zajęło wojsko. Nie było tu obszerniejszego budynku,
345  3,  9 |            Prowadzono mię umyślnie to tu, to tam, żeby mi w głowie
346  3,  9 |              wołał ktoś w ciemności. -Tu mogą być pozakładane fugasy,
347  3,  9 |           nieprzejednani...~- Cóż oni tu robią?~- Protestują przeciwko
348  3,  10|               bystrym koniu... A mnie tu mogą powiesić... W tropy
349  3,  10|             drodze.~- Pono. Spotkałem tu w polu konnego, który leciał
350  3,  10|             Światem rządzimy! zamiast tu z wami wśród kup nawozu
351  3,  10|           gdyby sekret żałosny.~- No, tu go nie ma, bo jest we świecie.
352  3,  10|             już, ani słowa. Przysłali tu gazetę francuską z wiadomością,
353  3,  10|            panie, uspokój.~- Tylu ich tu przyjechało, tylu naszło!
354  3,  10|               wiatr, ten szum... Cała tu ziemia na niego czeka, dziedzina
355  3,  11|    zbombardowania z miasta. Najwyższe tu powysypywano odkosy ziemi
356  3,  11|          zabrać, gdzie wola...~- Łazi tu i rozporządza się jak ekonom.
357  3,  12|               Michcik! Michcik! Dawaj tu szkapy... Żywo!~Obadwaj
358  3,  13|              widomy na jawie sen. Był tu w tym ogrodzie małym dzieckiem,
359  3,  13|            wprawionej w ogrodowy mur, tu dudni, jak gdyby wpadał
360  3,  13|          udogodnieniu życia. Wszystko tu jest jeszcze jak za Chrobrego
361  3,  13|      Krzywousta albo Mnicha. Pierwszy tu obraz domu murowanego z
362  3,  13|           Milczał zawzięcie.~- Co się tu stało? - krzyczał nań Olbromski.~-
363  3,  13|              siekierą. Ja we drzwi, a tu, słyszę, tych oficerów pan
364  3,  13|          zapłociu, a potem w nogi. Ja tu spojrzę bez dziurę w dachu: -
365  3,  14|               nieprzejrzane zwalisko. Tu i owdzie sterczała jeszcze
366  3,  14|            wstąpił w trzecią. Nigdzie tu światła nie było, nigdzie
367  3,  14|           powiedziawszy sobie, że nic tu już nie ma. Spadła nań zupełna,
368  3,  14|             na osypiskach wapna, może tu ona gdzieś pode mną gnije?
369  3,  14|         spokojnie po francusku:~- Kto tu jest? Milczenie. Po chwili
370  3,  15|             Cinca i Noguera. Dosięgli tu wiatru i nawału chmur. Odetchnęli
371  3,  15|            rzeki Segre do Mequinenzy. Tu dłuższy czas wśród wojsk
372  3,  15|              prowadzące. Kapitan miał tu łóżko, stoliczek i dwa krzesła.
373  3,  15|           Wyganowski rzekł:~- Ktoś mi tu mówił, tfy! na psa urok,
374  3,  15|                  Dlaczego?~- Życie mi tu zmierzło do cna - oto dlaczego!~-
375  3,  15|              razie obskoczenia. Co my tu robimy, do pioruna! Ty długo
376  3,  15|          robimy, do pioruna! Ty długo tu jeszcze myślisz przebywać?~-
377  3,  15|               oddział, ile wiem, musi tu jeszcze długo wartować,
378  3,  16|             jego oczy wałęsały się to tu, to tam. Wyschły piach,
379  3,  16|          które się prężą śmiertelnie. Tu walczyli ze sobą. Tu go
380  3,  16|     śmiertelnie. Tu walczyli ze sobą. Tu go napadł niespodzianie.
381  3,  16|              go napadł niespodzianie. Tu mu cios zadał. Tu go wlókł,
382  3,  16|      niespodzianie. Tu mu cios zadał. Tu go wlókł, żeby pohańbić
383  3,  16|           przed oczyma całego wojska. Tu z niego zdzierał szmaty
384  3,  17|          dziecko. Nowe życie zakładał tu sobie, mocne ściany na kamiennym
385  3,  17|             były krzywe, tam płytkie, tu sięgające za głęboko, aż
386  3,  17|               niczym nie wiem. Siedzę tu, mówię ci, za górami, za
387  3,  17|             oszalał? Patrzajże, co ja tu mam do roboty! Dom stawiam!~-
388  3,  17|               Trza było, bo karczunku tu dużo, a pan młody. - No,