Tom, Rozdzial

  1  1,  1 |            skrzydła orłowe i sęp tylko kiedy niekiedy przylata popatrzeć
  2  1,  1 |              ludziom raz na sto lat...~Kiedy nadciągała z daleka owa
  3  1,  1 |               je zamazało, zawlekło...~Kiedy to było i gdzie? Czy były
  4  1,  1 |                jak góry pytlowej mąki. Kiedy niekiedy coś pod saniami
  5  1,  1 |              jaśnie panicz położy.~- A kiedy nie wyszły na mnie... -rzekł
  6  1,  1 |           gadają.~- No, to i ty gadaj, kiedy wszyscy.~- Dobrze. To tak
  7  1,  1 |             zataczał w prawo i w lewo. Kiedy Rafał, palony żądzą współdziałania,
  8  1,  1 |              ciszę tej nocy wiosennej, kiedy tamtędy jechał za dawnych
  9  1,  1 |               Słowianie. - Rozumiem.~- Kiedy ja byłem sześć lat stary,
 10  1,  1 |           kraju ze Lwowa wydelegowany, kiedy po nieszczęśliwych przypadkach
 11  1,  1 |               miasta. Byłem przytomny, kiedy nieprzyjaciel zdradą wpuszczony
 12  1,  1 |            Siedział na swoim miejscu i kiedy niekiedy machał ręką dla
 13  1,  1 |                   Był już dzień biały, kiedy Nardzewski zaczął budzić
 14  1,  1 |             bab w wełniakach i dzieci. Kiedy woźnica był gotów, Rafał
 15  1,  2 |             Podniecał konia do skoku i kiedy się równał z saniami, wówczas
 16  1,  2 |              wznosił się pachnący dym. Kiedy najbardziej rozkosznie wciągał
 17  1,  2 |            oknach starego dworzyszcza. Kiedy nareszcie i pojazd Helenki
 18  1,  2 |             znakomici goście...~- Cóż, kiedy ciasno, sąsiadeczku dobrodzieju
 19  1,  2 |              dobrodzieju nasz!... cóż, kiedy ciasno...~- Ciasno, nieciasno! -
 20  1,  2 |              czynić - wołał starosta - kiedy kogo astra necesytowały
 21  1,  2 |         podczas i same nawet nadzieje, kiedy tenax propositi człowiek
 22  1,  2 |              węchem poznam cuch sarni, kiedy się jeszcze na brytfannie
 23  1,  2 |              uciskał mu serce w chwili kiedy spostrzegał, że tańcząc
 24  1,  2 |              była wesoła i rozbawiona. Kiedy go spostrzegała, oczy jej
 25  1,  2 |               nadaje twarzy siła woli.~Kiedy tak błądzili między ludźmi,
 26  1,  2 |               żebra, i obadwaj, rzadko kiedy jednocześnie, ale z wielkim
 27  1,  3 |              zdążyli pochwycić wioseł, kiedy już prąd wodny porwał ją
 28  1,  3 |              kipiące z rozwartego dna. Kiedy niekiedy łódź drżała od
 29  1,  3 |               gdy zzuwał z niego buty. Kiedy Krzyś był już zupełnie nagi,
 30  1,  3 |        wezwanie: ~- Filip!~W momencie, kiedy to czynił, Rafał prześliznął
 31  1,  3 |                runął twarzą na ziemię. Kiedy wstał chwiejąc, się na nogach,
 32  1,  4 |              stodoły. Rafał dozorował, kiedy bydłu zadawano słomę i odmierzano
 33  1,  4 |                Rafał drgnął z radości.~Kiedy czterokonne sanie stanęły
 34  1,  4 |             ramię w ramię z kołtunami, kiedy cała szlachta okoliczna
 35  1,  4 |                starsza od owej chwili, kiedy ją Rafał widział ostatni
 36  1,  4 |                jak echo w głębi serca. Kiedy znowu wzniósł oczy, spotkał
 37  1,  4 |                jaskółka na skrzydłach, kiedy indziej wlókł się jak żebrak
 38  1,  4 |             rozkrwawiał gęby parobkom.~Kiedy znalazł się wpośród rodziny,
 39  1,  4 |            źrebicą o krótkiej grzywie, kiedy hasała swobodnie na pastewniku...
 40  1,  4 |                zbliżał, a biła nogami, kiedy się oddalał. Panicz pieścił
 41  1,  5 |              nie ma godziny od chwili, kiedy z izby cześnika wrócił.
 42  1,  5 |              Nie trzeba... i tyle!~- A kiedy niemiłe...~- Mokre... powiedziałam...~
 43  1,  5 |         wonnych, suchych kędziorach. A kiedy znowu zniżał się do ramion,
 44  1,  5 |       wylatywały do góry, ponad konia. Kiedy niekiedy zrywał się jakoby
 45  1,  5 |             Osnowa jej grzywy trzepała kiedy niekiedy schyloną ,nisko
 46  1,  5 |            jednej chwili, nie wiedzieć kiedy, usłyszał trzask. Tęczowe
 47  1,  5 |           ostrożnie zaczął przyglądać.~Kiedy po długich namysłach wrócił
 48  1,  7 |                wyzdrowienia. Osobliwie kiedy rozeszła się po dworach
 49  1,  7 |     Przypomniano sobie ów sądny dzień, kiedy to ów starszy, młody podówczas
 50  1,  7 |             łąkach, rolach od świtu, a kiedy stawał na progu domowym
 51  1,  7 |              stawał na progu domowym i kiedy zaczynała się naokół panika,
 52  1,  7 |               pobliżu gasnącego ognia.~Kiedy Rafał leżał bezczynnie,
 53  1,  7 |             się już pod zachód słońca, kiedy wyjechali z lasów.~Otwarła
 54  1,  7 |              Prędko chodził po izbie i kiedy niekiedy rzucał wyraz cichy
 55  1,  7 |             szczery. Sam nie wiedział, kiedy mu przyszła myśl, żeby powiedzieć
 56  1,  7 |            innej. Nie spostrzegli się, kiedy blask świec pobladł i sprzęty
 57  1,  7 |             snem nieprzepartym objęte. Kiedy niekiedy wszakże jakaś gibka
 58  1,  7 | przestraszająco, jak zwykle we śnie... Kiedy niekiedy zimny i zwilgły
 59  1,  7 |               niej z żalem, jak dusza, kiedy rzuca własne swe ciało.
 60  1,  8 |             Adonaj, ale od tej chwili, kiedy kładzie śmiertelną koszulę
 61  1,  8 |          consoler dans ses malheurs... Kiedy wstecz patrzę, czy wiesz,
 62  1,  8 |               pewnie. Toż pamiętam, że kiedy nas z korpusu, dla braku
 63  1,  8 |           zaprzecz, jeżeli możesz, czy kiedy czułeś się bardziej człowiekiem
 64  1,  8 |       miejscach był i twój Żółkiewski, kiedy króla i wszystką Rzeczpospolitą
 65  1,  8 |              nie stały jak dziś. Byłoż kiedy zboże w takiej cenie albo
 66  1,  8 |               zaiste - pan. Gdzież był kiedy na ziemi świat podobny?
 67  1,  8 |        rzemieni, że ledwie spostrzegł, kiedy książę wyszedł i odjechał.
 68  1,  8 |             zmierzchu.~Ściemniało się, kiedy z kościoła w Grudnie, odległego
 69  1,  8 |             jak piła w złocistą drogę. Kiedy niekiedy plusnęła płotka
 70  1,  8 |              aż do następnego momentu, kiedy znowu we śnie westchnie
 71  1,  9 |           dopóki zechcesz, odjedziesz, kiedy zechcesz...~Odchodził już,
 72  1,  10|              czasów nowszych. W chwili kiedy Rafał zobaczył pierwszy
 73  1,  10|         magnackim urokiem ten szpaler. Kiedy młody samotnik pierwszy
 74  1,  10|           światem, ujrzeć go i poznać. Kiedy tak wahał się i namyślał,
 75  1,  10|          znajomy, nie byłby go poznał. Kiedy się nieco z położeniem oswoił,
 76  1,  10|          wiadomości i głośno wyrzekał, kiedy Rafał ledwo piąte przez
 77  1,  10|          uwielbieniem tyle nocy i dni. Kiedy niekiedy dostrzegał w ogromnych
 78  1,  10|              Rafał nie spostrzegł się, kiedy nie domknięte drzwi szybko
 79  1,  11|                były zajęcia codzienne. Kiedy niekiedy zjeżdżano olbrzymią
 80  1,  11|             spuszczone powieki. Rzadko kiedy błądzące po tłumie spojrzenie
 81  1,  11|      księżniczki zmieniał się w tonie, kiedy Rafał był blisko, zmieniał
 82  1,  11|                 Pierwszym jego czynem, kiedy przetarł powieki, było skoczyć
 83  1,  11|             przed chwilą rozstrzelano. Kiedy noga za nogą posuwając się
 84  1,  11|           sposobem wina mej siostry?~- Kiedy dopędzałem Unreclaimeda,
 85  1,  12|           powozu dla uniknięcia kurzu, kiedy zza tej skały wynurzyły
 86  1,  12|               puścił się na morze.~Już kiedy przepływano obok fortu św.
 87  1,  12|            młodości swej, z rodzicami, kiedy jeszcze, nosił błękitny
 88  1,  12|                ta stała już taka sama, kiedy Mieszko I na tron wstępował.
 89  1,  12|              teraz w chwili stosownej, kiedy nie pora już osiągać korzyści
 90  1,  12|           bolesne oczy Jakuba Foscari, kiedy wracał do swego więzienia...
 91  1,  12|          momenty olśnień szczególnych, kiedy ruchliwe wody straciły wyraz
 92  1,  12|               puścili mię na plac.~- A kiedy nie możná...~- E... rozsuń
 93  1,  13|              kierunku placu dell'Erbe, kiedy dowódca oddziału coś zaczął
 94  1,  13|                o kilkadziesiąt kroków, kiedy książę usłyszał obok siebie
 95  1,  13|            potrzeba atakowania Werony, kiedy już generał Balland pięć
 96  1,  13|                w szeregi tych diabląt.~Kiedy spostrzegł, że wykład z
 97  1,  13|       neutralności swojej, za plecami, kiedy wojska republikańskie wżerały
 98  1,  13|          swoich. Wszyscy zaraz wyszli. Kiedy za ostatnim drzwi się miały
 99  1,  14|                prawda?~- Bywam u niego kiedy niekiedy, wzywany w sprawach
100  1,  14|                dbam o odznaczenia,~- A kiedy ktoś z twoich przyjaciół
101  1,  14|                stawać się bez drżenia, kiedy zechcę, nędznikiem, wówczas
102  1,  14| Konstantynopola, za późno, na pogrzeb, kiedy już trup pochowany w ziemi,
103  1,  16|              Było to w końcu kwietnia, kiedy murawa ledwie się puściła.
104  1,  16|            słychać wołanie Michcika...~Kiedy spostrzegł się i schwytał
105  1,  17|               w drodze swej zatrzymał, kiedy zdyszane wojska przyszły
106  1,  17|               tego przedmieścia, toteż kiedy nieprzyjaciel gromadził
107  1,  17|              wielkiej powodzi majowej, kiedy rzeka Mincio zatopiła wejściowe
108  1,  17|            miasta do śluz wyjściowych.~Kiedy jeszcze stały nad topielami
109  1,  17|            znowu sennym głosem:~- Pal!~Kiedy kanonierowie rychtowali
110  1,  17|         specjalnie poprzedniego ranka, kiedy nieprzyjaciel wyrzucił S
111  1,  17|        dreszczach i ciemności. Gdy się kiedy niekiedy ocknął, znajdował
112  2,  1 |  przywitaniu-żeby cię mieć przy sobie. Kiedy napisałeś do mnie, ucieszyłem
113  2,  1 |                pieniędzy i powiedz mu, kiedy ma ci przygotować posiłek.~
114  2,  1 |          szlachcie spod Koprzywnicy... Kiedy niekiedy oczy jego wpijały
115  2,  1 |               z prapradziada. Rankiem, kiedy my wszyscy bezbożnie śpimy,
116  2,  1 |               Bywał u mnie w Oleśnicy, kiedy to pod Połańcem leżeli.~-
117  2,  1 |            amour miała się ku końcowi. Kiedy Rafał za innymi wtłoczył
118  2,  1 |             mię tam wieziesz w chwili, kiedy otoczon jestem przez mdłości.~-
119  2,  1 |               szybciej zwartą kolumną. Kiedy dosięgnięto placu i ulic
120  2,  2 |               je zaczną. Czyś waszmość kiedy widział taką chwilę, czyś
121  2,  2 |                serce uderzy jeszcze. A kiedy indziej...~- Należy wytężyć
122  2,  2 |               jak mówi Pismo, starość, kiedy z wolna, a chętnie i z .
123  2,  2 |                Widział tę jego chwilę, kiedy znużony długością a niskością
124  2,  2 |               na obraz białego obłoku, kiedy stoi nad tonią jeziora w
125  2,  2 |            Fortunatus nieszczęśliwego, kiedy dojrzał już śmierć idącą
126  2,  2 |              piersi oddychały głęboko. Kiedy zbliżała się, obszedłszy
127  2,  3 |             ciemne przejścia za bramą. Kiedy przewodnik jego zastukał
128  2,  3 |            głębi, do cna, jak wówczas, kiedy spostrzegł, że uratuje Krzysia
129  2,  3 |             jak wówczas w Sandomierzu, kiedy pierwszy raz miał przystąpić
130  2,  3 |               Twarz majora, oświetlona kiedy niekiedy przez migotliwy
131  2,  3 |       zdradzieckie serce twoje, gdybyś kiedy złamał przysięgę!~Z wolna
132  2,  4 |              piersi oddychały głęboko. Kiedy zbliżała się, obszedłszy
133  2,  5 |         ruchome są i żarliwe jak krew, kiedy wytryśnie ze świeżej rany
134  2,  6 |              te same strumienie ognia. Kiedy niekiedy tylko oddawali
135  2,  7 |                śmierci. Tylko uśmiech, kiedy niekiedy przepływający przez
136  2,  7 |           wesoło i łagodnie jak matka, kiedy objaśnia naiwny błąd dziecięcia.~-
137  2,  7 |                 bez odmiany. Sen dusz, kiedy spoczywają w objęciach.~-
138  2,  7 |              wybuchający pocisk burzy. Kiedy przeciwko niemu chcieli
139  2,  7 |               się wśród ciemnych nocy, kiedy niewyczerpany, pracowity
140  2,  7 |                tylko niebieskie łątki.~Kiedy niekiedy zabłąkał się aż
141  2,  8 |           stężałe i w kształt zaklęte, kiedy z gór w cichości świętej
142  2,  8 |             ręce i płakała z zachwytu. Kiedy niekiedy rzucali w ten wielki
143  2,  9 |               szatana~Był jasny dzień, kiedy się ocknął z morderczych
144  2,  9 |                co się z nim stało... A kiedy wszystko przeszedł myślami,
145  2,  9 |             zasnęła wśród ich zastępu. Kiedy niekiedy coś na powierzchni
146  2,  10|         siedzieć, kiek dezenterował!~- Kiedy?~- He! Kie ja z wojska!
147  2,  11|             trzech silnych Szwajcarów. Kiedy wstąpili w czeluść kamienną
148  2,  11|            wody powiadała dzieje boju. Kiedy noga za nogą idąc przebyli
149  2,  11|       żelaznymi kratami domów zalśniła kiedy niekiedy rabata lewkonii,
150  2,  11|               krzewami. Było południe, kiedy stanęli u wejścia.~Wpuszczeni
151  2,  11|             czy inna, obca? Widział ją kiedy czy nie? Taka właśnie jak
152  2,  11|           człowieka wykuta w marmurze. Kiedy zbliżyli się do tego wizerunku,
153  2,  12|               już tylko kwestią czasu. Kiedy w chwili badania sędzia
154  2,  12|               i ruszył z tego miejsca. Kiedy minął żelazne drzwi zamczyska,
155  2,  12|              dalej. Na przełaj, rzadko kiedy dopytując się o drogę, ciągnął
156  2,  12|               wychodzić.~- Zapłacę ci, kiedy zechcę, i wyjdę, kiedy zechcę,
157  2,  12|                 kiedy zechcę, i wyjdę, kiedy zechcę, a teraz bądź łaskaw
158  2,  12|               A masz zamiar wracać tam kiedy?~- Do Warszawy? Przenigdy! -
159  2,  12|       szerokiego lasu. Padał zmierzch, kiedy bryczka znalazła się u jego
160  2,  13|                   O, Niemcy! jeśli wam kiedy przebaczę, że blisko rok
161  2,  13|             był Marcin Cedro...~- Ależ kiedy wynalazłem nową jego misję,
162  2,  14|        peregrynacji po obcych krajach, kiedy z mego dziedzictwa zostało
163  2,  15|     zamkniętych okiennicach, wiedział, kiedy słońce wstaje. Poznawał
164  2,  15|           głębinach nocnego milczenia, kiedy ostatni szmer rozproszył
165  2,  16|                swoją i jedyną romancę:~Kiedy twoje spotkam oczy,~Nim
166  2,  17|              do imaginacji przychodzą, kiedy mowa...~- Nie jestem jeszcze
167  2,  17|               We łbie się przewracało, kiedy przed frontem wzięli z polska
168  2,  17|       świstanie ulubionej melodii:~ ~- Kiedy twoje spotkam oczy,~- Nim
169  2,  17|       Dąbrowski do Pierwszego Konsula.~Kiedy takie zamysły nurtowały
170  2,  17|           oznajmiając upadek legionów. Kiedy już się to dokonało, wówczas
171  2,  17|        półbrygady został wstrzymany; a kiedy oficerowie dla wielkiego
172  2,  17|               Zwisającą banderę wiater kiedy niekiedy wydął... Kadłub
173  2,  17|           rozgrywało dokoła. Był czas, kiedy my trzymali straż przy tej
174  2,  18|            każdym razie - pomrukiwał - kiedy otrzymacie krótki a węzłowaty
175  2,  18|           idzie na Berlin, ale darować kiedy niekiedy życie również nie
176  2,  18|               się jakiś dzień odległy, kiedy zbudzone ze snu jego oczy,
177  2,  20|               w kole zaczarowanym dni, kiedy to po śmierci brata sam
178  2,  20|             świecie, wypędzony z domu, kiedy wśród ludzi obcych mu zgoła
179  2,  20|               amen oddał się lekturze. Kiedy niekiedy zwracał się odruchowo
180  2,  20|              Spuścił oczy na ziemię i, kiedy Krzysztof bawił gospodynię
181  2,  20|                 słyszałam. A waszmość, kiedy o siadanie na koń idzie,
182  2,  20|        mówienia, w pochyleniach głowy, kiedy zwracała się, ażeby słuchać,
183  2,  20|             można. Ani się spostrzegł, kiedy uległ niebezpieczne j władzy
184  2,  20|              najcięższych swych dni. A kiedy dochodził prawie do obłąkania
185  2,  20|           zbliżając się do Krzysztofa.~Kiedy ci dwaj zamieniali ze sobą
186  2,  20|                 Nozdrza szybko drgały. Kiedy Cedro wziął pod rękę starego
187  2,  20|          odpowiedzi przytomne. Z oczu, kiedy je na piękną zwracał, buchały
188  2,  21|                bukiet fiołków z Parmy. Kiedy wszedł porucznik i z wyszukaną
189  2,  21|               co się z nim dzieje... A kiedy się zbliżał i słyszał mówiącą
190  2,  21|             Zaraz w pierwszej figurze, kiedy z panią Ołowską sam na sam
191  2,  21|                w milczeniu. Nareszcie, kiedy się najmniej spodziewał,
192  2,  21|               się najmniej spodziewał, kiedy oszalały tracił już wszelką
193  2,  21|           Ujrzał ją przed swoją duszą. Kiedy podniosła na niego oczy
194  2,  21|              podniosła na niego oczy i kiedy znowu spoczął w spojrzeniu,
195  2,  21|          Dopiero nierychło, nierychło, kiedy już serce jego było spokojne
196  2,  21|           sposobem, według instrukcji. Kiedy tak dopadli połowy odległości
197  2,  21|                zdołali odwrócić głowy, kiedy im prosto w ślepie trzasnął
198  2,  21|        mieliznę w ostoje międzylodowe. Kiedy byli w łozach tamtego brzegu,
199  2,  22|              wynająć koni do Mysłowic? Kiedy Krzysztof nadszedł, już
200  2,  22|               się dobrze pod południe, kiedy woźnica rzekł, jako niezadługo
201  2,  22|             gdy się uspokoił zupełnie. Kiedy podróżnicy weszli do szynkowni,
202  2,  22|         ujmowała właśnie ramę okienną, kiedy zaczajony Ślązak ciął z
203  2,  22|         podchodzili do okna murowanki. Kiedy Rafał wyjrzał, wszyscy trzej
204  2,  22|               Na dworze zaległa cisza. Kiedy chyłkiem wyjrzeli przez
205  2,  22|              poddał. Dopiero o świcie, kiedy już wojsko bezbronne stanęło
206  2,  24|             Poznałeś, jako to pachnie, kiedy cię z pieleszów wykurzą
207  2,  24|             Ten i ów ani się obejrzał, kiedy otrzymał prawo na zamówienie
208  2,  24|            ziemia utonęła w kurniawie. Kiedy tak rwali z kopyta i kiedy
209  2,  24|             Kiedy tak rwali z kopyta i kiedy właśnie z moczaru wypadli
210  2,  24|               wyniesiono z placu boju.~Kiedy tak ciężko walczyło pod
211  2,  24|               bramami wojsko polskie i kiedy ciągle grozi mu niebezpieczeństwo
212  2,  24|         niedorostek obdarty i półnagi. Kiedy zbliżył się do podsłuchu
213  2,  24|             okien i ze drzwi. Wreszcie kiedy i bramę zachodnią rozwalono,
214  2,  24|           poddała się. Zabrano działa. Kiedy po dokonanej kapitulacji
215  3,  1 |              Najbardziej był zdumiony, kiedy porucznik Wychliński spiął
216  3,  1 |               tydzień od tego wypadku, kiedy dywizja przeżyła nowe wzruszenie
217  3,  1 |             lasami aż pod Burdingen, a kiedy jazda polska wywabiła nieprzyjaciela
218  3,  1 |               twardym klocu kamiennym, kiedy tuż obok, za lasami sąsiedniego
219  3,  1 |           kraju niewiadomego płynące:~"Kiedy Karloman szuka Rolanda,
220  3,  1 |           ukazała się na brzegu morza, kiedy niedawno stała wśród rozległej
221  3,  1 |               aż do granicy ostatniej, kiedy ciężar jego śliskiej bryły
222  3,  1 |               królewskiemu zwierzęciu, kiedy się w sobie do skoku zbiera.
223  3,  2 |             jej obficie w puste żłoby. Kiedy ludzie zajęli się gotowaniem
224  3,  2 |             zarosłego drzewem oliwnym, kiedy ostatnie brzaski słońca,
225  3,  2 |        wypielęgnowaną beczułką malagi, kiedy ksiądz schylił się; zaczął
226  3,  3 |        przedniej straży całego wojska, kiedy 16 czerwca zbliżano się
227  3,  3 |          zagradzający wąską szczelinę. Kiedy narzędzia z dźwiękiem uderzyły
228  3,  3 |             tam na owe schody ceglane. Kiedy Krzysztof wbiegał pierwszy
229  3,  3 |            woltyżer idący na przedzie.~Kiedy zajrzeli do pokoju, dostrzegli
230  3,  3 |              sztabę i rozewrzeć bramę, kiedy Krzos rzekł szeptem:~- No,
231  3,  3 |               jeszcze pięciu strzałów, kiedy tamten wleciał na palcach
232  3,  3 |              tylko co zamknął powieki, kiedy już zaczęto burzyć we drzwi,
233  3,  3 |           oddechów i chwytał je w lot, kiedy jeszcze były w tchawicy.
234  3,  3 |       załamania się schodów z marmuru, kiedy z korytarza drugiego piętra
235  3,  3 |              prowadzących na poddasze. Kiedy ogień zaczął się szerzyć,
236  3,  3 |            wreszcie na dół Wyganowski. Kiedy spotkali się u drzwi, Cedro
237  3,  3 |                przerwał ciszy. Prysnął kiedy niekiedy knot gromnicy...
238  3,  5 |               Peńas~Wieczór się robił, kiedy Krzysztof docierał nareszcie
239  3,  5 |              Hupeta. Był już zmierzch, kiedy gromada eskortująca Krzysztofa
240  3,  5 |             Jeszcze brzmiała ta pieśń, kiedy dał się słyszeć gwałtowny
241  3,  6 |           jeszcze w śniadych tumanach. Kiedy niekiedy wynurzały się z
242  3,  6 |             Niechże na wieki przepada, kiedy tak!~Skiby ziemi sztorcem
243  3,  6 |            drogi zostawał do gościńca, kiedy w kierunku lasu wysunęła
244  3,  6 |              zawinili? Skrzywdzili was kiedy? Diabli cię wiedzą, coś
245  3,  6 |                tylko węgrowata świnia, kiedy na nas z Niemcami sypiesz!
246  3,  6 |            Było już nieco po południu, kiedy wyszli z lasu i skierowali
247  3,  6 |                  czyta z listy oficer, kiedy rannych z fortu wynoszą.
248  3,  6 |              Sokolnicki. - Leż, wasan, kiedy ci dobrze. Mówił mi chirurg,
249  3,  6 |               Twarda jeszcze była noc, kiedy dał się słyszeć głuchy tętent
250  3,  6 |               czas wszystko ucichło, a kiedy Rafał sądził, że przybysze
251  3,  6 |           ciekawe i uważne spojrzenie. Kiedy niekiedy sekretnie ziewał.
252  3,  6 |                 Snadź coś rozumiał, bo kiedy niekiedy raptownie potakiwał.
253  3,  6 |             Tak, tak, on zawsze gotów, kiedy mowa, żeby lecieć naprzód... -
254  3,  6 |              Książę liczył na palcach, kiedy Fiszer wyczytywał z papieru.~-
255  3,  6 |             żadnej rangi aż do chwili, kiedy znajdę swoją komendę.~-
256  3,  6 |              naprzód krokiem taktowym. Kiedy ostatni z nich wszedł między
257  3,  6 |              męstwo ostatniej godziny, kiedy popłoch rozpędza żołnierzy
258  3,  6 |              sam jeden niezłomny wódz, kiedy odeszli wszyscy okrom Fiszem,
259  3,  6 |          odeszli wszyscy okrom Fiszem, kiedy tysiąc wiernych żołnierzy
260  3,  6 |              niechętnie, noga za nogą.~Kiedy ich zawiadomił w formie
261  3,  6 |         strzech i wiązano je w snopki.~Kiedy wypędzono już sprzężaj i
262  3,  6 |        Piasecznu. Był już dzień jasny, kiedy szlochający gwar oddalać
263  3,  6 |               utworzenia przedpiersia. Kiedy krokwie wszystkich chat
264  3,  6 |                do umocnionego obszaru.~Kiedy koniec południowy wsi z
265  3,  6 |           wioski.~Było już popołudnie, kiedy przygotowania do odporu
266  3,  6 |                mantelzaków i manierek, kiedy polem, po głęboko miękkich
267  3,  6 |                nim drżały jak wczoraj, kiedy to osłabł w lesie nadarzyńskim.
268  3,  6 |            zęby generała.~- Boisz się, kiedy strzelają nie do ciebie.
269  3,  6 |           swarząc się już między sobą. Kiedy wydostał się na twardsze .
270  3,  6 |               szczędzić żołnierza. Ale kiedy to spełnił i kiedy infanteria
271  3,  6 |                 Ale kiedy to spełnił i kiedy infanteria austriacka cofnęła
272  3,  6 |              ją przydźwigał kilkakroć. Kiedy po raz trzeci biegł do zalewiska
273  3,  6 |           zdążył nabrać wody w wiadro, kiedy wybuchnął drugi wóz. Za
274  3,  6 |     austriackiej wywarł się na wioskę. Kiedy piechota Mohra powtórnie
275  3,  6 |          Fiszer zastąpił.~Nie wiedzieć kiedy, wraz z tłumem znalazł się
276  3,  6 |             wiosenny wieczór nachylał, kiedy infanteria Wukasowicza przez
277  3,  7 |            Ogarnęło go tępe zdumienie. Kiedy na początku tej nocy odchodził
278  3,  7 |            dokładnie nie wiem, gdzie i kiedy...~- Cóż myślisz robić?~-
279  3,  7 |      przystawał, opierał się o drzewa. Kiedy wszedł w miasto, był tak
280  3,  7 |              Blisko trzy dni nie jadł.~Kiedy ostatni raz dźwignął się
281  3,  7 |        wchodzili i wychodzili tamtędy. Kiedy dwaj gwardziści wprowadzili
282  3,  7 |          nadszedł książę z chirurgiem. Kiedy ostatni opatrywał rany,
283  3,  8 |           Krasiński, Rożniecki, Hauke.~Kiedy Niemojewski z Gintułtem
284  3,  8 |               prawa głodzić żołnierza. Kiedy mówię o wyjściu z kraju,
285  3,  9 |    rozpierzchłego po ścianach domostw. Kiedy Rafał, jako adiutant generała
286  3,  9 |               toni. Z dala, zza Wisły, kiedy niekiedy nadlatywały krzyki
287  3,  9 |            dala i słyszał całą sprawę. Kiedy goniec zlazł z konia w pianach,
288  3,  9 |        widziałem.~-- Widziałeś waćpan? Kiedy i jakim sposobem?~- Nad
289  3,  9 |          trzymając lunetę przy oczach. Kiedy na chwilę odjął szkła, rzekł
290  3,  9 |               wojsko już ją spożywało, kiedy od wart dano znać, że nadjeżdża
291  3,  9 |            chwili może kwadrans czasu, kiedy w nizinie Powiśla dał się
292  3,  9 |                czasu. Było po północy, kiedy nareszcie rozległy się daleko
293  3,  9 |             Opowiedz ze szczegółami.~- Kiedy zbliżyliśmy się do szańca,
294  3,  9 |               zlecenie po francusku, a kiedy zaczął do mnie mówić po
295  3,  9 |       okrzykami. Śmiali się szyderczo, kiedy mię wyprowadzano. Znalazłem
296  3,  9 |              do chwytania za gardziel. Kiedy zdeptali gałęzie i wdarli
297  3,  10|                        W starym dworze~Kiedy w pierwszych dniach czerwca
298  3,  10|               południe chmurnego dnia, kiedy tłum elegantów sztabowych,
299  3,  10|                ma wyobrażenie całości, kiedy ten wciąż się zajmuje ulubionym
300  3,  10|             salon i przyległe pokoiki. Kiedy Trepka prowadząc pod rękę
301  3,  10|                prośby o nową piosenkę. Kiedy panna Mery na pozór wzdragając
302  3,  11|               nocy z 15 na 16 czerwca, kiedy toczyły się narady z przysłanym
303  3,  11|           Dźwigał się właśnie z łóżka, kiedy mu przed oczyma wybuchnął
304  3,  11|            wrzeszczały oszalałe głosy.~Kiedy Rafał wybiegł z domostwa,
305  3,  11|            blisko pierwsza po północy, kiedy ozwały się armaty austriackie
306  3,  11|           krzyczał, łajał, rozkazywał. Kiedy Olbromski przebiegał obwód
307  3,  11|              miejsca, czasu, wypadków, kiedy on widział tę gębę, słyszał
308  3,  11|    generalskiego w tej właśnie chwili, kiedy wydane zostały rozkazy zburzenia
309  3,  11|               ciosami szabel i pięści.~Kiedy po jakimś czasie przyszedł
310  3,  12|             wąwozy. Słońce wschodziło, kiedy za Goryczanami wzuli się
311  3,  13|             następstw.~W dniu 4 lipca, kiedy wszystkie siły polskie wyruszyły
312  3,  13|                Zła myśl nieci uśmiech, kiedy się duma mimo woli nad owym
313  3,  13|       straszliwe sylaby słów kapelana, kiedy w niedzielny dzień stoi
314  3,  13|               Czerwone zgliszcze pełga kiedy niekiedy w tym miejscu między
315  3,  13|              Jakie wojsko?~- Miemce.~- Kiedy?~- Dzisiaj rano. Przyszły
316  3,  14|            ucho, ze zmarszczoną brwią. Kiedy przybyli przed wylot ulicy
317  3,  14|       przeciwległej stronic ulicy. Ale kiedy zaczął iść w tamtym kierunku,
318  3,  15|           zupełnej, zły i zapamiętały. Kiedy go towarzysze dawnych wypraw
319  3,  15|              zagrodami dla kóz i krów. Kiedy niekiedy trafiały się domostwa
320  3,  15|                Radość to była istotna, kiedy ujrzeli się w towarzystwie
321  3,  15|         piechurów, ssie dym z cybucha, kiedy niekiedy pociągając tęgie
322  3,  15|            jaką wojnę można skończyć i kiedy. Napoleon nie cofnie przecie
323  3,  15|              uknułem dzisiejszej nocy. Kiedy stąd będziesz ze swymi ludźmi
324  3,  16|             swego pod Tortozą, z rana, kiedy spał w kwaterze polnej przyjaciela
325  3,  17|             okiem, gdzie stąpnąć nogą. Kiedy poruszono glebę falistą
326  3,  17|                 A jakże myślisz dalej? kiedy i dokąd ciągnąć?~- Jutro,
327  3,  17|            zbijał? ~- Pracy się imasz, kiedy na wielką wojnę wszyscy
328  3,  17|             zbierzesz. Choćby jutro.~- Kiedy ja się zbiorę!... Ależ ja