Tom, Rozdzial

  1  1,  1 |            brzmi w boru, nie wiedzieć gdzie, to jakby od strony Samsonowskich
  2  1,  1 |             niej przymarzłych gałęzi. Gdzie indziej sterczały wykroty
  3  1,  1 |             wieczne wody sączyły. Tam gdzie kosmaty rsiok wiekami rósł
  4  1,  1 |         trwogą, patrzał w to miejsce, gdzie wiedźmy, strzygi, błędnice
  5  1,  1 |              zlatują się o północku i gdzie się ukazuje sam Zły. Gładkie
  6  1,  1 |              żałosny świst-poświst... Gdzie zamierał?~Może na zburzyszczu
  7  1,  1 |            przyciesi świętej kontyny, gdzie przed wiekami Pogoda łaskawie
  8  1,  1 |            drzewa. Zapominał wówczas, gdzie jest i co się z nim dzieje.
  9  1,  1 |           zawlekło...~Kiedy to było i gdzie? Czy były naprawdę, czy
 10  1,  1 |       żebracze badyle. W tym miejscu, gdzie może był ołtarz, gdzie oczy
 11  1,  1 |                gdzie może był ołtarz, gdzie oczy wyznawców szukały widomego
 12  1,  1 |              jest sam na tym miejscu, gdzie przed sekundą odbyło się
 13  1,  1 |    przestronnymi wąwozami ku dolinom, gdzie już osiadł zimny cień wieczora.
 14  1,  1 |             wyboje.~W pewnym miejscu, gdzie stało jeszcze kilkanaście
 15  1,  1 |                Co mówię? Wjedzie tam, gdzie, zdawałoby się, tylko czarownica
 16  1,  1 |               Ale! - wtrącił Kacper - gdzie się to taka suka podbije.
 17  1,  1 |              Bogoryi. Dokoła zajazdu, gdzie my w stajniach pokotem leżeli,
 18  1,  1 |             Auersperg dał wielki bal, gdzie się aż do samego rana bawiono.
 19  1,  1 |            który naprzeciwko miejsca, gdzie siedział Nardzewski, wisiał
 20  1,  2 |        których tyle w tamtej okolicy; gdzie indziej zadęły opłotki,
 21  1,  2 |              nie masz takiej strony, ~Gdzie by nie kochali chłopcy cudzej
 22  1,  2 |              daleko w nim błyszczą.~- Gdzie to?~Rafał nachylił się nisko
 23  1,  2 |              się cofnąć w górę rzeki, gdzie jakoby przed laty był jakiś
 24  1,  2 |               progiem izby bawialnej, gdzie był już tłok taki, że obrócić
 25  1,  2 |           dworu większego.~W bokówce, gdzie wisiał wielki obraz Matki
 26  1,  2 |             dopieroż na półmisku...~- Gdzie indziej mówiono jeszcze
 27  1,  2 |       odwracała głowę w tym kierunku, gdzie był jej kawaler. Gdy w przerwach
 28  1,  2 |            wstającego słońca.~Z izby, gdzie tańczono, dolatywał śpiew
 29  1,  2 |           razy w szybę, w to miejsce, gdzie w okiennicy jest wykrajane
 30  1,  2 |          taranem. Nie wiedział tylko, gdzie mu się ten tłum sprzed oczu
 31  1,  2 |         sąsiedzi. Rafał nie wiedział, gdzie jest i co się z nim dzieje.
 32  1,  2 |                domyślił się wreszcie, gdzie jest, ale nie mógł przyjść
 33  1,  3 |       niezmiernych stawideł.~- Rafał, gdzie my jesteśmy? - cicho spytał
 34  1,  3 |              Skądże ja mogę wiedzieć, gdzie my jesteśmy?~- Co to tak
 35  1,  3 |               truchlał na myśł o tym, gdzie się znajdują.~Płynęli tak
 36  1,  3 |            Muszę nasamprzód zobaczyć, gdzie to jest ten brzeg.~Odszedł
 37  1,  3 |               Ty się nie orientujesz, gdzie Sandomierz'? - mówił do
 38  1,  3 |               rowy, nie bacząc na to, gdzie noga stanie. Biegnąc tak
 39  1,  3 |               zapytał po niemiecku:~- Gdzie byłeś dzisiaj w nocy z Cedrą?
 40  1,  3 |            może twoją karę złagodzić. Gdzie byliście obadwaj? Mów zaraz
 41  1,  3 |           odpowiadał? Wiemy wszystko. Gdzie byłeś dziś w nocy?~- Na
 42  1,  4 |               sam w narożnej izdebce, gdzie też sypiał na sienniku rzuconym
 43  1,  5 |             Kto się sam udał? Kto się gdzie udał, mośćbrodzieju?~- Udał
 44  1,  5 |             tam szła na mały wzgórek, gdzie omijane przez żyjących,
 45  1,  5 |              kobyłę za bróg, w ciszę, gdzie wiatr ledwie milczkiem kąsał,
 46  1,  5 |              u dołu filarach z cegły, gdzie w czasie deszczu stawiano
 47  1,  5 |              dotyka ręką węgłów domu, gdzie ona jest na pewno, że może
 48  1,  5 |             dali od tego miejsca. Był gdzie indziej, z nią razem, w
 49  1,  5 |      rozłożystym bzem, w tym miejscu, gdzie serce jego najboleśniejsza
 50  1,  5 |     najboleśniejsza miłość ścisnęła i gdzie żal płynął z najgłębszej
 51  1,  5 |               wcale nie mógł osądzić, gdzie jest. Było tu zacisznie.
 52  1,  6 |               stanęła na wiatrowisku, gdzie się zbiegają z czterech
 53  1,  7 |             na Dersławice jedziemy?~- Gdzie zaś! Na Bazów, na lasy Golejowskie.~-
 54  1,  7 |             na poły wyschłych, ledwie gdzie u szczytu okryte młodymi
 55  1,  7 |              czuje, że nawet nie wie, gdzie jest i co się z nim dzieje,
 56  1,  7 |            widać było samotne obręby, gdzie na znacznym obszarze spokojnie
 57  1,  7 |      uprawnych niwach sandomierskich, gdzie wyzyskaną była każda skiba
 58  1,  7 |           zarosłych olchami. Miejsce, gdzie znajdowała się bryczka,
 59  1,  7 |                ginęły w błękicie. Tam gdzie jeszcze świt nie dotarł,
 60  1,  8 |             jare to już siał Michcik. Gdzie to kto widział, żeby taki
 61  1,  8 |            lipowy. Z rabat kwietnika, gdzie stały rzędem wątłe balsaminy,
 62  1,  8 |            obok podmiejskiego błonia, gdzie się mieściło obozowisko
 63  1,  8 |            darniny, gorejące ogniska, gdzie zarzynano woły naszego kontrkandydata
 64  1,  10|        grubości, szczególnie na dole, gdzie pozostały izby sklepione
 65  1,  10|               wyprawił ziemi niemało! Gdzie dawniej, jak ludzie zapamiętają,
 66  1,  10|           przez ciekawość, zapomniał, gdzie jest. Śniło mu się, że i
 67  1,  10|         połowami drzwi środek salonu, gdzie śliczne dorastające panienki
 68  1,  11|           zawsze przez jakieś knieje, gdzie noga ludzka nie postała,
 69  1,  11|              noga ludzka nie postała, gdzie tylko ona i on... I tchu
 70  1,  11|            nie odwróciła w tę stronę, gdzie był, ale on doskonale wiedział,
 71  1,  11|           właśnie w okolice Wygnanki, gdzie zmarł brat Rafała. Wziął
 72  1,  11|             konia? co? prawda?~- Ależ gdzie tam!~- Daj no pokój! Skocz,
 73  1,  12|              wyniosłości i zawaliska, gdzie woda w głąb ziemi ucieka,
 74  1,  12|             na owe dywany z kamienia, gdzie tylekroć hulały bałwany
 75  1,  12|               które wybucha ze ścian, gdzie w czworograniastych słupach
 76  1,  12|     sklepieniem chrzcielnicy w Pizie. Gdzie się podziały ludy z ich
 77  1,  12|               wolą, czynem i sprawą'' Gdzie państwa ich i królowie?
 78  1,  12|              zalewisko zgniłych wysp, gdzie królował przypływ morza.
 79  1,  12|          Dziesięciu, a nawet w izbie, gdzie zasiadali Inquisitori di
 80  1,  12|             zleciałby był w przepaść, gdzie koła. obracały się ciągle,
 81  1,  12|            koła. obracały się ciągle, gdzie ostre noże i kolce żelazne
 82  1,  12|          bazyliki na balustradę nawy, gdzie zwykle nikt nie patrzy.
 83  1,  12|             schody, do sali Cedrowej, gdzie zasiadała wszystka dziedziczna
 84  1,  12|            Koszucki.~- A reszta legii gdzie?~- Poszła w Breściańskie
 85  1,  13|          wywołany został z tej kaźni, gdzie po kątach chrapały jakieś
 86  1,  13|           długim stole grano w karty, gdzie indziej z wrzaskiem i plastyczną
 87  1,  14|              étendues ŕ terre. Jeżeli gdzie bywa, to chyba w teatrze,
 88  1,  14|        Gintułt. - "Milczą, tam prawa, gdzie lśni oręż". Tak niegdyś
 89  1,  15|              wiedziano, ani słyszano, gdzie się obraca. Rafał został
 90  1,  15|           przez emigrantkę Francuzkę, gdzie mieli konwersację i odbierali
 91  1,  16|               odzież i szedł na pole, gdzie mu kazano. Wszystko w sobie
 92  1,  16|              wciąż już to w Berlinie, gdzie prowadziły jakieś procesy
 93  1,  16|           żeby też nikt nie wiedział, gdzie on jest!~- No, nikt.~- Ale
 94  1,  17|               z ojczyzny Wirgiliusza, gdzie się na nocleg w drodze swej
 95  1,  17|               wybrzeżu Lago di Sopra, gdzie Austriacy zaczęli nocami
 96  1,  17|        kanonady dla zamaskowania prac gdzie indziej prowadzonych. Gdy
 97  1,  17|               mianowicie adiutantuje, gdzie służy. Był i w biurach Bortom,
 98  1,  17|         czworoboki zamkniętych redut, gdzie kolejno umieszczali swe
 99  1,  17|       zachodem słońca do Miglioretto, gdzie było czoło boju. Minął bramę
100  1,  17|             słyszał, ledwie wiedział, gdzie jest. Powtarzał sobie w
101  1,  17|        miejsce wyniesione nad poziom, gdzie stają obrońcy, żeby strzelać
102  1,  17|         sąsiedniego bonnet de prętre; gdzie spał niedawno. Gintułt przycupnął
103  1,  17|              że przewraca w tualetce, gdzie nic cennego nie było. Bawił
104  1,  17|                którzy z ognia wyszli, gdzie bez drżenia umierali ich
105  2,  1 |     rozsiekany przez Arabów w bitwie, gdzie we dwudziestu żołnierza
106  2,  1 |             tym miejscu nie wyrośnie, gdzie zgasły oczy króla w rodzie
107  2,  1 |              kwitnąca...~O osobności, gdzie one rodzą się głazy, z których
108  2,  1 |             cedził nie spiesząc się - gdzie ty mieszkasz? W jakimś tanim
109  2,  1 |              sam w domu, a jeżeli się gdzie zjawić raczy, to tyle zawsze
110  2,  1 |      prywatnym mieszkaniu, lecz zgoła gdzie indziej -z cicha wycedził
111  2,  1 |                tylko jeszcze nie wiem gdzie, na Kłopockiem czy gdzieś
112  2,  1 |   patriotycznym zakrętasem, co wtedy? Gdzie sprawiedliwość?~- Wrzucimy
113  2,  1 |             Długo nie wiedział wcale, gdzie jest. Dopiero wprowadzony
114  2,  2 |         życzliwymi ruchami. W pokoju, gdzie Rafał pierwszą noc spędził,
115  2,  2 |              Obojętnie szedł do sali, gdzie poprzednio zastał księcia.
116  2,  2 |             drapieżnych zwierząt tam, gdzie wykołysał się duch ludzkości,
117  2,  2 |         wykołysał się duch ludzkości, gdzie w bezgranicznym odosobnieniu
118  2,  2 |       przepędził, pierwszy pustelnik, gdzie Antoni w świętych marzeniach
119  2,  2 |               przychodzień z pustyni, gdzie ze swej pieczary w ciągu
120  2,  2 |             wpatrywał się w niebiosa, gdzie przez szereg dni i nocy
121  2,  2 |            owego miasta Hippo regius, gdzie numidyjscy królowie władali -
122  2,  2 |            samym ma żywioły nieznane, gdzie rozkosz splata się z boleścią,
123  2,  2 |        rozkosz splata się z boleścią, gdzie mądra myśl wyrasta wolno
124  2,  3 |          ostrze szpady w tym miejscu, gdzie bije serce. Ktoś ujął go
125  2,  3 |            palący się na wzniesieniu, gdzie siedział Mistrz. Twarz majora,
126  2,  3 |             korytarzem do innej sali, gdzie już były zastawione stoły.
127  2,  3 |         węgielny~I przybytek okazały,~Gdzie Budownik Nieśmiertelny~Żąda
128  2,  6 |              że ona jest na pewno tu, gdzie na nią czekał tyle godzin
129  2,  6 |               piersiach był wilk, tu, gdzie tak bije serce! Aleś go
130  2,  7 |          prowadziły do tej świetlicy, gdzie się przed ludźmi schowało
131  2,  7 |           zawsze rozkołysane. W dole, gdzie w kamiennym łożysku pieniła
132  2,  7 |             wyniosłych wierzchołkach, gdzie żywej istoty nie było nigdzie,
133  2,  7 |        ciemnej a przezroczystej wody, gdzie zawartym kołem zielonym
134  2,  9 |           otwarł oczy, żeby zobaczyć, gdzie jest, z niedbałością tak
135  2,  9 |            zimny i mężny. Tam jednak, gdzie przewidywał, śladów nie
136  2,  9 |             Mijał puste doły granitu, gdzie wiekuista pustka leży. Spoglądał
137  2,  9 |           Spoglądał w lasy dziewicze, gdzie tytaniczne drzewa rosną
138  2,  10|               górska koza nie chodzi, gdzie ptak w locie truchle je,
139  2,  10|              ptak w locie truchle je, gdzie wąż nie pełza, gdzie promień
140  2,  10|              je, gdzie wąż nie pełza, gdzie promień słońca na mgnienie
141  2,  10|             źrenicy chyłkiem zagląda, gdzie odrętwiała ciemność leży
142  2,  10| przybywającego do głuchej mety, która gdzie jest i jaka... komuż wiadomo?...
143  2,  10|            piachu i skał międzymorze, gdzie jedynie drapieżny ptak czasami
144  2,  10|        więźniem. Ten jakby zapomniał, gdzie jest i co się z nim dzieje,
145  2,  11|             żeby odwalać zaspy, jeśli gdzie drogę przecięły, a obadwaj
146  2,  11|         oślizgły przesmyk w otchłani, gdzie przeszywające gwizdanie
147  2,  11|           szczeliny lodowych pieczar, gdzie już nie masz życia. Gardziel
148  2,  11|              z bata, pędząc w doliny, gdzie stał perłowy zmrok wiosennych
149  2,  11|        przełęcze, i znowu lecąc dołu. Gdzie rzucić okiem, słały się
150  2,  12|             za chwilę, gdy go pytano, gdzie jest kobieta, z którą, według
151  2,  12|           Poszła do miasta z płaczem. Gdzie jest obecnie, tego nie wie.
152  2,  12|       braciszków w pewnym klasztorze, gdzie mu dano nocleg pod dachem;
153  2,  12|            strzępiaste suknie. Rzadko gdzie leżały jeszcze na zagonach
154  2,  12|           Nawet nie umiem wyrozumieć, gdzie to być może.~- Żebyś wiedział!
155  2,  13|            Zabawili dzień w Tarnowie, gdzie Rafał przeistoczył się w
156  2,  13|            zamożne, gęsto zabudowane, gdzie pleciak wiklowy wygradza
157  2,  13|         powracał właśnie z Bardyjowa, gdzie na wodach bawił z przyjaciołmi,
158  2,  13|               saloniki, nie na pokaz, gdzie ocalały podniszczone, staromodne
159  2,  15|       głębszymi stały się cienie tam, gdzie nie dosięgło słońce. Olchy
160  2,  16|            ojcem i siostrą we Lwowie, gdzie panna Mery w świat wchodziła.
161  2,  17|           miejsca Austerlitz zwanego, gdzie my niesłychaną batalią wygrali,
162  2,  17|                Wszyscy moi kamraci... gdzie nie wiedz... Za górami,
163  2,  17|             Krzysztof drżącymi usty - gdzie stąpisz, na czyj próg, tam
164  2,  17|          powieką...~A taki swój swego gdzie nie wiedz, w dziesiątym
165  2,  17|              wód. Jest takie miejsce, gdzie ich już oko nie chwyci -
166  2,  17|               my w pośrodku rumowisk, gdzie cienia nie znaleźć przed
167  2,  17|             One ciemne a wąskie jamy, gdzie słońce nigdy nie dociera!...
168  2,  17|              opanować bramę Pradelli, gdzie tyle krwi naszych wyciekło
169  2,  17|            wznosił się w tym miejscu, gdzie zginęło, blady, sinawy pas
170  2,  17|           inaczej, tylko w szałasach, gdzie mahoniowa deska zastępowała
171  2,  17|            przemierzają równiny moje, gdzie rządził Prusak. Obok nich
172  2,  18|         grudzie. Przybyli do miejsca, gdzie się drogi rozstają idąc
173  2,  19|               protekcję rachować, ale gdzie! Trzy haki w "ciotkę" wkręcone! -
174  2,  20|             był Olbromski. Zapomniał, gdzie jest. Oczy jego utonęły
175  2,  20|               otworzył w tym miejscu, gdzie była założona haftowaną
176  2,  20|               Z tą sąsiadowała druga" gdzie miał spać Krzysztof. Rafał
177  2,  20|               głuche doły odtrącenia, gdzie wicher potępieńczy wyszarpuje :
178  2,  20|          pobliżu tego domu szczęścia, gdzie każdy sprzęt wrasta w duszę,
179  2,  20|             zamienia się w jej skarb, gdzie chropawe ściany są zasłonami
180  2,  20|         ściany są zasłonami rozkoszy, gdzie każdy szelest może być ukochanym
181  2,  21|          jeszcze niżej na platformie, gdzie się zawracały schody, kłaniał
182  2,  21|               z miejsca nie ruszał.~- Gdzie jest kwatera komendanta? -
183  2,  21|             nogi swoje w tym miejscu, gdzie stał, zakaszlał się straszliwym
184  2,  21|            już wrócił po wyjaśnienie, gdzie tu najbliższa wieś czy dwór,
185  2,  22|        najprędzej ku takiemu ślusuje, gdzie garnizon i festung.~- Patrzajcież!~-
186  2,  22|              trakcie będzie austeria, gdzie warto by koniom wytchnąć,
187  2,  22|             krzycząc, żeby wskazywał, gdzie jest wejście na strych.~
188  2,  22|             Wędrowcy poszli do dworu, gdzie mieszkał komendant placu.
189  2,  22|               potem światami, Bóg wie gdzie, na Lelów, na Irządze, na
190  2,  22|               za ckliwe gdakanie...~- Gdzie? kto z Galicji?~- Panów
191  2,  23|              tamtego oddziału urywał, gdzie mógł, oddziałki pruskie,
192  2,  23|              dookoła starego ratusza, gdzie mieścił się sztab główny,
193  2,  24|              przechadzkę tam właśnie, gdzie stały zaciągnięte warty
194  2,  24|             stały zaciągnięte warty i gdzie nie wolno było przystępować.
195  2,  24|         ogrzeje nic. Noclegi wypadały gdzie Bóg dał. Czasami w pobliżu
196  2,  24|               że nie on winien...~- A gdzie też to Cesarz jegomość siedzi.
197  2,  24|      wachmistrzu?~- Bóg jego sam wie, gdzie on. Słuchaj, skąd głos idzie.
198  2,  24|       mazowieckie piachy cicho płyną. Gdzie to ta wlazł - Jezusie, Maryja!
199  2,  24|            Kraków się podciągnął, ale gdzie! Za Górą Kalwarią, do Warki,
200  2,  24|           żołnierza, co je ów Gdańsk, gdzie i na jakiej ziemi stoi Kołobrzeg.
201  2,  24|       Opaleniem, czyli Minsterwaldem, gdzie jazda dziewanowczyków dopadła
202  2,  24|            Kwidzyniem dnia 11 lutego, gdzie marszałek Lefebvre pobił
203  2,  24|             walczył przeważnie lancą.~Gdzie mógł kupą się rzucić w skok
204  2,  24|                Przy bramie Gdańskiej, gdzie Prusakami dowodził major
205  3,  1 |                i Niborg (Neydenburg), gdzie generał Zajączek pozostał
206  3,  1 |               że na młynek pod Malgą, gdzie konsystował oddziałek złożony
207  3,  1 |            pszczoły na pracę wracają, gdzie wszystkie siły ludu prężyły
208  3,  1 |               Kamraty jeszcze - chy - gdzie! Spod starego jeszcze kochanka.
209  3,  1 |             starego jeszcze kochanka. Gdzie takie nie bywały! Wszystkie
210  3,  1 |           strzemienia nogę wywłóczyć! Gdzie on, tam i my. On zażywa
211  3,  1 |             swych strzech, w te lasy, gdzie ino trza? Z końca świata
212  3,  1 |            obłudy życia wiedeńskiego, gdzie zmiażdżona duma szarpała
213  3,  1 |              się do twierdzy w Koźlu, gdzie się szwadron lansjerów,
214  3,  1 |           maszerowania do Osnabrücku, gdzie była kwatera pułkownika
215  3,  1 |             gór Germanii w tę stronę, gdzie słońce z niebios w morze
216  3,  1 |               zwiastun nocy. Stamtąd, gdzie tonęło słońce i płonęły
217  3,  2 |          zerwanych ze ścian obrazach, gdzie nikłe pajęczyny chwiały
218  3,  3 |            step zburzony, strzaskany, gdzie cisza i głusza, gdzie suchy,
219  3,  3 |     strzaskany, gdzie cisza i głusza, gdzie suchy, bezmglisty cień poranka
220  3,  3 |             nogi. Ani jednej myśli... Gdzie to on jest i co robi? Co
221  3,  3 |         Przeraźliwe jęki umierania... Gdzie to on tu jest'?~Tuż obok
222  3,  3 |               drogi ataku. Z miejsca, gdzie się znaleźli, szła wąska
223  3,  3 |              wewnątrz. Nie wiedzieli, gdzie są. Ciemność ich teraz ogarnęła
224  3,  3 |                Zadawał sobie pytanie, gdzie też jest w danej chwili
225  3,  3 |              u wylotu ulicy Engracia, gdzie się już zaczynał biały od
226  3,  3 |            polski, z wyjątkiem wieży, gdzie usadowieni Hiszpanie razili
227  3,  3 |        strzyżonego bukszpanu, w kąty, gdzie gaje wyniosłych kamelii
228  3,  4 |              ale nie bardzo wiedział, gdzie jest. Ciemność nieprzyjazna,
229  3,  4 |         oczyma, wlecze się po piasku, gdzie w zamyśleniu błądziła stopa,
230  3,  4 |                u Boga, ma być Trepka? Gdzie?~Wracają trzeźwe i spokojne
231  3,  4 |                lekkie jak zimny dech. Gdzie stanie, tam przeraźliwy
232  3,  4 |              całą gębą, bo dobry!~- A gdzie to my jesteśmy? - Już my
233  3,  5 |        nareszcie do wsi Val de Penas, gdzie mu przepowiadano obecność
234  3,  5 |                Pan pułkownik Konopka? Gdzie! Już we Francji nasz pan
235  3,  5 |            gorzkich.~ ~Orle Sarmacki! Gdzie są pierony,~Gdzie są ogniste
236  3,  5 |           Sarmacki! Gdzie są pierony,~Gdzie są ogniste grady Bellony?~
237  3,  5 |             są ogniste grady Bellony?~Gdzie dziarska ochota?~Gdzie pradziadów
238  3,  5 |                Gdzie dziarska ochota?~Gdzie pradziadów cnota?~Gdzie
239  3,  5 |               Gdzie pradziadów cnota?~Gdzie męstwo?~ ~Jeszcze brzmiała
240  3,  6 |       pierwszego skrzydła, z miejsca, gdzie stała ostatnia wedeta, wejść
241  3,  6 |          trawka puszczała się wszędy, gdzie tylko grunt zetknął się
242  3,  6 |               osobliwie za kościołem, gdzie kilkuset chłopów sypało
243  3,  6 |            Nikt nie umiał powiedzieć, gdzie umieścić rannych. W samym
244  3,  6 |          oknach "na drugiej stronie", gdzie zapewne musiała być rzadko
245  3,  6 |          ruchy zaczął szukać miejsca, gdzie by się mógł wyciągnąć.~Nie
246  3,  6 |              mógł wyciągnąć.~Nie było gdzie, chyba na ziemi. Zsunął
247  3,  6 |               chirurg, że cię ranili. Gdzie to?~- Mam ranę w boku.~-
248  3,  6 |         Jestem już zdrów, a nie wiem, gdzie jest mój szwadron. Pono
249  3,  6 |               idziemy za tę grobelkę. Gdzie twój pułk stoi?~- Właśnie
250  3,  6 |        kościołem a murowanymi domami, gdzie mieścił się sztab główny,
251  3,  6 |          tysiące płotów - na darmo. - Gdzie moje kwatermistrzostwo ramię
252  3,  6 |           Księstwa Warszawskiego tam, gdzie jego dobra wola będzie" -
253  3,  6 |          rozpalonej lufie. Zapomniał, gdzie jest i co się z nim przytrafia.
254  3,  6 |        legowisko. W Raszynie nie było gdzie postawić nóg, nie tylko
255  3,  7 |               ale dokładnie nie wiem, gdzie i kiedy...~- Cóż myślisz
256  3,  7 |                zasięgając wiadomości, gdzie jesteś.~Rafał zamilkł. I
257  3,  7 |              Czy nie wiadomo księciu, gdzie się obraca generał Sokolnicki?~-
258  3,  8 |               w drewnianych barakach, gdzie ludzie dusili się czekając
259  3,  8 |         gościowi i rzekł półgłosem:~- Gdzie ja go widziałem?...~Książę
260  3,  9 |              nad brzeg, żeby pokazał, gdzie tu woda najpłytsza. Prąd
261  3,  9 |             potrafili tylko objaśnić, gdzie istnieje. przewóz na Wiśle.
262  3,  9 |             szedł z rozkopanych (ech, gdzie już tkwiły czarne listki
263  3,  9 |            widać mostu aż do miejsca, gdzie się zaczynało kolano rzeczne
264  3,  9 |              obszerniejszego budynku, gdzie by się większa kompania
265  3,  9 |               pałacowego przedsionka, gdzie Sokolnicki w płaszczu czekał
266  3,  9 |            Sokolnicki wyszedł z izby, gdzie mieszkał, i wkroczył między
267  3,  10|              był w ogrodowej altanie, gdzie toczono jakąś naradę. Młodzi
268  3,  11|           konno to na Góry Pieprzowe, gdzie przy sypaniu okopów wyrzucano
269  3,  11|              pokrytą młodymi zbożami, gdzie drzewiej, przed wieki, na
270  3,  11|                córka Piotra Krempy, i gdzie śmiercią zginęła dla ocalenia
271  3,  11|               nocnej w tej świątyńce, gdzie się modlili za życia wymordowani!...
272  3,  11|             kawałku żerdzi, w miejscu gdzie w trzynastym wieku istniały
273  3,  11|             Krakowskim Przedmieściem, gdzie płonęły rzędy podmiejskich
274  3,  11|              waćpan możesz go zabrać, gdzie wola...~- Łazi tu i rozporządza
275  3,  11|            pomyłkę w łeb strzeli...~- Gdzie ja go wezmę?~- Zamknij go
276  3,  12|                W Sandomierzu nie było gdzie trzymać rannego. Szpitale
277  3,  12|              Książę leży w tej izbie, gdzie tylekroć o nim po nocach
278  3,  13|            uniknąć głównego gościńca, gdzie mógł łatwo zetknąć się z
279  3,  13|               między rabaty kwiatowe, gdzie wysmukłe lilie o strzępiastych
280  3,  13|            dół i poszli ku Kielcom.~- Gdzie leżą?~- Wszystkich za lamusem
281  3,  14|               to? Naszych garsteczka. Gdzie jednego ubędzie, tam ci
282  3,  14|              klasztor Świętej Moniki. Gdzie oko padło, widać było drogi
283  3,  14|               i żrąc wzajem. Na dnie, gdzie przeraźliwy fetor trupów
284  3,  14|               zgoła wiadomości o tym, gdzie jest i co robi. Rypał nagimi
285  3,  15|            wolnym ogniu niż wyjaśnić, gdzie się zakręca albo rozwidla
286  3,  15|       zupełnych bezdrożach, upłazami, gdzie sypki miał leciał spod stopy
287  3,  15|          Morella, forteczka w górach, gdzie z dwiema secinami ludzi
288  3,  15|                  Życie mi uratował. - Gdzie?~- Pod Burviedro. Byłbym
289  3,  15|                Dopóki mi nie każą iść gdzie indziej. To chyba jasne.
290  3,  16|           pobliżu klasztoru jezuitów, gdzie stał batalion trzeci polski
291  3,  17|       gdziekolwiek rzucić było okiem, gdzie stąpnąć nogą. Kiedy poruszono
292  3,  17|         dawnych, zarosłych wykrotach, gdzie teraz gnieździła się wilgoć
293  3,  17|               i Augustów pod Mir. Ale gdzie nasz pułk siódmy być może,