Tom, Rozdzial

6001  3,  6 |                natarły w mig z żelazną siłą i rąbały się szablą, z konia.
6002  3,  6 |                  szablę wśród świstu szabel i począł w nie siec z furią
6003  3,  6 |                   począł w nie siec z furią i rozkoszą. Oczy wkoło niego
6004  3,  6 |                    zęby połyskują. Świszcze i praska brzeszczot w brzeszczot.
6005  3,  6 |           brzeszczot. Strzały się rozlegają i dziki wokoło wrzask.~Przemógłszy
6006  3,  6 |              Austriaków wciąż się zestępują i łączą, jak stary, ćwiczony
6007  3,  6 |                  łączą, jak stary, ćwiczony i zwinny żołnierz palatyński
6008  3,  6 |                   kordem na brusie toczonym i ścina go z wprawą i zemstą.
6009  3,  6 |                toczonym i ścina go z wprawą i zemstą. Toteż ujrzawszy
6010  3,  6 |                ujrzawszy przed sobą miejsce i starego rębacza w boju,
6011  3,  6 |                   stojąc w strzemionach raz i drugi z błyskawiczną prędkością.
6012  3,  6 |                 Żołnierz ów odparował ciosy i pozornie umknął. Drugi najechał
6013  3,  6 |                    stopy w strzemię, stanął i płatnął na amen. Nagle tamten
6014  3,  6 |               rozwartym pyskiem stanął dęba i rzucił się naprzód z impetem
6015  3,  6 |                    Rafał czuł się na siłach i odwalił wszystkie cięcia
6016  3,  6 |                 błyskawicą, strzelał wokoło i krzesał ogień. W pewnej
6017  3,  6 |                   całej siły, z całej duszy i wzniósł zdrętwiałą i ciężką
6018  3,  6 |                  duszy i wzniósł zdrętwiałą i ciężką rękę, ale nie mógł
6019  3,  6 |                Huzar odsadził się na siodle i pchnął go wtedy sztychem
6020  3,  6 |                     Ostrze zaorało po kości i ognistym jęzorem wżarło
6021  3,  6 |               austriacki szarpnął się w tył i zleciał z siodła na bok,
6022  3,  6 |                wyciągnął z olstrów pistolet i strzelił mu w łeb z góry,
6023  3,  6 |                rzucił. okiem na swe spodnie i ze zdumieniem i złością
6024  3,  6 |                     spodnie i ze zdumieniem i złością zobaczył, że lewa
6025  3,  6 |            Spostrzegł, że pole całe żółknie i że płomyki zielonawe wypadają
6026  3,  6 |                 niego rzędami. Puścił wodze i lewą ręką zaczął przecierać
6027  3,  6 |           przecierać sobie oczy.~Z krzykiem i tętentem, robiąc lancami,
6028  3,  6 |                  robiąc lancami, strzelając i tnąc się w szable, otoczyła
6029  3,  6 |                     go kupa bezładna ułanów i zagarnęła w środek. Słyszał
6030  3,  6 |                  krzyk kapitana, porucznika i kolegi podporucznika: "Stój!
6031  3,  6 |                     ganiali się jeszcze tam i sam, w polu. Patrol, który
6032  3,  6 |                 Było mu nieprzyjemnie, mdło i głupio. Dał się jak tchórz
6033  3,  6 |                 wrzawa bitwy, szczęk szabel i okrzyki ucichać poczęły,
6034  3,  6 |                 Byli zgrzani, na obłąkanych i spienionych koniach. Ten
6035  3,  6 |                    spienionych koniach. Ten i ów prowadził rumaka węgierskiego,
6036  3,  6 |                    rumaka węgierskiego, ten i ów wlókł rannego czy potłuczonego
6037  3,  6 |                    krwią oblany.~Bronił się i udawał zucha. Ale ściągnięto
6038  3,  6 |                 ziemi, ściągnięto garderobę i opatrzono ranę naprędce.
6039  3,  6 |                     naprędce. Była w piersi i w boku. Szła z dołu pod
6040  3,  6 |                 przemyto rozdarcie gorzałką i zawiązano szmatami. Obandażowany
6041  3,  6 |                mając pośrodku swych rannych i jeńców z wolna posuwała
6042  3,  6 |              naprzód. Dolatywał daleki gwar i śpiżowy dźwięk.~Szmat jeszcze
6043  3,  6 |                linia kawalerii austriackiej i ostrym a wzmagającym się
6044  3,  6 |                    w płytkiej wodzie leśnej i niecierpliwie kopytem rozpryskiwał
6045  3,  6 |           nastręczały się okrzyki żołnierzy i mimowiedny, wbrew zakazowi,
6046  3,  6 |                  lanc, uprzęży. Tłum drgnął i podał się ku leśnemu wybrzeżu.~
6047  3,  6 |                    się ku leśnemu wybrzeżu.~I Rafał podniósł oczy.~Na
6048  3,  6 |                      nawrócił nim w miejscu i stanąwszy przed swym oddziałkiem
6049  3,  6 |               szeregowych poprowadzi jeńców i rannych w poprzek lasu,
6050  3,  6 |                   do placówek pod Sękocinem i do kwatery główne j. Reszta
6051  3,  6 |                 lasu. Uszykował się na roli i z kopyta poleciał w bój.
6052  3,  6 |                    znakomicie szarżę główną i przyczyniły się do złamania
6053  3,  6 |          przypatrując się jeńcom, oglądając i taksując pojmane konie i
6054  3,  6 |                    i taksując pojmane konie i zdobycz. Starszy wachmistrz
6055  3,  6 |                podporucznika, nie wytrzymał i zagadał do najbliższego
6056  3,  6 |                   na niego oczy przekrwione i pokazał swą rozpłataną głowę.
6057  3,  6 |                Wachmistrz, zawiązać mu ranę i wziąć go w tył, żeby mi
6058  3,  6 |                   Zsiadł wachmistrz z konia i zwrócił się do huzara:~-
6059  3,  6 |                    mantelzrka czystą szmatę i uroczyście podał ją wachmistrzowi.
6060  3,  6 |            zatrzymując pochodu, obmył wódką i zawiązał głowę Austriarka.
6061  3,  6 |            wyostrzyli ,jak brzytwy! A ja ci i bez toczenia na brusie łeb
6062  3,  6 |                 pazury weźmie, mów pacierz, i to prędki! Tylko że ty i
6063  3,  6 |                    i to prędki! Tylko że ty i o pacierzu pierwszy raz
6064  3,  6 |               wiedzą, coś za jeden, a możeś i Węgier... Ja zaś ci powiem,
6065  3,  6 |            miętkiego serca, tobym cię wziął i tu na tym miejscu dorznął.
6066  3,  6 |                   ciekawością, z przyjaźnią i pewnym specjalnym uszanowaniem
6067  3,  6 |                dobrze. Było mu wciąż głupio i mdło. Nieprzyjemna senność
6068  3,  6 |                     miał ciężką, a w rękach i nogach ogień.~Było już nieco
6069  3,  6 |               południu, kiedy wyszli z lasu i skierowali się na Sękocin.
6070  3,  6 |                   wzgórków około Lesznowoli i Łazów pokazywały się w lot
6071  3,  6 |                  Łazów pokazywały się w lot i ginęły z oczu przednie straże
6072  3,  6 |                   od strzałów ręcznej broni i okrzyków Tyszkiewiczowskiej
6073  3,  6 |                    zaćmiły się od szczęścia i dumy. Dałby się w sztuki
6074  3,  6 |                  wojska. Las olszowy za nią i okolica zrujnowanego pałacu,
6075  3,  6 |                 zrujnowanego pałacu, grobla i droga prowadząca do Raszyna -
6076  3,  6 |              zdołali przecisnąć. Ustepowano i tu, ile można. Piechota
6077  3,  6 |                Nawinął się wreszcie chirurg i wziął Rafała w obroty. Jako
6078  3,  6 |                     tymczasem zabrał jeńców i powiódł do komendy swego
6079  3,  6 |               generałowi, wręczyć mu raport i usłyszeć rozkazy.~Olbromski
6080  3,  6 |                 który mu chirurg wskazywał, i obojętnie słuchał zapewnień,
6081  3,  6 |                   strony drogi warszawskiej i pola otoczony był parkanem.
6082  3,  6 |                  rozwalony parkan, który tu i ówdzie spróchniał i runął.
6083  3,  6 |                który tu i ówdzie spróchniał i runął. Zarazem łączkę...
6084  3,  6 |                    łączkę... Było mu lepiej i weselej na widok bielonego
6085  3,  6 |                  gumno, obdarte zabudowania i kupy nawozu, świeżo wyrzuconego
6086  3,  6 |                  nawozu, świeżo wyrzuconego i dymiącego jak jałowcowe
6087  3,  6 |                  ciągnęły się linie bagażów i kotłowały wozy amunicyjne.
6088  3,  6 |                   konia, pobiegł w podwórze i hukał tam, kogoś szukając.
6089  3,  6 |                  ten czas siedział na ganku i dumał. Polami przeciągały
6090  3,  6 |                     klucz zgrzytnął w zamku i ranny wprowadzony został
6091  3,  6 |                 kołdrą, miękkimi piernatami i stosem haftowanych poduszek.~-
6092  3,  6 |               tamtego za ramię po raz wtóry i otwierając nim drzwi na
6093  3,  6 |                     niemało przy sondowaniu i myciu rany, ale się i pocieszył,
6094  3,  6 |            sondowaniu i myciu rany, ale się i pocieszył, gdy go lekarz
6095  3,  6 |           Ześliznęło się jakoby po kościach i naszarpało tylko niemało
6096  3,  6 |                 tylko niemało mięsa na boku i pod pachą. Obandażowany
6097  3,  6 |                     pod pachą. Obandażowany i spokojny ułan legł w puchu.
6098  3,  6 |                      Chirurg nakazał spokój i przy pożegnaniu obiecał
6099  3,  6 |                Dzień z wolna rozproszył się i w nocy utonął. Nikt nie
6100  3,  6 |              wszelki wyraz. Myśli przyjemne i wesołe schodziły się do
6101  3,  6 |               wesołe schodziły się do niego i bawiły u wezgłowia, niby
6102  3,  6 |                      niby kształty ulubione i najprzyjemniejsze, niby
6103  3,  6 |                czasów zażądał wolą ku sobie i oglądał je wszystkie w promieniach
6104  3,  6 |                     przezroczyste, błękitne i litworowe jeziora. Usłyszał
6105  3,  6 |                   Ogarnął go łagodny śmiech i pobłażliwa litość nad wszystkim.
6106  3,  6 |                   ujrzą, nic a nic.~Co mnie i tobie, niewiasto'? - pyta
6107  3,  6 |                popiół, nie tylko jako ciało i krew, nie tylko jako piękność,
6108  3,  6 |                    a jam jest młodość, siła i żądza. Nic nie trwa wiecznie.
6109  3,  6 |                     jeszcze przyjdzie wiatr i ostatnią garstkę popiołu
6110  3,  6 |                 sobie wkroczenie do Gdańska i ó w blokhauz niezdobyty...
6111  3,  6 |             podkopami mury, wyrwane okienka i wejście, a wreszcie ostatnią
6112  3,  6 |                  odrazy maluje się w ustach i wielka głowa z niechęcią
6113  3,  6 |                   urąga mu nieruchoma głowa i dumnie zaciśnięte usta...~
6114  3,  6 |             wszystkie sprzęty, szturchał je i rzucał z miejsca na miejsce.
6115  3,  6 |                     patrzał na tego natręta i miał właśnie zamiar wygnać
6116  3,  6 |                    spostrzegł jego odzienie i zamilkł. Ów oficer miał
6117  3,  6 |                     piórem, suto galonowaną i trzymał ją w ręce.~Wznosząc
6118  3,  6 |                  powiek, patrzały z pogardą i rozumem. Zaciśnięte usta
6119  3,  6 |                      Zaciśnięte usta wąskie i surowe, zdało się, przemocą
6120  3,  6 |                     tę głowę z nosem grubym i długim, porzniętą fałdami
6121  3,  6 |                    świecą przez czas pewien i badał go przeszywającym
6122  3,  6 |                Potem raptownie odwrócił się i wyszedł do pierwszego pokoju.
6123  3,  6 |                     Tam, szurgając stołkami i stolikiem, zasiadł nareszcie.
6124  3,  6 |              pozostał, rozłożył wielką mapę i podparłszy głowę pięściami
6125  3,  6 |               kędzierzawą czuprynę generała i olbrzymi cień jego głowy
6126  3,  6 |                   był bowiem dość wypoczęty i wesół. Rana nie sprawiała
6127  3,  6 |                     morzyć go zaczął, wstał i ociężałymi ruchy zaczął
6128  3,  6 |                 nich. Raptem odwrócił głowę i patrzał w ciemny pokoik
6129  3,  6 |                  odsunął go do samej ściany i położył się na połowie łóżka.~
6130  3,  6 |          uszanowaniem odsunął się do ściany i ustępował kołdry.~- Nie
6131  3,  6 |                  nie spuszczał z niej oka - i w tak dziwnej pozycji przeleżał,
6132  3,  6 |              pierwszym pokoju, dopaliła się i zgasła.~Twarda jeszcze była
6133  3,  6 |              chodzących dookoła ścian dworu i głośną rozmowę. Dobijano
6134  3,  6 |               pierwszego pokoju otwarły się i ktoś na cały głos zawołał:~-
6135  3,  6 |              wszystkie kości zatrzeszczały, i skrzesał ognia. Zapalono
6136  3,  6 |                ognia. Zapalono nową łojówkę i nędzny jej blask oświetlił
6137  3,  6 |                   ramion ciepłych płaszczów i utytłani w błocie do kolan.
6138  3,  6 |                   rozłożono przed nim mapę, i ten sam głos, który wołał
6139  3,  6 |                    zwracał na mówcę ciekawe i uważne spojrzenie. Kiedy
6140  3,  6 |                    z twarzą tłustą, okrągłą i jeszcze piękną, choć już
6141  3,  6 |                    piękną, choć już rozlaną i w policzkach obwisłą. Osobliwie
6142  3,  6 |                      żem nie poszedł wprost i gdzieś za Nadarzynem nie
6143  3,  6 |                     drugiej strony te błota i rudawiska nie są do pogardzenia.
6144  3,  6 |           pogardzenia. Idą tak długim pasem i tak znakomicie nas broni!
6145  3,  6 |               moczarów, z wyjątkiem Raszyna i Michałowie, koń nie zgruntuje,
6146  3,  6 |             zgruntuje, chyba za Pruszkowem .i pod Piasecznem. Ku Piasecznu
6147  3,  6 |                    Stać nad tym rynsztokiem i czekać na los kraju, rozmyślając,
6148  3,  6 |               którym też miejscu nas obejdą i obskoczą...~- Mamy sumiennie
6149  3,  6 |                 konne aż do Błonia, do Woli i do Piaseczna. Obejść nas...~-
6150  3,  6 |               książę wstał ze swego miejsca i gorączkowo, wyciągając rękę,
6151  3,  6 |                   kilka kroków do stoliczka i mapy. Zimnym i jakby martwym
6152  3,  6 |                    stoliczka i mapy. Zimnym i jakby martwym okiem patrzał
6153  3,  6 |                Józef ze zmarszczonym czołem i zduszoną w głosie rozpaczą.~
6154  3,  6 |                milicją w Kawie, zabrał kasę i magazyny. Mam raport. Zapasy
6155  3,  6 |                      boby nas w nią wegnali i utopili. Nawet Rożniecki
6156  3,  6 |                 Rożniecki musi się pilnować i ustępując iść na zachód,
6157  3,  6 |                 twarzy, przetarł blade oczy i mówił spokojnie:~- Gdyby
6158  3,  6 |                     stanąłbym w tym miejscu i biłbym się aż do śmierci.~
6159  3,  6 |                 machnął ręką z zadowoleniem i zaczął w tekę swoją zbierać
6160  3,  6 |                   Książę siedział zamyślony i patrzał w płomień świecy.
6161  3,  6 |                  równinie. Biliby w Falenty i w Puchały nie przeczuwając,
6162  3,  6 |                   utwierdzić się w niej, no i bić się na śmierć. Grobla -
6163  3,  6 |            raszyńskim panują już nad groblą i mogą bić w olszynę.~Książę
6164  3,  6 |               Książę Poniatowski ocknął się i rzekł z uśmiechem:~- Panie
6165  3,  6 |                    trzecim pułkiem piechoty i czterema armatami stoi w
6166  3,  6 |               armatami stoi w Michałowicach i broni tamtejszych suchych
6167  3,  6 |                   dworna batalionami ósmego i drugim batalionem pierwszego
6168  3,  6 |                świcie zajmiesz Falenty Małe i Duże, pałac, las olszowy,
6169  3,  6 |                   pałac, las olszowy, drogi i groblę. Wszak znasz te miejsca?~-
6170  3,  6 |                    wydobył z portfelu spisy i obadwaj z Pelletierem zagłębili
6171  3,  6 |                Osobliwie, że będę miał staw i bagna za sobą, a do ustąpienia
6172  3,  6 |                     Gdybyście byli otoczeni i wzięci w niewolę, Raszyn
6173  3,  6 |                  warszawską ku Michałowicom i nad staw raszyński, w drugą
6174  3,  6 |       Ufortyfikujemy kościół, mur kościelny i domostwa żydowskie, skoro
6175  3,  6 |                Sokolnicki usiadł przy stole i za dyktandem Fiszem oraz
6176  3,  6 |                 dzienny. Książę podpisał go i zaraz wyszedł, prędko żegnając
6177  3,  6 |                naciągnął płaszcz na ramiona i miał się również ku wyjściu.
6178  3,  6 |                     śpię, panie generale.~- I nie masz zamiaru umierać?~-
6179  3,  6 |                    korzystać ze sposobności i robić karierę. Rzekł tedy
6180  3,  6 |                       Nie mam do tego prawa i nie znam takiej rangi. Jestem
6181  3,  6 |                  teraz milcz z łaski swojej i... niech cię wszyscy diabli!~
6182  3,  6 |                     śpiącego snem kamiennym i jak umiał, jak mógł najprędzej,
6183  3,  6 |                    wreszcie ogromne powieki i klął na czym świat stoi.
6184  3,  6 |                atakują!~Ocknął się wreszcie i siadł na łóżku. Za chwilę
6185  3,  6 |                     Za chwilę otrząsnął się i porwał na nogi.~- No, chwałaż
6186  3,  6 |                    nogi.~- No, chwałaż Bogu i za tę kruszynkę snu! U kaduka!
6187  3,  6 |                  nie wiem.~- To się dowiedz i kwita!~- Panie generale!~-
6188  3,  6 |                  będę. Możesz przy mnie być i rób, jak ci się podoba.
6189  3,  6 |                  był oficjerek, choć mazgaj i sentymentalista. No, w drogę!~
6190  3,  6 |               otchłanią słały się na wschód i na zachód. W stronie Jaworowa,
6191  3,  6 |                    Rafał skoczył w podwórze i po chwili gwałtownego kołatania
6192  3,  6 |                     Z dala już, na gościńcu i w obrębie szańca, przed
6193  3,  6 |                      czarne czapki z orłami i jednakie pompony, krótkie
6194  3,  6 |                      białe spodnie, kamasze i ciżmy tworzyły długie rysy
6195  3,  6 |                    w ciemności. Tabor armat i wozów formował za plebanią,
6196  3,  6 |                   niskiego wybrzeża, ciemne i chropawe wzgórze. Na prawo
6197  3,  6 |                  chropawe wzgórze. Na prawo i na lewo od drogi, w polu,
6198  3,  6 |                nieruchome, błękitne we mgle i ciszy. Rafała ogarnął dawno
6199  3,  6 |              ogarnął dawno nie uczuwany lęk i smutek wśród tego snu wojska.
6200  3,  6 |                   stawem kłębić się poczęły i błąkać. Czarne zamajaczyły
6201  3,  6 |              Sokolnicki siedział w wózeczku i bardziej do siebie niż do
6202  3,  6 |               młodych frantów, Ostrowskiego i Włodzia Potockiego.~Wózek
6203  3,  6 |                Wózek wolno brnął w kałużach i koleinach bagnistej drogi
6204  3,  6 |                Wypadli z szeregów adiutanci i salutując okrążyli generała.
6205  3,  6 |                     kwietnia, dosiedli koni i zajęli swe miejsca. Zabrzmiał
6206  3,  6 |               zdobył swe szlify we włoskich i niemieckich wojnach, pozdrowił
6207  3,  6 |                    go rycerskim spojrzeniem i ukłonem wodza. Mijając pułkownika
6208  3,  6 |               wszystko od początku do końca i z San Domingo powrócił,
6209  3,  6 |                    go rycerskim spojrzeniem i ukłonem wodza. Przyprowadzono
6210  3,  6 |                    fale lelejały się cudnie i melodyjnie chlupając tańczyły
6211  3,  6 |                     przyniosła aż do grobli i ułożyła na jej krawędzi
6212  3,  6 |                błotny, rude chrusty rokicin i ciemnobrunatne olchy z czerwonymi
6213  3,  6 |                      które w siebie wchodzą i wychodzą, obejmował stojące
6214  3,  6 |               Schylał ku nim potworną głowę i mroźne usta przyciskał do
6215  3,  6 |              batalionów obocznych po prawej i lewej stronie kazali zajść
6216  3,  6 |                 zaszedł półplutonami w lewo i w prawo. Dwa półplutony,
6217  3,  6 |                zajęli swe miejsca na prawym i lewym skrzydle półplutonów
6218  3,  6 |                     zielone łoża, przodkary i koła dudniły potwornie w
6219  3,  6 |                   wstrząśnięta ziemia. Pnie i konary drzew dzikich, z
6220  3,  6 |                     drzew dzikich, z jednej i drugiej strony obrastające
6221  3,  6 |                 Przed oczyma jego po prawej i lewej ręce rozwierały się
6222  3,  6 |            rozwierały się dwie niziny: staw i błota za groblą. W uszach
6223  3,  6 |               śmiechu. Przymknął wtedy oczy i myślał:~Ja to was wiodę
6224  3,  6 |                  Samotna, długa noc. Cisza. I widok w Kownie przysięgi!~
6225  3,  6 |                     wywiódł spod Offenbach. i Bergen, spod gradu kul pod
6226  3,  6 |                długość grobli, minęła upust i zstąpiła w płaszczyznę.~
6227  3,  6 |                     wówczas koniowi ostrogę i ruszył spod Raszyna naprzód,
6228  3,  6 |                  przelocie rzucił nań okiem i nie patrząc wydał rozkaz: . .: ; :~-
6229  3,  6 |               kompania piesza. Każesz babom i dzieciom wynieść się ze
6230  3,  6 |                   bagnisk porosłych olchami i znalazła się u wylotu wioski.
6231  3,  6 |                ciągnąc się w kierunku lasów i najbliższej wsi - Laski.
6232  3,  6 |          najbardziej stanowczej, ordynarnej i rozstrzygającej, że baby
6233  3,  6 |                    rozstrzygającej, że baby i dzieci mają co duchu uciekać
6234  3,  6 |               pałasz, precz ich nim odegnał i ukazał schylone bagnety
6235  3,  6 |                 podpalona ze czterech rogów i pójdzie z dymem.~Rzucili
6236  3,  6 |                     gęsi. Wśród przekleństw i okrutnych wyklinań chłopskich,
6237  3,  6 |             rozpaczy. Pojechał środkiem wsi i obnażonym pałaszem dawał
6238  3,  6 |                     pałaszem dawał na prawo i na lewo znaki pośpiechu.
6239  3,  6 |              silnego chłopa, jak w portkach i koszuli, wprost ze snu,
6240  3,  6 |                  garnki, sczerniałe od dymu i brudu święte obrazy, jak
6241  3,  6 |                   pełną przepalonych szybek i niósł ją dokądś w pole niby
6242  3,  6 |                  nowsze poszycia ze strzech i wiązano je w snopki.~Kiedy
6243  3,  6 |                Kiedy wypędzono już sprzężaj i gadzinę, wyniesiono z chałup,
6244  3,  6 |                  Tłum bab, dzieci, zwierząt i ptactwa eskortował odrębny
6245  3,  6 |                     gwar oddalać się zaczął i wolno zacichł. Na drodze,
6246  3,  6 |                    się korowody pierza. Tam i sam wędrowała zdziwiona,
6247  3,  6 |                odkryły lechy ugracowane już i zasiane w ogródkach. Rafał
6248  3,  6 |                  wsi, zajrzał to tu, to tam i w skok wrócił do dowódcy.
6249  3,  6 |               Falent Małych, zasłaniał dwór i folwark, przedzielał go
6250  3,  6 |             przedzielał go od Falent Dużych i sięgał aż do wsi Puchały,
6251  3,  6 |               szóstego pułku pod Sierawskim i batalion Kazimierza Małachowskiego.
6252  3,  6 |                   pola, od strony Nadarzyna i bliższego Sękocina, przydał
6253  3,  6 |              Sękocina, przydał dwie haubice i dwa wozy z konnymi kanonierami,
6254  3,  6 |                 przed wylotami otwarte pole i dostęp do wsi. Za armatami
6255  3,  6 |                     twardy dostęp do grobli i schodzące się w tym miejscu
6256  3,  6 |                     Piaseczna, do Janczewic i do Nadarzyna.~Dwie armaty
6257  3,  6 |               rozkaz złożenia broni w kozły i zabrania się do roboty.
6258  3,  6 |                   co tchu słomiane strzechy i kłoć obdartą wynosili z
6259  3,  6 |                 polu dla przysypania ziemią i utworzenia przedpiersia.
6260  3,  6 |                      obficie zlewać go wodą i krowieńcem z gnojówek. Po
6261  3,  6 |                  drzwi, szafy, ławy, beczki i tworzono z nich schrony
6262  3,  6 |                     tworzono z nich schrony i kryjówki dla strzelców.
6263  3,  6 |                  przede wsią zwarte opłotki i wycięto drzewa, które mogłyby
6264  3,  6 |                gliną okrywano ułożoną słomę i tworzono naprędce przykopę
6265  3,  6 |                kamieniami, graciwem, gnojem i dobrze zasypane ziemią.
6266  3,  6 |               wewnątrz wioski, żeby przejść i pośpiesznego ruchu nie tamowały.~
6267  3,  6 |               wkopywano zasieki z przyciesi i belek. Niektóre chałupy
6268  3,  6 |                    stały nieco na osobności i nie mogły być włączone do
6269  3,  6 |                  jeszcze nieco dylów, belek i wyrwanych wrótni, kazano
6270  3,  6 |                   ściany wysuniętych chałup i okładać z zewnątrz bardzo
6271  3,  6 |               podpierano z zewnątrz zasieki i sypano, sypano ziemię bez
6272  3,  6 |                     najbliżej Małych Falent i grobli, okryty był lasem
6273  3,  6 |                   chłopskich noszach, belek i ciężarów byli zbłoceni,
6274  3,  6 |               Właśnie wiara siadła na ziemi i zabrała się do mantelzaków
6275  3,  6 |                  zabrała się do mantelzaków i manierek, kiedy polem, po
6276  3,  6 |                  Szybki zdał raport dowódcy i co koń skoczy pognał na
6277  3,  6 |                   posilał się kromką chleba i kawałkiem zimnego mięsiwa.
6278  3,  6 |                Poszukał Olbromskiego oczyma i rzekł do niego:~- Jedź waćpan
6279  3,  6 |                     waćpan brzegiem olszyny i bajorów aż ku Puchałom.
6280  3,  6 |                    cmentarz z tamtej strony i wysuń się ile tylko można
6281  3,  6 |                 konia we wskazanym kierunku i wkrótce był za cmentarzem.
6282  3,  6 |                   nim wszystkie wzmogły się i podniosły. Czuł w sobie
6283  3,  6 |                   rozkosz niebezpieczeństwa i zniszczenia, jak na widok
6284  3,  6 |               słomiane, zwarte jej strzechy i oszalałych ludzi. Niby to
6285  3,  6 |                     Janczewic, tak samo jak i dnia poprzedzającego stała
6286  3,  6 |                 żadnego w tej jeździe ruchu i wyczekawszy sporą chwilę
6287  3,  6 |                    rozsuwać się szwadronami i cofać w kierunku Sokołowa,
6288  3,  6 |                 znad szwadronów uchodzących i wraz po nim cudnodźwięczny
6289  3,  6 |                      cztery! Chwila ciszy - i znowu, a coraz częściej.
6290  3,  6 |             częściej. Słupy błękitnego dymu i cudnie okrągłe albo wydłużone
6291  3,  6 |                     szybko, łączyły ze sobą i wciąż ustępując szły miarowo
6292  3,  6 |                Wytężył w tamtą stronę wzrok i w dalekich oparach ujrzał
6293  3,  6 |                    Brzmienie słów bez sensu i związku pływało koło uszu.
6294  3,  6 |                   Rożnieckiego oddaliła się i stała w oczach także wędrownym,
6295  3,  6 |                Rafał spiął Bratka ostrogami i co koń skoczy poleciał prosto
6296  3,  6 |                 Całe miejsce spało w pustce i ciszy. Ani jednego człowieka...
6297  3,  6 |                  drzewami, w pobliżu pałacu i rezerwy Sierawskiego, stał
6298  3,  6 |                   przed nim, z mistrzostwem i potężną siłą osadziwszy
6299  3,  6 |                     Czuł, że rana pod pachą i na boku krwawi, że krew
6300  3,  6 |                    armat stali kanonierowie i pomocnicy, twarzami zwróceni
6301  3,  6 |                  krok dalej w stronę dyszla i piąta o krok dalej. Jedenasty
6302  3,  6 |                   Nieruchome konie od armat i wozów, zwrócone w kierunku
6303  3,  6 |                      bezczelnym w tej ciszy i oczekiwaniu.~- Widziałem,
6304  3,  6 |                      wreszcie odjął od oczu i złożył. Twarz jego była
6305  3,  6 |                wilczych dołach, naprędce tu i ówdzie w ziemi wydartych
6306  3,  6 |                    ówdzie w ziemi wydartych i zarzuconych chrustem...
6307  3,  6 |                zadygotały ich nagie gałęzie i delikatne bazie jakoby piąstki
6308  3,  6 |            artylerii Antoniego Ostrowskiego i kompanii Włodzimierza Potockiego.~
6309  3,  6 |                    skinął brwiami na Rafała i obadwaj ruszyli środkiem
6310  3,  6 |                    już nad jasne wody stawu i ciężkim cielskiem wpełzał
6311  3,  6 |            szpicrutą bryzgi błota ze spodni i ciżmów. - Przekonają się,
6312  3,  6 |                 generale! - krzyknął dumnie i hardo.~- A widzę.~Trzaskający
6313  3,  6 |                  armat; huczał coraz bliżej i bliżej, wzmagał się i potężniał
6314  3,  6 |                bliżej i bliżej, wzmagał się i potężniał tuż w dymie. Sokolnicki
6315  3,  6 |                   drogi ukazał się adiutant i, salutując w biegu, ukazywał
6316  3,  6 |                idące, ścinając gałęzie olch i gwiżdżąc przeciągle po wodach.
6317  3,  6 |                wjechał w szeregi fizylierów i wesoło, głośno zaczął sam
6318  3,  6 |                    aż ku przodowi batalionu i pobrzeżu lasku. Rafał, zostawszy
6319  3,  6 |                    owianego błękitnym dymem i pomimo strzałów huczących
6320  3,  6 |                  nabijać, wznosić, na oko - i znowu, znowu, bez końca.
6321  3,  6 |                  kuli działowej, rozdarł je i wyrzucił w górę dwiema bryzgającymi
6322  3,  6 |           przeleciał potężny ziew powietrza i pocisk z jękiem grzmotnął
6323  3,  6 |                     na miejscu, stulił uszy i zatargał łbem.~W dymie,
6324  3,  6 |                  prost siebie zionące ognie i wybuchy kłębów dymu. Ognie
6325  3,  6 |                  kłębów dymu. Ognie poziome i dymy, ognie i dymy. Po każdym
6326  3,  6 |                 Ognie poziome i dymy, ognie i dymy. Po każdym ogniu -
6327  3,  6 |               laskiem ziemia raz w raz pęka i że z jej głębokiej calizny
6328  3,  6 |                    calizny wywala się ogień i dym.~Serce uspokoiło się
6329  3,  6 |                    dym.~Serce uspokoiło się i miejsce trwogi zajęło zdumienie.
6330  3,  6 |                 widzieć tknął konia ostrogą i podjechał do armat.~Kapitan
6331  3,  6 |                    a drugą.~Oficer od wozów i ogniomistrze czekali na
6332  3,  6 |                  osiodłane konie kanonierów i naczelników sekcyjnych.~
6333  3,  6 |                     Wyszukał oczyma Sołtyka i dał mu rozkaz:~- Ognia! ,~
6334  3,  6 |                 Cztery działa wstrzęsły się i skoczyły w tył. Dym osłonił
6335  3,  6 |                 Przytkaj zapał!~- Po nabój!~I znowu:~- Wytrzyj!~- Za stempel! ~
6336  3,  6 |                     Wytrzyj!~- Za stempel! ~I znowu:~- Przybij!~- Pocisk
6337  3,  6 |                    oficerek z twarzą surową i natchnioną, z okiem zimnym,
6338  3,  6 |           obsługujących działa, złote hafty i akselbanty oficerów w zielonych
6339  3,  6 |              mundurach, drągi, uzbrojenia - i ognie. W to miejsce zaraź
6340  3,  6 |               generała Mohra. Od huku (gdyż i dwa granatniki polskie przy
6341  3,  6 |                     prochowej, która dusiła i wyżerała oczy. Znieruchomiały
6342  3,  6 |                      Słyszał wokoło wołania i krzyki straszne. Nic jednak,
6343  3,  6 |              znalazł się u jego strzemienia i wzniósł na niego oczy przeraźliwe,
6344  3,  6 |                    pchnął go kolbą karabinu i wegnał między konie artylerii.
6345  3,  6 |                     Rafał zdarł swego konia i stępa pojechał na prawo,
6346  3,  6 |           zdychająca Baśka, wspiął się dęba i z wysoka runął na przednie
6347  3,  6 |                    wyrwał nogi ze strzemion i zlazł na ziemię. Koń jego
6348  3,  6 |            zwierzęcia wypływają wnętrzności i krew się wali. Odszedł stamtąd
6349  3,  6 |                   się wali. Odszedł stamtąd i nie wiedząc zgoła, w jakim
6350  3,  6 |             kołnierze, żółto-zielone szlify i zielone piórka na czapkach.~
6351  3,  6 |                    właził na ciała zabitych i gnany siłą ciekawości przeciskał
6352  3,  6 |                     karabin leżący na ziemi i stanął w szeregu.~- Równaj
6353  3,  6 |               usiłując sformować tu kolumnę i ruszyć z nią naprzód.~Starania
6354  3,  6 |                patrzał na ich wysokie czapy i skrzyżowane na piersiach
6355  3,  6 |                   Godebskiego chwycili broń i rzucili się naprzód. Rafał
6356  3,  6 |               pruską landarę za koniec lufy i zaczął prać co siły w ramionach.
6357  3,  6 |                 trzy tysiące chłopa, zwartą i grubą. Były to bataliony
6358  3,  6 |           Weidenfelda, batalion Dawidowicza i pułk siedmiogrodzko-wołoski.~
6359  3,  6 |                  lasek olszowy potężną masą i zagarniali cały. Fizylier
6360  3,  6 |                    się na twardsze .miejsce i przetarł oczy, ujrzał przed
6361  3,  6 |                    bluzgały po wodach stawu i kosiły żółte trzciny.~Wtem
6362  3,  6 |                     Za nim jechał Pelletier i kilkunastu adiutantów. Rafał
6363  3,  6 |             opamiętywać, jako tako formować i zwracać ku olszynie. Wódz
6364  3,  6 |               olszynie. Wódz zsiadł z konia i nie wyjmując z ust krótkiej
6365  3,  6 |                  brzegu wziął z rąk karabin i zawołał:~- Za mną, bracia!~
6366  3,  6 |                    się masą z gęstego błota i ruszyli jak jeden. Wpadli
6367  3,  6 |                  wgniotły się w następujące i wdeptywały je w bagno. Nie
6368  3,  6 |                    stron, od Puchał, z pola i od strony Jaworowa, wioska
6369  3,  6 |              artylerią strzelał bez przerwy i dwunastu kompaniami natarł
6370  3,  6 |                  zostali wypędzeni bagnetem i wyrzuceni w pole. Zarazem
6371  3,  6 |                     chwały.~On siadł na koń i otoczony swym sztabem przejeżdżał
6372  3,  6 |                dziewięć dział stanęło razem i poczęły spod dworu w Falentach
6373  3,  6 |                zburzone oszańcowanie Falent i formował znowu swoje trzy
6374  3,  6 |             żołnierza. Ale kiedy to spełnił i kiedy infanteria austriacka
6375  3,  6 |                 sypnął się na jego piechotę i artylerię grad kul sześciofuntowych.~
6376  3,  6 |                  pod generałem von Civalard i Pflacher wzmocniła przednie
6377  3,  6 |                    Waliły teraz dwadzieścia i cztery armaty, sześć nowych
6378  3,  6 |                      wołania o pomoc, płacz i skomlenie zabiły jego duszę.
6379  3,  6 |                    Słup ognia porwał w górę i roztrzaskał o ziemię zielone
6380  3,  6 |                   grzmotnęła Rafała w plecy i rzuciła w błoto stratowanej
6381  3,  6 |                bliższe wybuchy dymu z kilku i kilkunastu naraz strzałów
6382  3,  6 |                odtrąciły bataliony polskie. I oto z nagła ucichły. Lecz
6383  3,  6 |              żołnierza za lichymi osłonami, i teraz połowę swej siły wtłoczył
6384  3,  6 |                     trzymał wciąż na drodze i całą baczność zwrócił na
6385  3,  6 |                  baczność zwrócił na obronę i bezpieczne posiadanie odwrotu
6386  3,  6 |             prostopadle do Wielkich Falent, i poczęły bić w resztki siedlisk
6387  3,  6 |                    z pola z raną śmiertelną i że go cnotliwy Fiszer zastąpił.~
6388  3,  6 |                  siedzieli, stali, klęczeli i leżeli żołnierze, odpierając
6389  3,  6 |                   na wierzch obdartych chat i bili znowu. Sokolnicki formował
6390  3,  6 |                   na środku drogi wioskowej i dyrygował obroną. Widział
6391  3,  6 |                    do czego znowu powrócił, i artylerię. Pewna partia
6392  3,  6 |                konwiach, wiadrach, lusofach i zalewała wzniecone pożary.
6393  3,  6 |                   krokwie, łaty trzeszczały i łamały się, darły na szczapy
6394  3,  6 |                łamały się, darły na szczapy i wióry. Ściany wyginały się
6395  3,  6 |                  wióry. Ściany wyginały się i waliły na ziemię jak długie.
6396  3,  6 |                   pożaru ratował mokry gnój i ziemia... Tworzyła się kupa
6397  3,  6 |                  nim stawali wnet żołnierze i razili jeszcze wroga stojącego
6398  3,  6 |              jeszcze wroga stojącego w polu i sunącego wciąż naprzód z
6399  3,  6 |                    wciąż naprzód z południa i wschodu.~Rafał podjął karabin
6400  3,  6 |                    przypasał jego ładownicę i zachyliwszy się pod sterczącą
6401  3,  6 |             sterczącą ścianę zaczął nabijać i walić. Dzika żądza w nim
6402  3,  6 |                lufie. Zapomniał, gdzie jest i co się z nim przytrafia.
6403  3,  6 |                    wilka w śnieżnym parowie i ma wszczepione w piersi
6404  3,  6 |                stosy drzewa, mundury żywych i zabitych. Zalewano goi duszono
6405  3,  6 |              ognistych ptaków. Zapalała się i gasła wioska Falenty w stu
6406  3,  6 |            płomienia widać było na przodzie i w tyle, ponad głowami i
6407  3,  6 |                     i w tyle, ponad głowami i u stóp. Kule ośmiofumowe
6408  3,  6 |          Woltyżerowie wynurzyli się z ognia i dymów. Byli czarni, okopceni,
6409  3,  6 |                 formowali oficerowie sekcje i pancerzowe roty z boku armat.~
6410  3,  6 |                  batalionów, zbitych w kupę i wypartych z olszowego lasu.
6411  3,  6 |                      złożona z trzech armat i granatnika, wyszła z dymnej
6412  3,  6 |                     wyszła z dymnej jaskini i przez zawady rannych, przez
6413  3,  6 |                 dział (gdy dwa zdemontowane i rozbite zostały na placu),
6414  3,  6 |                 groblę. Za sprychy, za osie i grona ciągnęli je żołnierze
6415  3,  6 |                 Sokolnicki, uwiadomiony, że i Fiszer z ranami wyniesiony
6416  3,  6 |                  batalion. Stanął w szeregu i, niezłomną piersią zatarasowawszy
6417  3,  6 |                     tylko przez groblę, ale i obok niej, wskroś bagien,
6418  3,  6 |                    zaczął się bój na śmierć i na życie. Ci, którzy szli
6419  3,  6 |                zastęp był skrwawiony, mokry i rudy od błota.~Rafał z innymi
6420  3,  6 |                     koła z rozpadlin gruntu i z jam nagle powstałych,
6421  3,  6 |                     nagle powstałych, pchać i dźwigać śpiże co tchu w
6422  3,  6 |                wychodziła na suszę piechota i dążyła pod kościołek.~Nieprzyjaciel
6423  3,  6 |                     Włodzimierza Potockiego i trzynasta kompania artylerii
6424  3,  6 |                   polu od strony Michałowie i nad stawem od strony Jaworowa:
6425  3,  6 |                    baterie Mohra, Civalarda i innych, ustawione w nizinie
6426  3,  6 |                 otoczony czworobokiem muru, i domostwa z cegły przy placu
6427  3,  6 |                  drugiej, pracowicie, zimno i umiejętnie celując. Co chwila
6428  3,  6 |              adiutantów w stronę Michałowie i w stronę Jaworowa, gdyż
6429  3,  6 |                 zepchnęło ją znowu z grobli i wzgórza. Z podwójną mocą
6430  3,  6 |               jasnego stawu, groblę, drzewa i biedną przydrożną osadę.~
6431  3,  6 |                   wyziewały śmierć zdyszane i rozpalone śpiże. Dopiero
6432  3,  6 |                  odchodząc, jak do kościoła i domostw znoszono rannych.
6433  3,  6 |                     Płomienie miał w oczach i w głowie, a jednak zimno
6434  3,  7 |                      usłyszał jednak szczęk i turkot idących armat, taborów,
6435  3,  7 |                   Wylazł ze swego legowiska i dopytał się u idących piechurów,
6436  3,  7 |              odwrotu! Jakże ciężki, znużony i grobowy był krok ustępującego
6437  3,  7 |                    bataliony zebrali w kupę i uszli... ~Rafał wmieszał
6438  3,  7 |                Rafał wmieszał się w szeregi i pociągnął z nimi. Po drodze
6439  3,  7 |                naczelnikiem lewego skrzydła i że osłania niziny Powiśla
6440  3,  7 |                 Wilanowa za Czerniakowskimi i Mokotowskimi rogatkami.
6441  3,  7 |                  mgle jakiś oddziałek konny i zjechał w nizinę wilanowską.
6442  3,  7 |                 straż gwardii obywatelskiej i z wielkimi ceremoniami powiodła
6443  3,  7 |               pewnego powiedzieć nie chciał i kazał mu czekać w obozie
6444  3,  7 |                      drzwi, okiennic, ławek i stołków pobudowali obrońcy.
6445  3,  7 |           schroniskach nie tylko sarni, ale i ich rodziny, które przyniosły
6446  3,  7 |                  które przyniosły im zapasy i napoje. W chwili gdy Rafał
6447  3,  7 |                     pułkownika Łubieńskiego i jego adiutanta Rokickiego.~
6448  3,  7 |                 wyrwanych skądś z zawiasami i zapadł w stan drzemania.
6449  3,  7 |                   znany mu oficer budził go i wołał do generała.~Sokolnicki
6450  3,  7 |                    bryłami gliny do galonów i kity na czapce. Ciżmów i
6451  3,  7 |                    i kity na czapce. Ciżmów i amarantowych spodni nie
6452  3,  7 |                   błotem. Twarz miał czarną i posępną od znużenia. Koń
6453  3,  7 |                   dokładnie nie wiem, gdzie i kiedy...~- Cóż myślisz robić?~-
6454  3,  7 |                obejrzał go od stóp do głowy i rzekł niechętnie:~- Możesz
6455  3,  7 |             piechotą. Pomyśl o dobrym koniu i lepszym uniformie. Może
6456  3,  7 |                Rafał podziękował mu ukłonem i spojrzeniem. Generał w tłumie.
6457  3,  7 |                dolne aleje, wszedł na górną i obok drewnianych domków
6458  3,  7 |                     wszystkim miał w oczach i myśli wczorajsze pole. Blisko
6459  3,  7 |                    raz dźwignął się z ziemi i podniósł oczy, ujrzał przed
6460  3,  7 |                 głębi ogrodu front pałacyku i balkon. Stanęły naprzeciwko
6461  3,  7 |                        Wsparł się piersiami i ramieniem na tępych grotach
6462  3,  7 |              żelaznej balustrady ogrodzenia i patrzał uważnie w to miejsce.
6463  3,  7 |                    na ścieżce leżały badyle i czarne liście. Na szybach,
6464  3,  7 |                 firankami gniło niezbłagane i niezłomne milczenie.~Ulicami
6465  3,  7 |                    do Warszawy w gnojnicach i drabinkach rannych spod
6466  3,  7 |             drabinkach rannych spod Raszyna i spod Piaseczna. Gdy szpitale
6467  3,  7 |                przytulonego do kraty ogrodu i zabrał go ze sobą. Ranny
6468  3,  7 |                  sobie dom księcia Gintułta i prosił, żeby go tam odprowadzono.~
6469  3,  7 |                     chrupały obrok w tobach i siano w półkoszkach tuż
6470  3,  7 |                   ubodzy ludkowie wchodzili i wychodzili tamtędy. Kiedy
6471  3,  7 |                     Nie poznał wcale Rafała i zajął się nim z ledwie ukrywaną
6472  3,  7 |               niechęcią.~W salonach dolnych i w przepysznej bibliotece
6473  3,  7 |                    stały teraz łóżka, łóżka i łóżka, jak w szpitalu, a
6474  3,  7 |                     w konwulsjach pod piłką i lancetem. W innych dogasali
6475  3,  7 |               pokojów, oparł głowę o ścianę i śnił na jawie o pustym domu
6476  3,  7 |              uliczka wysychała w tym blasku i dymiła się od wiosennego,
6477  3,  7 |                 Rafał dźwignął ciężką głowę i skierował oczy w to miejsce.
6478  3,  7 |              drżeniu serca, po dreszczu rąk i nóg niż zamglonym wzrokiem.
6479  3,  7 |               Gintułt zbliżył się do Rafała i długo patrzał nań z odcieniem
6480  3,  7 |               dźwignął się ze swego miejsca i wyciągnął do księcia rękę.~-
6481  3,  7 |                  Rafuś! na miły Bóg... Więc i ty między wojaki? No, chwałaż
6482  3,  7 |                      chwałaż Bogu, żeś żywy i żeś się pod ten dach dostał.
6483  3,  7 |                     nowo, przemył, oczyścił i zalepił świeżo otrzymane
6484  3,  7 |             pchnięcia, kazał mu dać posiłek i ułożyć do snu.~Rafał ocknął
6485  3,  7 |                    na niego uważnymi oczyma i zginał sztywny kark w łaskawym
6486  3,  7 |                  nogach Rafałowego posłania i przypatrywał się obojętnie
6487  3,  7 |                     do obozu.~- Tam właśnie i ja podążę.~- Książę pan
6488  3,  7 |                gdzie jesteś.~Rafał zamilkł. I książę siedział w milczeniu.
6489  3,  7 |                podniósł na niego blade oczy i rzucił wzgardliwe słówko:~-
6490  3,  7 |                     dlaczegoż trudzisz mnie i siebie niskim kłamstwem?~-
6491  3,  7 |                     tam przynieść duszę swą i ciało z wiarą w skuteczność
6492  3,  7 |               uczniem, twardego byłeś karku i zmysłowych oczu.~- Dziś
6493  3,  7 |                      Dziś jestem żołnierzem i za jedyną cnotę uznaję i
6494  3,  7 |                    i za jedyną cnotę uznaję i wyznaję niezłomne męstwo.~-
6495  3,  7 |               jestem ten, który o wszystkim i o tym męstwie Sokolnickiego
6496  3,  7 |                  jeszcze gorączkowe w gębie i może dlatego brutalne słowa,
6497  3,  7 |                   wyjdziemy?~- Jak tylko ty i twoi kamraci, a przynajmniej
6498  3,  7 |                   Konwencja jest zaszczytna i, ile ja wnosić mogę słabym
6499  3,  8 |                 Bednarskiej był zwinięty, a i same krypy z materiałem
6500  3,  8 |                zatrzymał się u stóp wzgórza i wodził okiem po swym pałacu,