Tom, Rozdzial

 1  1,  4 |              choć ani jednej litery książki, którą trzymał w ręku, nie
 2  1,  5 |         melancholia, płynąca z kart książki. Zdawało mu się, że umrze
 3  1,  7 |             w noc ciemną. Dam ci te książki... Na opresję kmiecą, na
 4  1,  14|            Dantego... Wiem to nie z książki, nie z mądrości cudzej,
 5  1,  15|  współdryblasów czytywali ukradkiem książki polskie (Pierwiastki Anuli,
 6  2,  2 | niecierpliwie w ręku kartę wielkiej książki, a wreszcie rzekł obracając
 7  2,  2 |          oczy spuszczone na wiersze książki, ale rozmowa, chociaż półgłosem
 8  2,  2 |      zsunęła się na rozłożone karty książki jak ciężki, lity, nędzny
 9  2,  2 |               Z kart tej olbrzymiej książki wionęła ubiegła noc, jej
10  2,  20|         tryskający widać z wierszów książki, w coraz go głębsze, piękniejsze