Tom, Rozdzial

 1  1,  3 |  przeciwległy koniec długiego korytarza. Tam zatrzymał się w głębokiej
 2  1,  3 |    się za oszklonymi drzwiami korytarza. Wszystkie szyby wyleciały
 3  1,  13| sprawę. U wejścia do jakiegoś korytarza na górze Dąbrowski obrócił
 4  2,  21|       tak... które są w końcu korytarza.~- Co dalej?~Muzyka nieco
 5  3,  3 |       Tam, w tamtym załamaniu korytarza. Widziałem...~- Nie obroniłeś,
 6  3,  3 |      na zdrowie!~Stanął wśród korytarza, sam blady jak trup, i szeptał
 7  3,  3 |    Tam już na nich z długiego korytarza czekał wysunięty rząd luf.
 8  3,  3 |        skonał na bagnetach.~Z korytarza wypadli teraz jak wichrem
 9  3,  3 |    schodów z marmuru, kiedy z korytarza drugiego piętra dał się
10  3,  11|  dalszy ciąg tego podziemnego korytarza. Tam poszli. Zagradzały