Tom, Rozdzial

 1  1,  1 |   dawnych lat z głową leżącą na kolanach matki. Teraz rozmawiał z
 2  1,  1 |     Niemna, który mu poufale na kolanach łapy opierał.~- A niezłe
 3  1,  14|        bawiłeś się w Wersalu na kolanach Marii Antoniny, a chowałeś
 4  2,  6 |        bezwładnie, splecione na kolanach. Była tak przecudowna, tak
 5  2,  8 | łokciach i dłoniach, z nogami w kolanach i stopach spętanymi powrozem,
 6  2,  9 |         lub zdobywał, co siły w kolanach. Wbiegał na nie jak na pagórki.
 7  2,  19|     zawisł na haku. Nogi jego w kolanach zgięły się, pięty stuliły
 8  2,  24|       boki zwięzłe, mocny był w kolanach, kopytach i zadzie, łeb
 9  3,  3 |        Bezwładne ręce leżały na kolanach. Można było mniemać, że
10  3,  16|         na nim, łokcie sparł na kolanach, głowę na dłoniach i patrzał