Tom, Rozdzial

 1  1,  3 |  ciągnąłeś z sobą?~Nagła duma i furia wydźwignęła się z nicości
 2  2,  1 |      Opanowała wszystkich istna furia. Rafał słyszał ciosy lasek
 3  2,  17|      którędy ino chodzi złość a furia burzy wylęgłej w morzach.
 4  2,  24|         na nieprzyjaciół z taką furią, że dwu położyli trupem,
 5  3,  3 |     jego rąk nabity karabin i z furią zaczął strzelać w tłum.
 6  3,  6 |    szabel i począł w nie siec z furią i rozkoszą. Oczy wkoło niego
 7  3,  6 | piechotę Wukasowicza z chłopską furią. Kłuli bez sztuki wojennej,
 8  3,  6 |        piechurów austriackich z furią, z wściekłością, z szaleństwem,
 9  3,  6 |      jak prosty żołnierz. Nigdy furia bojowa nie była wścieklejsza.
10  3,  9 |    podstawą, działali z szaloną furią. Natarcia niewprawnych rekrutów