Tom, Rozdzial

 1  1,  2 |   rodzonego swego ojca złączonego dziwnym uściskiem z księdzem dziekanem,
 2  1,  10|     szeroka, błotnista droga. Nad dziwnym domkiem wznosiły się sokory,
 3  1,  15| Stanisława Augusta, którzy teraz, dziwnym losu zdarzeniem, byli mimowolnymi
 4  1,  16|           oblewał kwiat śniegowy. Dziwnym mu się to wydało, że siostra
 5  2,  1 |      łożysk i grunt drżał wokoło. Dziwnym kaprysem losu szalenie szła
 6  2,  2 |    wyznaczoną pracę. Odsuwał ją z dziwnym uczuciem.~Zdawało mu się,
 7  2,  19|         nachylił się ku niemu i z dziwnym uśmiechem rzucił mu do ucha
 8  3,  2 |         zmierzchłych źrenicach, w dziwnym, jak gdyby szyderczym a
 9  3,  15|        Cedry, był czymś nad wyraz dziwnym i niespodzianym w tej twarzy
10  3,  16|        Pomedytowali, pogwarzyli o dziwnym zdarzeniu i odeszli. Cedro