Tom, Rozdzial

 1  1,  11| Zuchwalstwo rozparło się w nim tak dalece, że księżniczka, pani przemożna
 2  1,  14|         miłości zaślepiamy się tak dalece, że widzimy w pięknej kobiecie
 3  1,  14|          to prawda, że ufał ci tak dalece, iżeś w jego imieniu wydawał-
 4  1,  17|           di Mezzo i di Sotto, tak dalece, że grobla San-Giorgio znikła
 5  2,  13|          chwili, gdy stary pan tak dalece był zajęty synem, że się
 6  2,  14|       Pędza nam mandatariuszów tak dalece, że ani jeden wytrwać przy
 7  2,  20|             Rafał drgnął cały, tak dalece głos przyjaciela był ciosem
 8  2,  22|         tylko pejsatego Żydka, tak dalece pogrążonego w medytacje,
 9  3,  1 |        salwował się ucieczką i tak dalece zdecydowaną, że Gajkoś wstrzymał
10  3,  6 |     napatrzyć. Nogi zdrętwiały tak dalece, że nie mógł trącić konia