Tom, Rozdzial

 1  1,  4 |   południowego wytchnienia szedł cichaczem do stajni i kęsy swego chleba
 2  2,  17|      myśl podał. Wyjdźmy, prawi, cichaczem z Modeny do Otranto, pochwyćmy
 3  2,  21|          został, rzekła do niego cichaczem:~- Za parę godzin... ~-
 4  2,  22| niemieckie, założone niedawno, i cichaczem wrócili do swej stancyjki.~
 5  3,  3 |          ku Placencji, a stamtąd cichaczem rzucić się w bok, w zgorzałe,
 6  3,  3 |   mroczno i zupełnie pusto. Szli cichaczem, nic postrzeżeni przez nikogo.
 7  3,  3 |       Oto zza futryny wysuwa się cichaczem białe czoło i oczy widma
 8  3,  3 |   walczącym. Wytrąca oręż z ręki cichaczem a nieodwołalnie ojcom, mężom,
 9  3,  3 |          pełzły na dół chyłkiem, cichaczem. Jedne z nich wrzeszcząc
10  3,  12|       Gintułt i żołnierz Michcik cichaczem wymknęli się z miasta. Właśnie