Tom, Rozdzial

 1  1,  4 |            szarpać... Wlokła go i ciągnęła ku sobie siła, nęciła boleść,
 2  1,  9 |          nad rzekę i brzegiem jej ciągnęła. Był to w owej chwili szlak
 3  1,  10|      mchem wilgotnym porosłe. Tuż ciągnęła w gąszcze szeroka, błotnista
 4  1,  17|          generała Foissac-Latoura ciągnęła wolno w stronę mostu Molini
 5  2,  7 |       szlaku więdnących szuwarów. Ciągnęła w swoje odmęty las, pozwalała
 6  2,  7 |     przędła je w sploty cudaczne, ciągnęła w poprzek swej tafli i kołysała
 7  2,  16|           za piechotą i artylerią ciągnęła bokiem konnica. Dragoneria
 8  2,  18|        zmieszały i bezsilne ciała ciągnęła ku sobie niewysłowiona potęga.~
 9  2,  20| przeszkody... Jak to przykro... - ciągnęła z niechcenia, odczytując
10  2,  24|          Walka z całą zaciętością ciągnęła się już sześć godzin. Trzydzieści