Tom, Rozdzial

 1  3,  6|   mowy.~Nawinął się wreszcie chirurg i wziął Rafała w obroty.
 2  3,  6|      dwór w Opaczy, który mu chirurg wskazywał, i obojętnie słuchał
 3  3,  6|   kotłowały wozy amunicyjne. Chirurg zsadził swego pacjenta z
 4  3,  6| wprowadzony został do sieni. Chirurg z wrzaskiem wymyślał na
 5  3,  6|    ociągał się dopóty, aż go chirurg porwał za kołnierz.~W saloniku
 6  3,  6|  spokojny ułan legł w puchu. Chirurg nakazał spokój i przy pożegnaniu
 7  3,  6|    kiedy ci dobrze. Mówił mi chirurg, że cię ranili. Gdzie to?~-
 8  3,  6|     się: w jakiej potrzebie? Chirurg niech się pieści twoją raną,
 9  3,  7| wkrótce w dawnym swym łóżku. Chirurg opatrzył jego starą ranę
10  3,  7|   obojętnie tym czynnościom. Chirurg wnet wyszedł oznajmując,