Tom, Rozdzial

 1  1,  7 |     przygasło, że tylko ceglasty brzask po nim został, Rafał polecił
 2  1,  7 |        się w ciemność nocy pylny brzask, srebrny posiew światła.
 3  1,  8 | spiętrzonymi chmurami ukazał się brzask wschodzącego księżyca. Zarysowały
 4  1,  17|      mrok się rozpraszał ostatni brzask wytrzymałości.~- Już nie
 5  2,  9 |         przed oczyma nikły jakiś brzask światła, nad głową strop
 6  2,  21|          w głębokim śniegu. Mdły brzask począł się niecić na wschodzie.
 7  3,  1 |          na pierwocinach nowiu i brzask swój pylny, sypki a nikły
 8  3,  3 |        ramiona i żebra. Pierwszy brzask przerzedzał już ciemność.
 9  3,  6 |         stawach niecił się słaby brzask. Przejmujące zimno szło
10  3,  9 |       niziną otwocką, ale śniady brzask rozniecał się już nad lasami.