Tom, Rozdzial

1  1,  3 |   przyległości. Nigdzie nie było żywej duszy. Dał znak Krzysiowi.
2  1,  7 |         wrotami.~Naokół nie było żywej duszy. Wincenty zaczął wołać,
3  1,  10|       spojrzeń wiele mówiących i żywej rozmowy. Rafał błyskawicowo
4  1,  16|    stokiem zwisał mech barwy tak żywej, że zacierał rozkoszny błękit
5  2,  7 |  wyniosłych wierzchołkach, gdzie żywej istoty nie było nigdzie,
6  2,  11| Odpuszcza ci się twa wina... Tak żywej jako i umarłej. Niech będzie
7  3,  2 |         nie dostrzegając nigdzie żywej duszy począł równo, miarowo
8  3,  3 |         nie spotykając na drodze żywej duszy. Ileż to razy topiąc
9  3,  8 |          sąsiedniej stancji gwar żywej rozmowy. Książę chciał zatrzymać