Tom, Rozdzial

1  2,  1 | kamieniczki. Dostali się tam po żelaznych sztachetach otaczających
2  2,  2 |      Już zbliżając się do drzwi żelaznych usłyszał rozmowę, która
3  2,  9 | mechaniczne wahadło, wydawała z żelaznych trzewiów swych szczęk suchy,
4  2,  9 |        prowadził konwój do jego żelaznych drzwi. W dole szumiała zielona
5  2,  10|          Uchwyciwszy się rękoma żelaznych prętów małego okienka, zawisł
6  2,  12|      się wartkich kół bryczki i żelaznych podków końskich, a wołać
7  3,  4 |          Materac, zawieszony na żelaznych hakach, chwierutał się do
8  3,  14|         w pamięci. Trzymał go w żelaznych klubach fizyczny zachwyt.
9  3,  14|  słychać było ciężkie łomotanie żelaznych drągów i ciosy kilofa. Krzysztof