Tom, Rozdzial

1  1,  2 | muzyka zlewały się w ogromny wybuch wesela. Turoń posuwał się
2  1,  2 |  niczym na świecie porównać, wybuch pąsowego ognia policzków
3  1,  10|      i oto dawał się słyszeć wybuch śmiechu tak niepowstrzymanego,
4  1,  10|      jeszcze bardziej głośny wybuch. W pewnych momentach, gdy
5  1,  10|     i znowu usłyszał w sobie wybuch dźwigający się z samego
6  2,  2 |    szczerej puszczy, a jeden wybuch namiętności do cna łamie
7  2,  9 |  pożar, a mózg trawi ognisty wybuch. Ręce konwulsyjnie ścisnęły
8  2,  12|     zbudziła w piersi Rafała wybuch postanowienia. Pojedynczym
9  3,  3 |      wąską czeluść ulicy jak wybuch, jak pocisk ludzki wyrzucony