Tom, Rozdzial

1  1,  7 |        niekiedy zimny i zwilgły wietrzyk nadwodny wieszał się między
2  1,  8 |    zielonymi głowami. Ani jeden wietrzyk nie dotknął wody, ani jeden
3  2,  5 |        ucichła w sercu. Coś jak wietrzyk lekkie i wonne owionęło
4  2,  9 |     stopą ze szczytów górskich! Wietrzyk przenikający doliny, chłodnawy,
5  2,  15|          z pól, polatał chłodny wietrzyk.~Rafał zatrzymał się w miejscu
6  2,  17|        i kontemplacjach.~- Miły wietrzyk! To wam powiadam pod słowem,
7  2,  17|      latami we Firenze na jeden wietrzyk czekać.~Wtem psy, drzemiące
8  2,  17| dziurawe jak łachmany na zbóju. Wietrzyk je czasem rozdął, i wtedy
9  3,  9 | świetliste, po których wiosenny wietrzyk chwiał i przeganiał śliczne