Tom, Rozdzial

1  1,  5 |        kroków zagłuszyły poświsty wichru. Rafał słyszał przez chwilę,
2  1,  5 |           podrzutnym skoku wskroś wichru i śniegów po niewiadomej
3  1,  5 |    zacisznie. Las go zasłaniał od wichru, był więc między nim a domem.
4  1,  6 | rozproszona, słyszała tylko wycia wichru. Chata, z kołków, żrzynów,
5  2,  7 |            Nazwy uwielbiające moc wichru, pochwały piękności jego
6  2,  17|           były podniesione jak od wichru. Spod nawisłych powiek surowe,
7  2,  18|       kraj...~Wnet lecieli polem, wichru mając pełne uszy i pełne
8  3,  1 |    sieczone basiorami tego samego wichru, które ich skoki z nicości
9  3,  15|           siodłach, zniszczeni od wichru i deszczu.~Krzysztof Cedro