Tom, Rozdzial

1  1,  1 |      na Łysicy! Nie drżą przed wiatrem jego gałęzie, pień się nie
2  1,  1 |        u młodej wdówki. Co ona wiatrem i prędzej, to ten musi kopytem,
3  1,  5 | ulegając klaczy mknie wciąż za wiatrem, więc się od domu oddala.
4  1,  5 |   przestwór, precz od lasu, za wiatrem, co pary w piersiach. Stało
5  2,  2 |   trawy schyla się i wałęsa za wiatrem jakoby nikły dymek?~- Widziałem... -
6  2,  6 |     były skamieniałym na wieki wiatrem. Zimne ich oblicza uśmiechały
7  2,  9 |       już dla jego zmysłów nie wiatrem, lecz żywym zbójcą, który
8  2,  17|  pomyślnym, północno-wschodnim wiatrem opuścili my port, ominęli
9  2,  18| których szczyty chyliły się za wiatrem. Z głębin ogrodu wznosiły