Tom, Rozdzial

1  1,  3 | dostrzegł pana Filipa i głęboko wciągnął w piersi powietrze.~Pan
2  1,  5 |         go na nogi, jak rozkaz. Wciągnął na zwyczajne, sukienne ubranie,
3  1,  5 |        całego od stóp do głowy. Wciągnął w nozdrza ów śnieg rozpylony,
4  1,  6 |  popłakiwało.~Zaraz wszystko to wciągnął w siebie dym.~Wielkim kłębem
5  2,  2 |     pewnym rodzajem satysfakcji wciągnął się w przedziwną dysputę
6  2,  15|          w dzikie kępy olszowe. Wciągnął w piersi wilgotny zapach
7  2,  21|        każdego z nich za ręce i wciągnął do łodzi. Mruknął ze srogim
8  3,  2 |         majtkach. Ubrany w kapę wciągnął go na stopnie ołtarza i
9  3,  6 |      Ujrzawszy ten ruch kapitan wciągnął swoją kompanijkę w lasy,