Tom, Rozdzial

1  1,  5 |      chwiejnych nogach szedł, uciekał, zmykał od łkającego rżenia
2  1,  5 | cisnął powrózki lejców, bat i uciekał w pole. Dopiero ubiegłszy
3  1,  7 |      chwile z suchych piasków uciekał i znowu cisza przypływem
4  1,  8 |     szeregu, który w popłochu uciekał, żeby się twarzą w twarz
5  1,  17|    piersi nie można wyrzucić, uciekał przeczuwając, że znowu padnie,
6  2,  17|    jak żyto po ulewie. Zwierz uciekał jak oszalały, a całe Litwy
7  3,  3 |    żołnierzy. Czwarty i piąty uciekał we drzwi na prawo. Jednego
8  3,  11|     jak to pułkownik szwedzki uciekał co tchu z klasztoru, ujrzawszy
9  3,  14|  dosięgali. Gruzy, po których uciekał, nie miały końca. Stał się