Tom, Rozdzial

1  1,  2 |        kości. Usłyszał wtedy nad uchem dobrotliwy szept matki:~-
2  1,  5 |     ściśnięte zęby mówił jej nad uchem:~- Basia, ratuj, Basia!...~
3  1,  10|         zaskrzeczał tuż nad jego uchem:~- A cóż u Boga Ojca tak
4  2,  9 |   wyczekując strzału nastawionym uchem, strzału, który już zna,
5  2,  21|      wołał Kalwicki Niemcowi nad uchem - mamy niezłego furmana,
6  3,  3 |          ułan! - wrzasnął mu nad uchem woltyżer.~- Czego?~- Pójdę
7  3,  6 | trzydziestoletni Francuz chwytał uchem obce mu dźwięki. Snadź coś
8  3,  6 |      oficerów rzekł z cicha, nad uchem:~- Batalion w tył... prawym
9  3,  9 |        Góry. I oto gdy natężonym uchem wojaka wsłuchiwał się w