Tom, Rozdzial

1  1,  2 |    stalowe podkówki trzaskały o strzemię.~Co chwila odwracał się
2  1,  2 |     chwili namacał końcem stopy strzemię i gnał za saniami.~W nizinie,
3  1,  6 |   swojej wielkości. Rafał uczuł strzemię pod podeszwą i z dzikim
4  2,  24| przypięty, wtedy dopiero noga w strzemię. Stopa zgięta, ostrogę nieść
5  3,  1 |  maleńkości woma noga stawała w strzemię. Zmarnują waju te guwernery.~-
6  3,  2 |     rzemienie... Zadzwoni nagle strzemię o strzemię, zaskrzeczą sprzążki
7  3,  2 |       Zadzwoni nagle strzemię o strzemię, zaskrzeczą sprzążki popręgów -
8  3,  6 |  grzbiet koński, wsunął stopę w strzemię do kostki wielkiego palca,
9  3,  6 | pochwycił moment, wparł stopy w strzemię, stanął i płatnął na amen.