Tom, Rozdzial

1  1,  2 |    zimowego świtu, zupełnie stracił siłę w nogach. Opadł na
2  1,  3 |    już, w którą stronę iść: stracił wszelki zmysł i rozumienie
3  1,  4 |   nowe powiaty zuchwalstwa. Stracił poczucie granicy między
4  1,  5 |  jęk z gardła jego wypadał. Stracił wreszcie ostatnie dreszcze
5  1,  7 | Była to rzecz oczywista, że stracił ją na zawsze. Wiedział o
6  1,  16|   osobliwie z Jarzymskim, i stracił w Krakowie grunt pod nogami.
7  3,  3 | zdało mu się, że mdleje, że stracił przytomność. Zaćmiło mu
8  3,  3 | Szarpnięty niespodziewanie, stracił równowagę i runął na wznak
9  3,  6 | huzarski, lecący pod kątem, strącił się z polskim. Ułani werznęli