Tom, Rozdzial

1  1,  1 |         Jakże to było?~Chłop spoglądał posępnie i zwlekał.~- Łakomiec
2  1,  3 |      przerywał, z chytrością spoglądał na kolegę i kuzynka Krzysztofa
3  1,  7 |  zostali sami, kapitan Piotr spoglądał za nim we drzwi przez czas
4  2,  3 |   umysł był ostry jak topór. Spoglądał w oczy nowych swych Braci,
5  2,  9 | gdzie wiekuista pustka leży. Spoglądał w lasy dziewicze, gdzie
6  2,  12|      idą po twardym gruncie. Spoglądał na gliniane przykopy i widział
7  2,  12|     miejsca swego spoczynku. Spoglądał w odległe strony i dostrzegał
8  2,  21|   człowiek jest w nim samym. Spoglądał wokoło jasnymi, uciszonymi
9  3,  6 | dużej utraty krwi. Obojętnie spoglądał na dwór w Opaczy, który