Tom, Rozdzial

1  1,  1 |     kanapki, która była miejscem spoczynku Rafała. Tymczasem Nardzewski
2  1,  7 |          wieczny... O dobrotliwy spoczynku kości znużonych!~W świętej
3  1,  8 |           Ale Rafał nie myślał o spoczynku. Siedli obadwaj z żołnierzem
4  1,  13|         się w błogosławioną dobę spoczynku. Jeszcze tylko grona winne,
5  2,  12|     widział w nich miejsca swego spoczynku. Spoglądał w odległe strony
6  3,  2 |         maja, po trzytygodniowym spoczynku w Bajonnie, pułk lansjerów
7  3,  3 | Aragońskim. W tej dobie nie było spoczynku ani dniem, ani nocą. Szli
8  3,  3 |     zborny, za szpital i miejsce spoczynku. Na zdobytej ulicy Sant
9  3,  3 |      praca.~Teraz pożądali snu i spoczynku.~W starym tumie franciszkanów