Tom, Rozdzial

1  1,  1 | bożyszcza Lelum-Polelum, które śpi w dole nieznanym, mchem
2  1,  3 |     nic, tylko srebrzysta rosa śpi pod zasłoną nocnych tumanów...~
3  1,  10|    Spostrzegłszy, że Rafał nie śpi, wszedł do izby i rzekł:~-
4  1,  13|     Tam pod gotyckim poddaszem śpi wyprostowany, miecz swój
5  2,  7 |       i wydzierać z niego, gdy śpi, zelżywe tchnienie wieków...~
6  2,  13|   spuszczając oczu z Rafała. - Śpi ślicznie, złożyła ręce...~
7  2,  22|       i drzemał czy udawał, że śpi. Olbromski wyciągnął się
8  3,  1 | wczasu-spokoju - i nasza wiara śpi. A skoro on na koń siada,
9  3,  6 |     konie. Na prawo cóż to tam śpi w tych wściekle białych