Tom, Rozdzial

1  1,  5 |        tknięty jakąś błędną myślą, ścisnął w ręce żelazo i dźwignął
2  1,  7 |           to miejsce oczyma, Rafał ścisnął sobie gardło, żeby nie łkać
3  1,  7 |      położył rękę na ręce Rafała i ścisnął ją mocno. Po chwili odwrócił
4  1,  8 |           i prześliczną chudą ręką ścisnął jego kolano z szeptem:~-
5  2,  19|           zbiegowisko.~Nagle Rafał ścisnął niepostrzeżenie przedramię
6  2,  23|         was życie swoje poczyna...~Ścisnął Cedro rękę towarzysza z
7  3,  1 |           dwu tysięcy. Krukowiecki ścisnął swoją kolumnę, sformował
8  3,  3 |       Ostry chłód nocy aragońskiej ścisnął mu ramiona i żebra. Pierwszy
9  3,  9 | przeprawiać się łodzią.~Sokolnicki ścisnął mówiącego za ramię i coś