Tom, Rozdzial

1  1,  7 |      nieodzownie potrzebowały, ruszono dalej. Zmierzch zastał ich
2  1,  10|      dziesiąte rozumiał. Skoro ruszono od stołu, marszałek dworu
3  1,  13|      Do licha! Idę posłusznie.~Ruszono w drogę. Książę mimo chęci
4  2,  1 | karykle i lokajów ze światłem, ruszono tedy na plac Krasińskich
5  2,  11|  mijających godzin. Skoro świt ruszono dalej.~Szła już przez przełęcz
6  3,  3 |     zaopatrzonych w oskardy, i ruszono gromadnie na mur zagradzający
7  3,  3 |       jak po szczeblach. Skoro ruszono mur przecznicy z wierzchu,
8  3,  6 |        w bród Utratę, piachami ruszono na południe w lasy komorowskie
9  3,  9 |      oficerów pomieścić mogła. Ruszono na plebanię. Dąbrowski niedługo