Tom, Rozdzial

1  1,  3 |       śnie, i pierwszy zasiadł w pustej sali. Sprzęty jej, które
2  1,  12|     zygzakiem schodzili w głębie pustej doliny. Czarne ich widma
3  2,  6 |         oberży i usiadła w kącie pustej izby. Świeciła się tam już
4  2,  12|       wśród tej przestrzeni, tak pustej, jakby po to tylko istniała,
5  3,  1 |      konia przy żłobie w jakiejś pustej stajence i poszedł za wioskę,
6  3,  3 | przyzwyczajone do żywota w ziemi pustej i do wędrówek w Pirenejach
7  3,  3 |        na lewo i wszedł do celki pustej zupełnie i tak samo maleńkiej
8  3,  7 |   Warszawie~Po nocy, spędzonej w pustej szopie na żydowskim przedmieściu
9  3,  13|       jak gdyby wpadał w głębinę pustej stągwi, tam z szelestem