Tom, Rozdzial

1  1,  2 |  ciemną noc, w jesień... To po prostu topole jęczą i skrzypią,
2  1,  2 |        na chwilę. Nie mógł, po prostu nie był w możności oderwać
3  1,  14|    nawet nie z tchórzostwa. Po prostu wygasła we mnie wiara w
4  2,  18|   niejaką klemencją na oku. Po prostu przez zaskórne wyrachowanie.
5  2,  20|    najwiarogodniejszych, że po prostu w sposób najordynarniejszy
6  2,  22|  mogłoby się wydawać, że ja po prostu sam się mianowałem, ale
7  3,  2 |        głodny najokropniej, po prostu jak pies. Pleban wytrzeszczył
8  3,  3 |      Nie mógł ściągnąć cyngla. Prostu w jego oczy z mroków owego
9  3,  6 | Prędzej!~- W charakterze... po prostu podporucznika ŕ la suite.~-