Tom, Rozdzial

1  1,  6 |         próbował zruszyć węgły, pędził dokoła kwicząc przeciągle,
2  1,  8 | pospolity wyrywał go z marzeń i pędził ku domowi. Częstokroć oplątany
3  2,  1 |   pruską, a stamtąd do Warszawy pędził dyliżansem pocztowym. Wprost
4  3,  1 |       jak się zaczął. Krzysztof pędził za innymi w mroku padającego
5  3,  3 |        huku, jak w twardym śnie pędził naprzód z innymi, przyciskając
6  3,  3 |        ze sobą. Wnet myśli jego pędził i ścigał przestrach. Korpus
7  3,  9 |     siodle, gdyż bez odpoczynku pędził z kompanią jazdy wprost
8  3,  11|         za chwilę co koń skoczy pędził z rozkazami w stronę zachodnią,
9  3,  14|         polowania z chartami... Pędził w marzeniu polem jesiennym