Tom, Rozdzial

1  2,  23|    niósł na pąsowej poduszce pałasz króla Jana Sobieskiego,
2  2,  24| obezwładnili ramię i wydarli pałasz. Wreszcie i trzech towarzyszów
3  3,  1 |    kamrata, na moderunek, na pałasz - Maryja!~- No?~- Takie
4  3,  2 |    lancę do boku przycisnął, pałasz przytroczył wysoko - i dalej,
5  3,  3 |     podłoga, nie zaszeleścił pałasz. Przywlókł się nareszcie.
6  3,  6 |   cięcia z pewnością siebie. Pałasz jego miotał się błyskawicą,
7  3,  6 |        tyle zdążył pomyśleć.~Pałasz wylatywał mu z garści, spomiędzy
8  3,  6 |        Zmiłuj się!...~Wyrwał pałasz, precz ich nim odegnał i
9  3,  11|    bielmem na oczach, wyrwał pałasz z pochwy i przyskoczył do