Tom, Rozdzial

1  1,  2 |  starych ciotek, sióstr-panien odwiecznych i rezydentek.~Rafał dopilnował,
2  1,  8 |   zwrócone w niebo. W konarach odwiecznych lip grały roje pszczół.
3  1,  17|   Słychać było głuche stękanie odwiecznych murów i nieustanny łoskot
4  2,  7 |        jej dach ginął w cieniu odwiecznych jaworów. Z wielkich pniów
5  3,  1 |    wali się zdradziecka napaść odwiecznych sił i klęska. Rozszerzy
6  3,  3 |      młotów, szarpanie ziemi i odwiecznych murów. Ale żołnierze francuscy
7  3,  4 |  znaczy nowy rów przerznięty w odwiecznych bajorach nad Wisłoką niż
8  3,  11| godziny trawił na kontemplacji odwiecznych romańskich murów kościoła,
9  3,  14|         avi fuerza! - z hasłem odwiecznych a niezliczonych rokoszów