Tom, Rozdzial

1  1,  7 |          Były to jak gdyby czaty, nocne wojska uczuć, wigilie czyhające
2  1,  16|           kształtu, jak dziecięce nocne marzenia. Strzelały z grzęzawiska
3  1,  17|           w szańcach pozasłużbowe nocne straże. Jakże polubił owe
4  2,  2 | bezsilnego żalu kąsały piersi jak nocne komary błotnistej okolicy.
5  2,  3 |           durnia.~Wspomniał swoje nocne przeprawy i zaśmiał się
6  2,  20|      subtelne, piękne jak z ciszy nocne j wychodząca muzyka i młode
7  2,  24|          wiatry i dżdże, śniegi a nocne mgły.~- Wiara, słyszyta! -
8  3,  1 |          samotności. Pochody były nocne. Gdy przed zmierzchem rozlegało
9  3,  9 |         znikały zupełnie jak mgły nocne. Ani już śladu dawnych,