Tom, Rozdzial

1  1,  7 |     na płaskim wzgórku, stała nieruchomą tarczą szmaragdowa oranina,
2  1,  17|      skrzeków woda, zakisła i nieruchoma, gnijąca pod kożuchami grzybienia,
3  2,  5 |        jak przed nią i za nią nieruchomą i wieczną jest cisza nocy.
4  2,  6 |     zajrzał w oczy. Siedziała nieruchoma z oczyma idącymi za nim,
5  2,  9 | postawy rozpościerały się nad nieruchomą wodą. Nikłe ich włókna oplątywały
6  2,  21|       rękę je j w swej dłoni, nieruchomą, długą, trwożliwą, miękką
7  2,  21|     to miejsce i przez chwilę nieruchoma siedziała z rękoma na poręczach
8  3,  3 |     nich oczy i siedziała tak nieruchoma, jakby w tej chwili i ją
9  3,  6 |   spokój tego trupa, urąga mu nieruchoma głowa i dumnie zaciśnięte