Tom, Rozdzial

1  1,  2|    Stary cześnik mówił:~- Kto, mośćbrodzieju, na mój grunt dnia dzisiejszego,
2  1,  2|        grunt nogą stąpi, tego, mośćbrodzieju, już nie wypuszczam za granice
3  1,  2| zawołał.~- Nie nasza to rzecz, mośćbrodzieju, sub divo hulać! - Dlaczego,
4  1,  2|        despekt dla szlachcica, mośćbrodzieju. Choć u mnie pod strzechą
5  1,  2|   ciasny, na miły Bóg, ciasny, mośćbrodzieju! Sam to widzę i boleję,
6  1,  4|       na odchodnym jedno, dwa "mośćbrodzieju", wycedzone w taki' sposób,
7  1,  5|        Jedź dalej! Wyraźnie i, mośćbrodzieju, tak żeby sens było widać.~
8  1,  5|        chciało, tobym cię tak, mośćbrodzieju, huknął w ucho za to "nie
9  1,  5|      udał? Kto się gdzie udał, mośćbrodzieju?~- Udał się ten, co na początku,