Tom, Rozdzial

1  1,  2 |           w tłum barwisty, utkany mnóstwem kierezji chłopskich, krakowskich "
2  1,  9 |         Rafał był tak oszołomiony mnóstwem tych niezwykłych figur,
3  1,  9 |            a tu i owdzie zawalony mnóstwem kamieni. Mimo to wszyscy
4  1,  9 |      dawnego mchu albo obwieszone mnóstwem drobnych gałązek, jakoby
5  1,  12| otrzymanie drogocennego papieru z mnóstwem podpisów, winiet i pieczęci.
6  1,  16|        liście szorstkie, najeżone mnóstwem chropawych kolców. Zdawało
7  2,  1 |          bynajmniej nie zmieszany mnóstwem zaczepek rotmistrza i innych,
8  2,  21|         pannę z brzegu, zasypywał mnóstwem słów wesołych, dowcipnych,
9  3,  9 |       czarowała tu nieobliczalnym mnóstwem roślin i pachniała kwiatami.