Tom, Rozdzial

1  1,  1 |   pończochy i płytkie trzewiki. Kłaniał się zgrabnie, mierząc Nardzewskiego
2  1,  2 |        Rafał stanął przy matce, kłaniał się, zdejmował futra, szuby,
3  1,  2 | własnoręcznie zapalał fidybusy. Kłaniał się, mówił niezliczoną ilość
4  2,  1 |      Jesteś mi potrzebny.~Rafał kłaniał się, z radością słysząc,
5  2,  1 |   upudrowaną i czerwonym nosem. Kłaniał się do samej ziemi, nie
6  2,  17|       czyste jak powietrze. Nie kłaniał się dziadowskim obyczajem,
7  2,  20|       poznać waszmość pana... - kłaniał się Cedro. - Właśnie jego
8  2,  21|     gdzie się zawracały schody, kłaniał się przed każdą wkraczającą
9  2,  22|      żywo z glinianej fajeczki, kłaniał się i zapraszał: ~- Niechże