Tom, Rozdzial

1  1,  5 |           gałęziami w tysiącznych kierunkach.~Było tak ciemno i panował
2  1,  17|          nieustannie we wszelkich kierunkach. Nocą, w zupełnej ciemności,
3  2,  9 |  nieszczęścia. Załamuje się w stu kierunkach, zwija się w tysiąc pierścieni.
4  2,  22|         raz luf i razem w różnych kierunkach huknęły słupy dymu. Olbromski
5  3,  3 | pierwszych przebiegł we wszelkich kierunkach ów ogród pracowicie uprawny,
6  3,  6 |           wejść w lasy, w różnych kierunkach je przejrzeć i złączyć się
7  3,  6 |       miotały ogień we wszystkich kierunkach. Były to wielkie wydrążone
8  3,  11|       uzbrojony w najrozmaitszych kierunkach. Stary Sandomierz!... Znał
9  3,  14|        wreszcie obszedł w różnych kierunkach tę dzielnicę całą, do Cosso.