Tom, Rozdzial

1  1,  2 |    których piękność i rozkosz głębia nocy pochłania i życzliwie
2  1,  4 |       niezgruntowana, ziejąca głębią. W godzinach południowego
3  2,  2 |       czyli Bythos, co znaczy Głębia, który jest Arretos, co
4  2,  7 |    człowiek, ani zwierzę. Nad głębią fruwały tylko niebieskie
5  2,  24|  łoskot ziemi, głuchy i tępy, głębią gruntu idący grom. Słuchali
6  3,  1 | chłonącą oceanu-otoczyświata. Głębia pod nią wody, sześć wiorst
7  3,  3 |      stały otworem i broczyły głębią ciemności jak rany świeżo
8  3,  6 | omgliły wierzchołek. Rowami i głębią skib z szelestem i szemraniem
9  3,  13|      Stanęła przed oczyma jej głębia wewnętrzna, jej gleba dziwna,