Tom, Rozdzial

1  2,  15|      dzieciątka dusił muskularną garścią chłopską, żeby uśmierzyć
2  2,  20|       pewno objąć żołnierską swą garścią, Każdy ruch rąk wydelikaconych,
3  2,  21|        rękę.~- Trzymaj to, babo, garścią, bo to nie koprowina, ino
4  3,  1 |         spychać kurek karabinowy garścią z góry, a tak szczerze,
5  3,  3 |         kamienie i rwali je gołą garścią w ogniu i dymie, wśród walących
6  3,  3 |           Odpadły karabiny. Nagą garścią! Cedro ujrzał błysk sztyletu
7  3,  10| Sokolnicki! Aby on nie da! Wziął garścią swoją, zdobył i garścią
8  3,  10|          garścią swoją, zdobył i garścią zatrzyma!~- Pewnie, że należałoby
9  3,  11|        chamie!~Ale oto ów żołdak garścią zasłania mu usta. Coś do