Tom, Rozdzial

1  1,  1 |        sobie grozę i wspaniałą dumę. Rafał wlepił w przestrzeń
2  1,  8 |      potęgę ducha, wolę, siłę, dumę, królewskość takiego prymasa
3  1,  10|   duszy. Uczuł tę instynktowną dumę, wyniosłe, obojętne spojrzenie
4  2,  14|     tyle, żeby w sobie zbudzić dumę.~- Jeżeli możesz powiedzieć,
5  3,  3 |     szczególny urok, bezczelną dumę, rozkosz tyranii, śmiech
6  3,  3 | ćwiczonym czworobokom stawiasz dumę swej woli, potęgę swojej
7  3,  10|      zwieszonych liści wieścił dumę o tym, czego nic nie wyjawi
8  3,  14|    królów Kastylii! Zmiażdżyli dumę Aragonów. Urok potęgi zniszczenia,
9  3,  14|        ludzi ogień i niezłomną dumę, złączy duszę swoją rozpaloną