Tom, Rozdzial

1  1,  8 |   przybyły osadził go zaraz na dawnym miejscu, a sam siadł na
2  1,  13|      wszystko to wróciło go ku dawnym chwilom. Ta kapitalna duma
3  2,  12| jeszcze przeżyć: zetknąć się z dawnym kolegą w takiej odzieży,
4  2,  12|           Powiedział to głosem dawnym, dziecięcym, sandomierskim.~-
5  2,  20|        broni!"~Podniósł oczy z dawnym, grudzieńskim zuchwalstwem
6  3,  3 |       ze czcią ostygłą rękę na dawnym miejscu. Splótł palce lewej
7  3,  7 |    Ranny znalazł się wkrótce w dawnym swym łóżku. Chirurg opatrzył
8  3,  9 |       wietrze jakoby badyle na dawnym cmentarzu w rodzinnych stronach.
9  3,  13|       Z podziwem, zdumieniem i dawnym lękiem patrzał na owo ziszczone