Tom, Rozdzial

1  1,  3 |    na towarzysza i chciał go chwycić rękoma, ale dłonie jego
2  1,  8 |    chwili właściwej, żeby go chwycić. Bał się jednak poruszyć,
3  1,  10|  powiem: prawdę ci się udało chwycić za uszy. To jedno ten nieboszczyk,
4  1,  10|  piersiach. Skoczyć ku niej, chwycić rękoma to królewskie, miękkie
5  2,  1 |  Rafała, pragnąc wyśledzić i chwycić w lot tajemnicę tak dziwnego
6  2,  1 |    jak gdyby szukał, kogo ma chwycić za gardło, i dopiero po
7  2,  10|   wreszcie strażnikowi grodu chwycić zbója za kołnierz i zwlec
8  3,  3 |    worków, musiał z kolegami chwycić za pierwszy ciężar z brzegu
9  3,  4 | kształty, które myśl czy oko chwycić usiłuje, wydostają się z